ยิ่งให้ ก็ยิ่งได้รับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

        เมื่อวานเลิกงาน รีบไปสวน เกือบห้าโมงเย็นแล้ว แต่วันนี้แดดดี เลยยังดูไม่ค่ำมากนัก มาถึงอ้ายเวทย์กำลังพรวนดิน ใส่ปุ๋ยผักอยู่

      พรวนดินรอบ ๆ ให้ลึก ๆหน่อย จะได้ใส่ขี้วัวได้เยอะ ๆ

              ขี้วัวในคอก ยังพอมีให้ใส่ผักได้อีกนาน

        ใส่ปุ๋ยคอก เวลารดน้ำจะอุ้มน้ำ รักษาความชื้นได้ดี

                      เย็นแล้ว เก็บผักกลับบ้าน

            แม่ยายบอกให้ลูกเขย เก็บผักชี ถั่ว หอม

               เช้านี้แดงมาสวนคนเดียว เพราะอ้ายเวทย์ต้องขนขี้วัวไปใส่นา รับหน้าที่ รดน้ำผัก ให้อาหาร หมู เป็ด ไก่

                                เก็บเศษผัก

                               ผักกาดหิ่น ให้เป็ด

                    ถั่วที่หงิกงอจากเพลี้ย ให้หมู

               ไก่วันนี้ไม่มีปลวกให้ กินแค่ผักบุ้งพอ

                               เก็บผักฮ่องเต้

         เมื่อวานนี้ น้องโน่ อารีย์ กำแพงเพชร ถามว่า หลาย ๆ อย่างในสวน ไม่มีคนเฝ้าเหรอ ถ้าเป็นแถวบ้านรับรองทยอยหายไม่มีเหลือ ทำไมจะไม่มีคนเฝ้า อ้ายเวทย์มี รปภ.หลายคนที่กระจายกำลังอยู่รายรอบสวน ผักในตระกร้าคือค่าจ้าง รปภ.

         นี่เป็นบ้านสวนอีกหนึ่งหลัง ที่อยู่ไม่ห่างจากสวนของแดงมากนัก ที่ทำหน้าที่ รปภ.ให้ โดยไม่รู้ตัว เพราะหลงกลแดงกับอ้ายเวทย์มาหลายปีแล้ว

         ไม่มีใครอยู่บ้าน แต่ไม่เป็นไร เวลามาเห็นผัก ก็รู้เองว่าใครเอามาให้ เพราะแดงทำแบบนี้ประจำ

             ขากลับแวะบ้านแม่นาง เอาฝางกับขนุนไปให้ ครอบครัวแม่นางกับครอบครัวของแดง สนิทกันเหมือนญาติ มีอะไรก็ช่วยเหลือ แบ่งปันกันตลอดพ่อของแดงเป็นเสี่ยวกับสามีของแม่นางตั้งแต่สมัยหนุ่ม ๆ  (เสี่ยว หมายถึงเพื่อนสนิท เพื่อนแท้) ตอนนี้สามีแม่นาง เสียไปหลายปีแล้ว แม่นางอาศัยอยู่กับลูกสาว เปิดร้ายขายของชำ ใกล้ ๆับ้านแดง

มาถึงแม่นางกำลังเก็บผัก บอกว่าำกำลังจะเอาไปให้แม่ของแดงพอดี

      แม่นางชอบปลูกผัก พื้นที่ก็มีแค่หน้าร้าน แต่ปลูกอะไรได้เยอะแยะเหลือเกิน ทุกอย่างไม่มีขาย ปลูกแจก แบ่งปัน

                              ไม้ประดับก็มี

ไม้ประดับ กับมะเขือกินใบ ได้จากลูกมะโหน่ง ก็แบ่งให้แม่นางปลูกด้วย

                          หอม พริก สารพัดผัก

วันนี้แม่นางก็หิ้วตระกร้ากับข้าว ผัก เดิน ให้บ้านโน้นบ้านนี้เหมือนเดิม

        แจกบ้านโน้นบ้านนี้เสร็จ แม่นางก็แวะมาบ้านแดง

      วันนี้แม่นางมีผักกาด ซุบบักมี่ ข้าวต้มมัด มาให้แม่แดง

        ข้าวต้มมัดคลุกมะพร้าว จากแม่นาง ก่อนไปทำงานเลย แวะไปให้อ้ายเวทย์ที่โรงสี อ้ายเวทย์มักหลายข้าวต้มแบบนี้ ที่ได้ข้าวต้มมัดกลับมา เพราะวันก่อน อ้ายเวทย์เอาข้าวใหม่ไปให้แม่นาง วิถีชีวิตชาวบ้านแถวนี้ ก็แบบนี้ มีอะไรก็แบ่งปันกัน

                                           โปรดติดตามตอนต่อไป............

ความเห็น

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง :victory: :victory:

คนแถวบ้านเฮามีน้ำใจแบ่งปันกันเสมอ เพิ่งพาอาศัยกัน

วิถีชาวบ้านส่วนมากก็ปลูกไว้แจกมากกว่าขายครับ ส่วนตัวผมชอบแบบบ้านๆดีกว่าครับกันเองดีครับพี่แดง

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

แม่นเลยเอื้อย อีสานแม้จะแล้งน้ำ  แต่น้ำใจไม่เคยแล้ง อีหลีเนาะเอื้อย โหวต ๆ

 

นี้แหละชีวิตที่ยากจะมีในสังคมเมือง...ชนบทบ้านเราอบอุ่นจริงๆ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

งดงาม ได้อ่านและเห็นภาพ ทำให้มองเห็นถึงความงดงามในจิตใจผู้คนที่เปี่ยมด้วยมิตรภาพ ขอบคุณมากครับ อ่านบันทึกของพี่แดงแล้วมีความสุขมากครับSmile

ดูภาพและเรื่องราวแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลยค่ะ

ชอบวิถีชีวิตแบบนี้เหมือนกันค่ะ เหมือนป้าต่ายบอกสังคมเมืองแทบไม่มีแล้วชีวิตแบบนี้  ในเมืองกรุงอยู่แบบตัวใคร ตัวมัน ขนาดอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันยังไม่รู้จักกันก็มี ขับรถผ่านหน้าบ้านมองหน้าเฉยๆ  แล้วก็ผ่านเลยไป.....



ผักของคุณแดงงามเลยค่ะ

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

ขออนุญาตคุณแหม่มใช้ข้อความที่คุณหนูแหม่มเขียนนะคะคิดเหมือนกันคะ คุณแดงอุบลอบอุ่นมากคะ  คอมรวนแล้วคะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ที่สุดจริงๆ ค่ะ เกินคำชม ไม่รู้จะพูดไรดี "สุดยอด"

หน้า