เก็บตก (หรือเปล่า) พบปะสมาชิกวันแรกค่ะ (โซนอุบล)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตั้งแต่มาเป็นสมาชิกบ้านสวน  ธนนันท์เที่ยวเก่งขึ้นเยอะค่ะ รู้สึกว่ากระฉับกระเฉงมากไปหน่อย เดี๋ยวเที่ยว...เดี๋ยวเที่ยว ใกล้โดนปลดจากตำแหน่งแล้วค่ะ หรือจะโดนขึ้นหิ้งก็ไม่รู้...

การพบปะสมาชิกเที่ยวนี้ เป็นอะไรที่คุ้มค่ากับการรอคอยมากค่ะ เพราะธนนันท์อยากพบกับทุก ๆ คน ทั้งป้าเล็ก พี่หยอย (นางเอกในดวงใจ) ย่าวรรณ พี่สาววาริน พี่จุ๋มที่คุยกันมาหลายเดือนแล้ว รวมทั้งพี่ ๆ น้อง ๆ คนอื่น ๆ ที่ไม่ได้พบเนื่องจากธนนันท์ต้องรีบเดินทางไป ลาวต่อ เลยต้องอำลาพี่ ๆ ทุกคนไปตั้งแต่เช้า 

ธนนันท์ไปวันศุกร์ที่ 9 ธค. ไปถึงป้าเล็กก็มารับ ที่ลานจอดรถห้างแม็คโครค่ะ


 

ป้าเล็กพาลูกศิษย์มาด้วยเลยได้โอกาส แชะ! เก็บภาพแรกเลยค่ะ ธนนันท์ต้องหามุมสวยก่อนค่ะ ส่วนป้าเล็กสวยอยู่แล้ว ไม่ต้องเลือกมุม สวยไปหมดทุกมุม...

รถขนของมาเพียบค่ะ สัมภาระ  เห็ดก็ 5  กระสอบแล้ว 

 

 

เห็ดของฝากเพื่อน ๆ สมาชิก กี่ก้อน...ไม่บอก

 

 

เจ้าแม่น้ำหมักจะขาดได้ยังไง เอามาเพียบ...ใครอยากได้อะไรแบ่งกันเอง ใครไม่อยากได้ ยัดเยียดเลย...

 


 

บ้านพักตากอากาศ บ้านสวนไผ่ ย่าวรรณ ให้ดูเต็ม ๆ สวย น่าอยู่มากค่ะ เป็นเรือนชานกว้าง ๆ มีห้องนอน รับรอง 3 หลัง ชานอยู่ตรงกลาง เหมาะที่สุดในการรับรองสมาชิกบ้านสวนเรา พี่ผู้ชายแฟนย่าวรรณก็น่ารักมาก จัดการเรื่องคาราโอเกะ แล้วยังร้องเพลงให้ฟังทั้งคืน ร้องเพลงเพราะ เสียงนุ่ม จนธนนันท์คิดว่าเป็นเสียงในแผ่นเลยค่ะ ย่าวรรณโชคดีจริง ๆ นอกจากจะมีบอดี้การ์ดแล้วยังมีนักร้องส่วนตัวด้วย...

 

 

ป้าเล็กวิ่งทั้งวันเลยค่ะ จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ทั้งไปรับธนนันท์ ทั้งรับพี่จุ๋มและแฟนพี่จุ๋ม ซื้อกับข้าวมาพร้อม...เพราะต้องรีบทำความสะอาดบ้านช่วยกัน เลยไม่มีเวลาทำกับข้าว  ค่ำแล้วก็จัดการกับอาหารเลยค่ะ ป้าเล็กซื้อมาหลายอย่างมาก 

 

 

 

เต็มโต๊ะจนจะไม่มีที่วางจานข้าว...กินไปคุยไป ไม่รู้ว่ารู้จักกันมาแต่ชาติ...ปางไหน สนิทสนมกันมาก จนไม่ต้องทำความรู้จักกันอีก คุยกันถูกคอ ไม่มีขัดกันเลย..ลูกบ้านสวนเหมือนกันค่ะ...

 

 

อากาศก็เย็นลงเรื่อย ๆ ทั้งลมแรงด้วย ธนนันท์ไม่ได้เอาเสื้อกันหนาวไป เพราะป้าเล็กบอกให้มาหาผ้าห่มเอาข้างหน้า...แล้วอยู่ไหนคะ?  ผ้าห่มน่ะ...ป้าเล็ก


 

มีลูกชายคนเล็กย่าวรรณด้วย เรียนม.2 สูง 180 หนัก...(ลืม) เนื้อหอมมาก นอนคุยโทรศัพท์กับสาว ๆ โดยมีธนนันท์นั่งเล่นเน็ตอยู่ด้วย...ไม่ใช่สาวคนเดียวนะคะ หลายคนค่ะ ออกจากคนหนึ่ง...ไปอีกคนหนึ่ง..บอกว่าแฟนคลับ..เป็นนักกีฬาบาสค่ะ มีแฟนคลับเยอะ หล่อเลือกได้ค่ะ...

