แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
วันนี้(เสาร์ที่ 3 ก.ย.) เป็นอีกวันที่ได้ยินเสียงกระรอกซึ่งอยู่บนต้นมะไฟข้างบ้านร้องแปลกๆ ผมมองไปที่ต้นเสียงเห็นแต่กระรอกขาวเจ้าของเสียงกำลังส่งเสียงพร้อมกับกระดกหางขึ้นลง และไต่ไปมาบนกิ่งไม้ใกล้กัน แต่ผมก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติใดๆ ตอนที่ได้ยินเสียงกระรอกผมนั่งอยู่ตรงโต๊ะกินข้าวหลังบ้านซึ่งสามารถมองเห็นต้นมะไฟต้นที่ว่านี้ได้ สักพักผมก็ลงจากบ้านเพื่อไปดูแลต้นไม้ตามปกติ และไม่ได้สนใจเสียงกระรอกอีกเลย จนกระทั่งได้ยินเสียงยายสายเรียกมาจากห้องน้ำ ว่าให้มาดูอะไรที่ต้นมะไฟ ผมจึงเดินไปดู
เจอเจ้านี่ครับ เจ้าเหลือมตัวเดิม แอบขึ้นไปบนต้นมะไฟตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ สงสัยจะพยายามเข้าที่พักของตัวเองที่อยู่โคนต้นมะไฟ แต่เข้าไม่ได้เพราะผมปิดทางเข้าไปแล้ว ก็เลยหาที่นอนใหม่ นอนมันบนต้นไม้นี่แหละหมาไม่มากวนดี ถึงว่าสิ ทำไมเจ้ากระรอกถึงร้องเสียงแปลกๆ ตอนที่มองจากบนบ้านไม่ยักเห็น
ดูเจ้าเหลือมสิ กิ่งมะไฟก็เล็กนิดเดียวขึ้นไปขดอยู่ได้ ไม่กลัวกิ่งหักเลยนะ
ผมปรึกษากับยายสายว่าจะเอายังไงกับเจ้าเหลือมตัวนี้ดี เพราะเขาคงไม่ไปที่อื่นแน่ๆ (ตอนที่เจอครั้งแรกบอกแล้วนะเนี่ยว่าให้ไปอยู่ที่อื่น ไม่ยอมเชื่อกันบ้างเลย) เมื่อวาน (ศุกร์ที่ 2 ก.ย.) ตอนเย็นถอนหญ้าที่รกๆด้านหลังบ้านก็เจอกันแล้วครั้งหนึ่ง เลื้อยนวยนาดผ่านหน้าเราไปเฉยเลย ผมจึงบอกให้ยายสายได้รับรู้ว่าเจ้าเหลือมมันยังไม่ได้ไปไหน เพ่นพ่านอยู่ในบริเวณบ้านนี่แหละ ปรึกษากันแล้วคิดว่าถ้าปล่อยไว้อย่างนี้คงไม่ดีแน่ เจ้าเหลือมอาจถูกหมาข้างบ้านที่มีอยู่ 4-5 ตัวฟัดตายแน่ เพราะหมาบ้านนี้เคยฟัดงูมาแล้วหลายตัว หรือไม่ผมหรือยายสายอาจเผลอไปเหยียบมันเข้าสักวัน และมันอาจจะกัดเราได้ถึงแม้ไม่ใช่งูพิษก็เถอะ จึงสรุปได้ว่าให้คนมาจับแล้วเอาไปปล่อยเขาไหญ่ดีกว่า
ภารกิจจับงูบนต้นไม้จึงเริ่มขึ้น เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยใช้อุปกรณ์เป็นไม้ยาวๆมีห่วงสำหรับรัดคองูอยู่ตรงปลาย คล้องคอเจ้าเหลือมได้อย่างง่ายดาย แล้วดึงลงจากต้นไม้ ขณะดึงไม่รู้ว่าเจ้าเหลือมปวดอึอยู่พอดี หรือกลัวก็ไม่รู้ อึราดออกมากองใหญ่เลย ขอบอกว่าอึงูเหม็นมากๆ
ถูกจับโดยละม่อม มีขัดขืนกันบ้างพอเป็นพิธี
นี่ไงน้องที่เป็นคนจับ (ชื่อละม่อมหรือเปล่าน้า)
ลงถุงปุ๋ยซ๊ะดีๆ
เจ้าหน้าที่กู้ภัยใช้เวลาประมาณ 5 นาทีเอง....เรียบร้อย
เสร็จสิ้นภารกิจ ผมบอกว่าเดี๋ยวจะพาเจ้าเหลือมไปปล่อยที่เขาใหญ่ เจ้าหน้าที่กู้ภัยจึงขอตัวกลับ
ขอบคุณเจ้าหน้าที่กู้ภัยมูลนิธิสว่างวิชชาธรรมสถาน ปากช่อง ที่ให้ความช่วยเหลือ
พอเจ้าหน้าที่กู้ภัยกลับไปแล้ว ตาคนนี้ก็แอบอ้างผลงานทันที ทำเป็นแอ็คชั่นถ่ายรูป เหมือนตัวเองเป็นคนจับอย่างนั้นแหละ (เรียนแบบเจ้าหน้าที่กู้ภัยด้วยการถ่ายรูป แล้วเอานิ้วชี้ไปที่ต้นเหตุ)
แล้วก็ถึงเวลาออกเดินทางสู่เขาใหญ่ ที่อยู่ใหม่ของเจ้าเหลือม ไปล่าเหยื่อแปลกๆใหม่ๆกินตามสบายเลยนะ
ระหว่างทางมุ่งหน้าสู่เขาใหญ่
