เรื่องที่ไม่ค่อยจะเป็นเรื่อง...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ขอเอาเรื่องในบ้านมาลงอีก เป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง จนไม่รู้จะตั้งหัวข้อเรื่องว่าอะไร เขียน ๆ ไปก่อนค่อยคิดทีหลัง ว่าจะตั้งหัวเรื่องเรียกแขกอย่างไร (ต้องสมัครเป็นลูกศิษย์น้องโจและน้องศิษฐ์)

เป็นเรื่องความระเหี่ยใจในตัวเพื่อนร่วมบ้าน บรรดาสัตว์ทั้งหลายที่มาอาศัยอยู่ด้วยแล้วยังไม่เกรงใจเจ้าของบ้าน

เป็นพวกกินในบริเวณบ้านแล้วก็ขี้รดบริเวณบ้าน ลามไปถึงในบ้าน เป็นพวกชอบคุ้ยเขี่ย จนต้องจับไปลงโทษมาดูกัน

 

 

 

โทษหนักนะเนี่ย ทั้งจำทั้งปรับ สมน้ำหน้าเขี่ยดีนัก!

 

 

นี่เรียกว่า ...อ่อยเหยื่อ...(ใช้ข้าวสารด้วย ย่าเห็นโดนตีตาย)

 

 

นี่เรียกว่า ...ติดกับดัก...

 

 

นี่เรียกว่า ....พวกใครพวกมัน อยู่คนละฝั่ง...แบ่งแยกอุดมการณ์

 


 

นี่ก็...คนละพันธุ์...ไปคนละทาง...น้ำยังอยู่ใต้ถุนบ้านริมห้วย

 

ยายนี่ให้กกไข่ แอบหนีมาเล่นน้ำ ไม่มีความรับผิดชอบ

 

 

 

เห็นไหมผลแห่งการละทิ้งหน้าที่ ไข่เน่าเลย น่าเสียดาย...

 

 

 

 

 

แค่นี่นะ...ขอวางสายก่อนละกัน ง่วงแล้ว พรุ่งนี้มีงานต้องทำหลายอย่าง ทั้งหยอดเชื้อเห็ด เสร็จแล้วก็ต้องไปทำน้ำผลไม้ ทั้งฟักข้าว ทั้งเสาวรส ช่วงนี้งานเข้า แต่เงินไม่เข้าด้วย มีแต่จะออก (ทั้งที่ไม่มีจะให้ออก)

พรุ่งนี้ตอนเย็นถ้ายังไหวจะกลับมาลงภาพต่อ ยังนึกชื่อเรื่องไม่ออกเลย ตื้อหมดแล้ว ใครจะตั้งชื่อเรื่องก็เชิญเลย

พรุ่งนี้ตอนเย็นจะกลับมาใหม่ สวัสดีค่ะ พี่น้องชาวไทย...


ความเห็น

 

มีคนมาประกันค่ะ แต่ยังไม่ปล่อยตัว ห้ามเยี่ยมห้ามประกัน มีแต่มาติดเพิ่มอีก 1 ตัว:sweating:

ชื่อเรื่อง "อ่อนเพลียละเหี่ยใจ" เหม๊าะ เหมาะ

เห็นลูกสมุนแล้วเกิดอาการหลากน่าจริงๆ ทั้งน่าเอ็นดู ทั้งน่าสมน้ำหน้า น่าแหนงหน่าย ที่สำคัญ น่าอิจฉา ไม่ต้องเจอสภาพ ไข่ราคาฟองละ 8 บาท!!!!!!

 

น่านๆๆๆๆๆ นู๋หวึ่งกับนู๋ธนนันท์ ไม่ใส่ซับไตเติ้ล อย่างป้านี่สบายอีหลี แต่พี่น้องภูมิภาคอื่นเค้าจะเวียนหัวเอาเด้อ.  เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ

Laughingป้าอ้อย

 

ชื่อเรื่อง "อ่อนเพลียระเหี่ยใจ"  ต้องตั้งตอน "นินทาผัว"  ค่ะป้าโนถึงจะมันส์

หนูหวึ่งไปอยู่แดนไกล คงคิดถึงภาษาบ้านเฮากับปลาร้าปลาแดก ต้องคุยให้หายคิดถึงค่ะ:uhuhuh:

ไก่ถ้ามันดื้อนักก็ส่งมาทางนี้เลยนะพี่:uhuhuh:

 

 

  :admire2:อั้นแน่! คิดจะหาเสบียงไปช่วยน้ำท่วมล่ะสิ...มีคนที่มีจิตอาสาแบบน้องจุ้ยเยอะ ๆ บ้านเราไม่ล่มแน่:cheer3:

:admire2: โห... สมุนช่างตัดหญ้าเพียบ  พื้นดินพี่ธนนันท์ไม่ต้องห่วงเรื่องหญ้าเลย

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

 

 :crying2:มันไม่ตัดแต่หญ้าน่ะสิ พืชผัก ทั้งจิกทั้งเขี่ย น้ำลงจะต้อนเข้าคอกแล้ว ต้นถั่วพูบินขึ้นไปเหยียบหัวเสาเลือกจิกตามสบาย:sweating:

ไข่เน่าต้มกินเลยพี่ แซบ ๆ นั่ว ๆ 5555 ผมละไม่อยากเลี้ยงเลย เป็นศัตรูของผัก แถมยังเรียกแขกเข้าสวน ทั้งหมา ทั้งขโมย รับรองของหายอีกด้วย เลี้ยงปลาง่ายสุด ๆ ปล่อย ๆไว้ว่ายน้ำไปมามีอะไรก็โยน ๆ ให้กินไม่เห็นร้องไม่เห็นบ่น 5555 แต่ข้อเสียไม่มีปุ๋ยมูลสัตว์แค่นั้นนะครับ เมื่อก่อนเลี้ยงไก่ เลี้ยงเป็ด จะเชือดแต่ละทีทำใจยากมาก ๆ ต้องใส่กระสอบแล้วทุบหัว เลยเลิกเลี้ยงเพราะสงสาร ทั้งขายทั้งแจกไปจนหมด แต่ชอบโรงเห็ดพี่จังยังไง ถ้าทำคงต้องขอสมัครเป็นลูกศิษย์พี่นะครับ  โหวต ๆ มีทุกอย่างเลยสวนพี่ :uhuhuh::uhuhuh:

 

 

 

  ศิษฐ์ ปลาพี่คงปล่อยแบบศิษฐ์ไม่ได้ดูสภาพบ่อพี่ก่อน

 

 

กบก็ยังต้องกักขังเลย

 

ที่บ้านต้องกักขังไว้ทุกอย่างนะศิษฐ์ เห็ดก็ต้องอยู่ในคอก ปลาก็ต้องให้อยู่กระชัง ไก่ก็ต้องอยู่ในสุ่ม

กบก็อยู่ในบ่อ  นกก็ต้องอยู่ในกรง แม้แต่ผัก ก็ต้องล้อมตาข่าย  กระทั่งลูกกับผัวก็ต้องอยู่ในกรอบ เฮ้อ!  

 



จะมาขอประกันตัวน้องไก่จ้า :uhuhuh:

หน้า