ภูกระดึง ปฐมบทแห่งการเดินทางของใคร หลายๆ คน .

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หมอชิต....ยังคงวุ่นวายอยู่เป็นปกติ เรายังรู้สึกดีกับการได้แบกเป้ไปสถานีขนส่งเสมอ ไม่ว่าจะเป็น สายเหนือ สายใต้ หรือแม้แต่สนามบิน แม้จะไม่ปลอดโปร่ง เพราะยังมีภาระบางอย่าง แต่ก็ยังรู้สึกดี....ยังมองเห็นภาพเงาของเพื่อนร่วมทางอีกหลายๆ คนที่เคยมานั่งรอเพื่อออกเดินทางร่วมกันในวันวาร

ผานกเค้า....ยังโดดเด่น เฉกเช่นที่เคยเห็น จุดนัดพบของทุกคนที่จุดหมายเดียวกัน "ภูกระดึง"

ร้านเจ๊กิม...ยังมีห้องน้ำ ที่พักนอนรอตะวันขึ้นสำหรับเราอยู่เช่นเคยแม้เราจะไม่ได้ใช้บริการอื่นใดที่เป็นการอุดหนุนเจ๊กิม แต่ก็ไม่เคยโดนว่าด้วยสายตา หรือวาจา... แต่หากจะว่าไปแล้ว เราก็ไม่รู้จักเจ๊กิมว่าหน้าตาแกเป็นเช่นไร....

หลังแป....ยังเป็นความหวังสำหรับขาที่อ่อนแรงจากการเดินขึ้นภู แม้จะเป็นความหวังที่ไม่ต้องเดินไต่ระดับความสูงชันแต่หลายคนก็อาจะไม่รู้ว่าจากหลังแป ต้องเดินอีก 3 กม.กว่าจะถึงที่พัก และหลายๆ คนที่รู้ก็(ยัง)ปลอบใจตัวเองว่า

3 กิโลทางราบ ก็ยังดีกว่า ทางชันละว่ะ ถือเป็นรูปแบบการมองโลกในแง่บวกที่ทำให้ใจชื้นขึ้น โดยหารู้ไม่ว่า มันก็เมื่อยพอๆ กัน

ลูกหาบแห่งภูกระดึง....เป็นวีรบุรุษตัวจริงที่แบ่งเบาภาระให้นักท่องเที่ยว ยังคงหาบในราคาเดิม 15 บาท เราไม่รู้ว่าแต่ก่อนเท่าไหร่ แต่ว่าครั้งที่แล้วก็ 15 บาท

ภูกระดึง....ยังเหมือนเดิม ลานกางเต็นท์อาจจะกว้างใหญ่ขึ้น มีห้องน้ำมากขึ้น มีเต็นท์ของ อช.มากขึ้น  ฤดูกาลบนภูกระดึงคงยังเหมือนเดิม นักท่องเที่ยวยังคงปลอบใจตัวเองต่อไปอีกว่า ....

จุดชมวิวของภูกระดึง ถึงมันจะไกล แต่ก็ทางราบ  เลยทำลืมๆ ว่าผาหล่มสักนั่นห่างจากที่พักประมาณ 9 กิโล ด้วยเลขคณิตชั้น ป.1 บวกแล้วว่าถ้าไป-กลับ ผาหล่มสัก Landmark แห่งภูกระดึงต้องเดิน 18 กิโล (ไม่เป็นไร ทางราบ) อันนี้ยังไม่นับถ้าจะเก็บพวกน้ำตก หน้าผา ดูพระอาทิตย์ขึ้น - ตก ก็บวกๆ ทบๆ กันไป (สูตรเดิม ไม่เป็นไร มันเป็นทางราบ)

สำหรับเรา....ความขี้เกียจครอบงำมาหลายเพลา....การมาเที่ยวครั้งหลังๆ คือการเดินขึ้นภู แล้วไปตรงโน้นนิด ตรงนี้หน่อย ขยันก็เดิน (ขึ้น หรือลง ไม่เกี่ยงทางราบ) ขี้เกียจก็นอน....แล้วก็ปลอบตัวเองว่า จุดหมายไม่ใช่ที่ปลายทาง (ซะหน่อย)

 

สวัสดีภูกระดึง

17 ก.พ. 55

ปัจฉิมลิขิต

  • ขอบคุณเพื่อนร่วมทางที่ยังอยากให้เราร่วมเดินทางไปด้วย (คิดเอาเองนะ...เพราะไม่มีใครว่าอะไร)
  • ขอบคุณสำหรับกาแฟและเกมส์ บิงโก้ ที่ทำให้เสียตังค์ไปประมาณ 20 บาท ^*_*^


ความเห็น

ภูกระดึงยังสวยเสมอ ผมไปมา 7 ครั้งแล้ว ทุกฤดู แต่นานมากแล้วที่ไม่ได้ขึ้นไปเหยียบอีกเลย ที่นี่แหละครับจุดเริ่มต้นของการถ่ายภาพของผม ชอบมาก ๆ ครับ ใกล้หน้าแล้งธารน้ำใกล้ ๆ น้ำตกวังกวางก็ยังไหลริน มีดอกกุหลาบแดงอยู่รายรอบข้าง ๆ ธารน้ำใส ๆ ภูกระดึงมีความงามที่แปลกตาในทุกฤดูครับ ชอบ ๆ โหวต ๆๆ
เมื่อก่อนค่าหาบของ ก.ก. ละ 10 บาท นะครับ

 

ได้ไปเที่ยวแล้ว   คิดถึงนะ

คิดถึงภูกระดึงค่ะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ต้องหาทางไปให้ได้ซักครั้ง

สวนจินตนาการ

นำจินตนาการ มาผสานให้เป็นจริง

ธรรมชาติสวย ดอกไม้(ป่า)งาม ยังไม่เคยไปคะ :admire: :love:

ไปมาแล้ว และยังอยากไปอีก :admire2:

^^อยู่กับความสุขที่พอเพียง^^

หายไปนานนะครับ


..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

สวัสดีค่ะ ยังไม่เคยไปเลยน่าอายแท้หนอ   แต่ดอกไม้สวยทั้งนั้นเลยนะค่ะ   :bye:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

คุณ slowlife ไม่เจอกันนานเลยค่ะ ดีใจนะคะ ได้แวะมาทักทายกันอีก การเขียนบล็อกครั้งนี้เวลาอ่านเหมือนคุยกับใจตัวเองเลยค่ะ นึกว่าเป็นคนขึ้นภูกระดึงเอง จำเพลงสมัยโน้นได้มีประโยคที่ว่า "เขาภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจจริง ..." เพลงไพเราะมาก เห็นภาพที่นำมาลงบล็อกนึกถึงเพลงไปด้วยค่ะ แถมภาพดอกไม้สวย ๆ ด้วย ไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ  แล้วนำมาลงบล็อกกันอีกนะคะ

เคยไปมาเหมือนกันค่ะ สวยงามมาก ๆ :embarrassed:

 

 

หน้า