กลับบ้านไปดูสิ่งที่ปลูกไว้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวันที่ 18 พ.ย. 54 กลับไปบ้านเกิดเพื่อทำเอกสารบางอย่าง แล้วยังได้กลับไปดูของที่ปลูกไว้ว่าเจริญเติบโตไปถึงไหนแล้ว

กระทกรกปลูกไว้ปีที่แล้วตอนนี้ออกลูกแล้วครับ

ฟักข้าวจะทำค้างให้ไม่ได้ทำก็เลยปล่อยไปตามมีตามเกิดแม่บอกว่าเก็บยอดมาลวกกินหลายรอบแล้วอร่อยดีแต่ยังไม่เห็นมีลูก

กล้วยหอมซื้อมาประมาณ 10 ต้อนตอนนี้เหลือ 7 คาดว่าเร็วๆนี้น่าจะมีลูกให้กิน

ไผ่ตงลืมแล้งปีหน้าคาดว่าจะได้กินหน่อนะ

พริกไทย กำลังงามออกลูกแล้วสองช่อเก็บไปกินเรียบร้อยแล้ว

นาข้าวที่นาของแม่ อันนี้ผมไม่ได้ปลูก เอามาให้ชมเล่น

นี่ก็ข้าวกำลังสุกผสมกับหญ้า ตัดกับป่าอ้อยที่แต่ก่อนเป็นนาตอนนี้กลายเป็นป่าอ้อยพูดถึงเรื่องนี้ทีไรเศร้าทุกทีครับ

ปิดท้ายด้วยรูปถ่ายหมู่บ้านผมถ่ายบนภูน้อยหน้าหมู่บ้านจะเห็นชุมชนอยู่ด้านล่างลิบๆ นั่นแหล่ะหมู่บ้านผม

**คิดถึงบ้านที่สุดในโลกยังงัยๆ ชีวิตนี้คงกลับไปตายที่บ้าน อยากร้องดังๆว่าอยากกลับบ้านนนนนนนนนนนนนนน แต่ตอนนี้ยังกลับไม่ได้เฮ้อเศร้าๆๆๆๆๆ**

ความเห็น

ปลูกไว้เยอเลยนะคะ อยากให้ทุกคนมีความสุขอยู่กับครอบครัวอันแสนอบอุ่นค่ะ สู้ ๆ ค่ะ :cheer3:

 

 

ปลูกต้นไม้เตรียมความพร้อมไว้ก่อนแล้วกันค่ะ 

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

ฟักข้าว ยังไม่มีลูก ลุ้นให้เป็นตัวเมียน่ะค่ะจะได้มีลูกไว้ทาน แต่ถ้าเป็นตัวผู้เก็บยอดทานก็ดีค่ะ

นั่นสิครับผมก้อชักสงสัยว่าอาจเป็นตัวผู้ยิ่งมีต้นเดียวอยู่ด้วย

:confused: ใช่พี่อั๋นหรือเปล่าคะ เปลี่ยนรูปใหม่แล้วจำหน้าไม่ได้ :sweating: หวังว่าจะได้กลับไปอยู่ที่ถิ่นฐานบ้านเกิดตามที่ตั้งใจไว้โดยเร็วนะคะ :embarrassed:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ใช่แล้วมะโหน่ง สาธุขอให้คำอวยพรสัมฤทธิ์ผลนะน้อง

สวยๆงามๆทั้งนั้นเลยครับ


น่าจะปลูกบ้านอยู่บนภูนะ(หากทางการอนุญาต)จะได้บรรยากาศเพราะวิวสวยดีมองไปด้านล่าง

:cheer3::cheer3::cheer3:   ขอให้ได้กลับไปอยู่บ้านเร็วๆค่ะ 

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

หน้า