ถึงด่านขึ้นเขาใหญ่ลงไปแจ้งเจ้าหน้าที่ว่าขอขึ้นไปปล่อยงูหน่อย เจ้าหน้าที่ถามว่ากี่ตัว ผมบอกว่าตัวเดียว เจ้าหน้าที่บอกว่าปกติไม่อนุญาตให้นำไปปล่อย แต่ตัวเดียวให้ฝากไว้เดี๋ยวเจ้าหน้าที่จะจัดการให้ เป็นอันว่าภารกิจนี้จบลงเพียงแค่ประตูทางขึ้นเขาใหญ่ ไปดีเถอะนะเจ้าเหลือม
ท้ายนี้ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่วนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ที่ช่วยนำเจ้าเหลือมไปปล่อย ขอบคุณครับ
- บล็อกของ rose1000
- อ่าน 7484 ครั้ง
ความเห็น
สาวน้อย
4 กันยายน, 2011 - 00:03
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ....ว้า..ลุงโรส...
สงสารกระรอกจัง....ตั้งแต่เห็นบล็อก่อนแล้ว...ยังห่วง ลุงกะป้าเลย...เกิดเค้าไว้อย่างนั้...แต่ จาก สงสาร กลัว มาขำอ่ะ...กะว่าจะโยนมุขว่า...น้องเค้าชื่อละม่อมหรอคะ...ลุง เซท..และตบเองซะแล้ว ..แป่ว...สุดท้าย...หุ่นให้ค่ะ..ท่าผู้พิชิตงูเหลือม...เชื่อสนิทค่ะ..:uhuhuh:
ชีวืตที่เพียงพอ..
rose1000
4 กันยายน, 2011 - 00:15
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ....ว้า..ลุงโรส...
ชงเอง กินเอง 555
ไอรินลดา
4 กันยายน, 2011 - 00:08
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
:crying3: :crying:
น่ากลัวมากค่ะ แล้วจ๋าจะเก็บไปฝันว่างูรัดหรือเปล่าเนี่ย
เอ๊!!! หรืออาจจะฝันว่างูอึใส่
rose1000
4 กันยายน, 2011 - 00:16
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
ในฝันไม่เป็นไรหรอก แต่เคยฝันเห็นกี่ตัวแล้วล่ะ?
doephuket
4 กันยายน, 2011 - 00:19
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
ไม่เล็กเลยนะครับตัวขนาดนี้ ไม่มีพิษก็กัดเป็นแผลได้ครับ
ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ
rose1000
4 กันยายน, 2011 - 21:03
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
ก็เพราะกลัวเผลอไปเหยียบเขาเข้า แล้วเขาจะกัดเอา เลยตัดสินใจให้เจ้าหน้าที่กู้ภัยจับแล้วเอาไปปล่อย จะได้ไม่ต้องกังวล
ยุพิน เทลเก็น
4 กันยายน, 2011 - 00:52
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
ลุงโรส ถ้ามันกัดไม่เท่าไรเพราะไม่พิษ แต่ถ้ามันรัดตอนเราเผลอนี่สิ หมดโอกาสดิ้นนะคะจะบอกให้
แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง
ทดสอบ
rose1000
4 กันยายน, 2011 - 21:04
Permalink
Re: แล้วเราก็ต้องจากกัน ไปดีเถิดนะ
ปลอดภัยทั้งคน ทั้งงูแล้วล่ะ
ป้าเล็ก..อุบล
4 กันยายน, 2011 - 06:22
Permalink
คิดหนักตอนปล่อย
ตอนแรก ก็นึกว่า ให้ กู้ภัยเอาไปปล่อย(กลัวลงหม้อ) แต่พอบอกว่าเอาไปปล่อยเอง โอ้..คิดหนักกว่าเดิม ตอนเปิดปากถุง เขาก็โกรธอยู่ เราก็กลัว กลัวไม่รอด...(คนปล่อยน่ะ)
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
rose1000
4 กันยายน, 2011 - 21:07
Permalink
Re: คิดหนักตอนปล่อย
งูเขาก็กลัวคน ไม่ได้ดุอย่างนั้นหรอก เมื่อเย็นวันศุกร์ก่อนที่จะจับก็เจอกันระยะประชิดครั้งหนึ่งแล้ว เขาก็เลื้อยหนีเรา ไม่มีทีท่าว่าจะต่อสู้เราเลยนะป้าเล็ก
หน้า