ข้าง ๆ ก็เพื่อนป้าเล็ก เห็นป้าเล็กเรียก หมอ...หมา ค่ะ ผิดถูก ป้าเล็กแก้เอานะคะ ได้ยินแบบนั้น...ต่อกันไปก็แฟนพี่จุ๋มค่ะ ชื่อ...ลืมค่ะ ป้าจุ๋มก็เล่าแจ้งแถลงไขด้วยค่ะ เป็นชาวสวีดิช (หรือเปล่า)  มาจากประเทศสวีเดนค่ะ ใจดี น่ารักมาก ไม่แปลกใจเลย พี่จุ๋มทั้งรักทั้งห่วงเลยค่ะ ท่าทางจะหวงด้วย...ธนนันท์ว่าจะเล่นหูเล่นตาให้อาเฮียอยู่..แต่ อนิจจา..ตาของธนนันท์อยู่แค่พุงของอาเฮีย...ส่งสายตาไม่ถึงเลยค่ะ สูงตั้ง 196 ซม.

ธนนันท์เลยถอยค่ะ ไม่อยากเล่นของสูง สัก 180 ซม. ก็พอลุ้นค่ะ...จะมีมั๊ยน๊า...สูงขนาดนี้...กำลังพอดี... 

 

 

พี่จุ๋มอิ่มข้าวแล้ว ลากกระเป๋าสมบัติที่อุตส่าห์หอบหิ้วข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อสมาชิกโดยเฉพาะ 2 กระเป๋าเลยค่ะ เป็นสารพัดเมล็ดพันธุ์ ทั้งของฝากอย่างอื่น เยอะแยะ จนธนนันท์ต้องแอบตั้งชื่อให้...ในใจ...กระเป๋าโดเรมอนค่ะ  ควักขึ้นมาชิ้นไหน พวกก็เอาหมด ไม่มีปฎิเสธเลย...พี่สาววารินเอาจนขนไม่ไหว ขอบ๊ายบายก่อนใครเพื่อน ธนันท์ก็มีถุงใส่สมบัติใบ ถุงก๊อบแก๊บ...เอาอะไรโชว์ขึ้นมา ย่าวรรณก็จะโยนใส่ถุงก๊อบแก๊บให้ธนนันท์ด้วย  เพราะกำลังกวนน้ำยาล้างจานอยู่ มือไม่ว่าง ส่วนป้าเล็กก็ไม่ว่างเหมือนกัน กำลังนอน...ร้องเพลง 

 

 

หลักฐานค่ะ...ทำอะไรก็ต้องมีหลักฐาน...ตำรวจอยู่ใกล้ ๆ  เห็นมั๊ยคะ ป้าเล็กนอนร้องเพลงจริง ๆ แม้แต่ถ่ายรูปยังนอนเลยค่ะ ยื่นแต่มือกับกล้องมาแชะ!...นอนกินกล้วยฉาบด้วยค่ะ เอาเปรียบเพื่อนจริง ๆ ผ้าห่มก็ห่มคนเดียว...


 

ป้าเล็กมีความสุขในการครอบครองไมค์ 

 

 

ย่าวรรณคงกลัวลูกคนเล็กหนาว...เลยกอดให้ความอบอุ่น ย่าวรรณน่ะทั้งสาวทั้งสวยน่ารัก แต่เวลาที่คนอื่นถ่ายรูปให้ย่าวรรณ...ทำเอาน้องวรรณกลายเป็นย่าไปจริง ๆ  ธนนันท์ต้องแก้ความเข้าใจผิดของใครหลาย ๆ คนนะคะ รวมทั้งธนนันท์เองด้วย ย่าวรรณยังสาวและสวย น่ารัก มากค่ะ ไม่ได้แก่ เหมือนภาพที่ใคร ๆ สื่อออกมา...คงมีใครอยากสกัดดาวรุ่ง...ป้าเล็กหรือปล่าวเอ่ย...

 

 

 

รูปนี้ต้องขยายยยยยย......พี่จุ๋มถ่าย หรือเปล่า...

 


 

สงบศึกชั่วคราว...ป้าเล็กช๊อบ..ชอบ..แซวน้อง...วันนี้เลยร้องเพลงให้น้องฟัง แต่วันต่อมาก็ยังแซวอยู่...จะแซวไปถึงไหนป้าเล็ก...น้องแซวตัวเองได้ ไม่ต้องยืมมือป้าเล็กมาแซวหรอกค่ะ...อิอิ

 

 

 

พี่จุ๋มเริ่มแจก ภาพที่แจกของ อยู่ในกล้องอีกตัว ยังเอาภาพลงไม่ได้ สายเสียบพังค่ะ ต้องไปซื้อพรุ่งนี้ก่อนจะอัพรูปลง...ถ้าไม่ลืม

 

 

ชนแก้ว...น้ำหมัก ระหว่างพี่สาววารินและแฟนย่าวรรณค่ะ เป็นมวยถูกคู่จริงๆ ท้าดวลน้ำหมักยังไม่พอ...ยังดวลไมค์กันอีกด้วย ผล...พี่วารินสู้ไม่ไหวค่ะ พี่ผู้ชายแกร่งกว่า สงสัยฝึกวิทยายุทธ์เป็นประจำ...เสียงนุ๊ม..นุ่ม..ขยี้...หัวใจย่าวรรณเลยค่ะ 

 

 

ระหว่างที่ป้าเล็กกับย่าวรรณไปส่งเพื่อนป้าเล็ก...หมอ..หมา...ก็เลยเก็บภาพประทับใจไว้ค่ะ แฟนพี่จุ๋มถ่ายให้..กว่าจะลงตัว ต้องจัดท่าทางหลายอย่าง ขำกันแทบตาย แฟนพี่จุ๋มก็ใจดีมีความอดทนสูงมากเลยค่ะ 

 

 

เอ้า! เอาใหม่ค่ะ ถ่ายอีก...น่าน...ธนนันท์สวยอยู่คนเดียว..อ๊ะ! ม่ายช่าย สวย หล่อ กันทุกคน ชอบภาพนี้จริง ๆ ค่ะ

 

 

 

ดูเอาเอง ว่าเป็นยังไง...


 

เนี่ย! คิดดูสิคะ..ธนนันท์จะเล่นของสูงได้ยังไง อยู่แค่พุงเอง สบตาไม่ถึงเลย ปล่อยพี่จุ๋มแกไปสบตากับอาเฮียคนเดียวเถอะค่ะ...ธนนันท์ไปหาเอาข้างหน้าดีกว่า...น่าน...แซวตัวเองอีกแล้ว...ไม่ต้องยืมมือใครเลย...ป้าเล็กถอยไป

 

บ้านย่าวรรณสวยมากค่ะ สีก็อบอุ่นดี ธนนันท์ชอบมาก แล้วก็มีใคร ๆ หลาย ๆ คนที่เอ่ยปากว่าชอบด้วย....


 

ดึกแล้วเก็บภาพไว้ก่อน เพราะธนนันท์จะต้องเดินทางไปต่อแต่เช้า ต้องถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก

 

 

พอดี ป้าเล็กกับย่าวรรณ ส่งเพื่อนกลับมา ก็เลยได้โอกาส เก็บภาพประวัติศาสตร์ ฝีมือการถ่ายของแฟนย่าวรรณค่ะ  พี่จุ๋มกับพี่วาริน ไม่มีใครยอมใครเลย แอ๊ค! ซะ!....

 

เก็บตกจบแค่นี้ก่อนค่ะ พรุ่งนี้ค่อยลงอีกบล็อก ตอน...รับป้าหยอย...ส่งธนนันท์ค่ะ 


ความเห็น

แบบนี้เรียกว่าเก็บไม่ให้ตกหล่นเลยนะนี่

ชีวืตที่เพียงพอ..

 

 

   หล่นก็เจ็บ!...สิคะพี่สาวน้อย...ก็ป้าเล็กลงบล็อกตัดหน้าไปก่อน น้องตามทีหลังจะให้น้อยหน้าป้าเล็กได้อย่างไรคะ...

เก็บรายละเอียด ได้เยี่ยม...ทุกช๊อต   ...:good-job:  สรุปหาผ้าห่มไม่เจอใช่ไหม

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

 

 

                  อื่อ!... :crying2:  ผ้าห่มส่งซักอยู่...ลืม!

มิน่า...ใช้ผ้าขนหนู ห่มแทน :uhuhuh: 

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

พอแก้ขัด..เอ้ย!..แก้หนาว..ใจ...:sweating:

 

ยังดีย่าวรรณหาเสื้อมาให้ใส่ พอได้ไออุ่นกะเขามั่ง...เจ๊หนูแหม่มยังไม่นอนอีกเหรอคะ...ธนนันท์ยังลงอีกบล็อกค่ะ เผื่อพรุ่งนี้ไม่มีเวลา ต้องสะสางที่คั่งค้าง เลยขอลงติดต่อกันก่อน...

ตงลงที่ว่าจะไปหาข้างหน้า...เจอยัง :sweating: :uhuhuh:


        เผื่อทางนี้มั่งตะ :uhuhuh:

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

 

 

ตัวใครตัวมันแล้วกันค่ะพี่ใจ...พี่ออกสวยหาไม่ยากหรอกค่ะ...ได้มาเยอะ (ผ้าห่ม) ก็โยนไปให้น้องมั่ง สารคามหนาวแล้วค่ะ..เย็นยะเยือกเลย...

อบอุ่น ๆ มีแต่สาวรุ่น ๆ นะคะงานนี้

ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล  แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ

 

 

 

      รุ่นแรกแย้ม....เลยค่ะ....ป้าตู้:uhuhuh:

หน้า