ความฝันอยู่แค่ปลายนิ้ว

                วันก่อน น้าชวนไปกินข้าวเที่ยงในบ้านสวน บอกจะจับปลาในบ่อขึ้นมาทำกิน แดงกับอ้ายเวทย์อยู่ในสวน แดดร้อนไม่ได้ทำอะไร เลยขนมากันทั้งครอบครัว

        บ้านสวนของน้า ห่างจากบ้านสวนแดงราว 200 ม. น้ามีที่ 3 แปลง ทุกแปลงปลูกยางพาราเต็มพื้นที่

         มาถึง จับปลาขึ้นมาแล้ว อดถ่ายรูปตอนจับปลาเลยเรา

                       แค่นี้ก็พอกินแล้ว

                    บ้านสวนของน้า อยู่ในสวนยาง

ถ้ายังพอจำได้แดงเคยเขียนบล็อก มีการจัดงานแต่งงานกันก็ในสวนนี้

                            มีปลาจาระเม็ดด้วย

              เอาขึ้นมาปุ๊บ ก็ช่วยกันทำสด ๆ

                     อาหารเที่ยงทำแบบง่าย ๆ

                                 ทอดปลา

                              ไก่ต้มน้ำปลา

                           อ่อมไข่ปลา

          ตำบักหุ่ง ฝีมือแดงเอง ได้เรื่องเลย ทั้งเผ็ดทั้งเค็มจนกินไม่ได้(เราเตือนคุณแล้วว่าอย่าให้ทำ)

                      ทุกอย่างพร้อม ลงมือกันเลย

            น้าของแดง ใส่เสื้อยืดสีขาว เป็นน้องชายแท้ ๆของแม่ ที่น้าเรียกมาวันนี้ เพราะน้าได้ข่าวว่าแดงมีความคิดว่าจะลาออกจากงานประจำที่ทำอยู่ มาทำไร่ทำสวน ทำนา  ตรง ๆคือ น้าเคยเตือนแล้วทำไมไม่ฟัง ต่างคนต่างความคิด ยกเหตุผลขึ้นมาอ้าง น้าคนนี้เป็นตำรวจ ความคิดเรื่องการทำเกษตร แตกต่างกันชนิด ทะเลาะกันทุกครั้งที่คุยกัน หลัง ๆแดงกับอ้ายเวทย์เลย ได้แต่เงียบ ๆก้มหน้าก้มตาทำในสิ่งที่คิดว่า ใช่ ว่ามาถูกทางแล้ว

       สวนยางพาราของน้า ปลูกเพิ่มอีกเมื่อไม่กี่เดือน  30 ไร่

          ต้นยางพาราของน้า อายุ 1 ปี สองพันกว่าต้น ทั้งปุ๋ยเคมี ทั้งยาฆ่าหญ้า ปลูกเอง ฉีดเอง ยางพาราล้วน ๆเต็มพื้นที่ ไม่มีต้นไม้อย่างอื่นเลย

           เช้าวันนี้ น้ามาหาในสวน แดงเห็นยังตกใจเลย ว่ามาทำไม น้าเคยมาในสวนหลายครั้ง ทุกครั้งก็จะบอกว่า ทำทำไมสวนป่า ทำทำไมสวนผสม ปลูกทำไมเงาะ เงาะมันให้ผลปีละครั้ง เงาะโลละเท่าไหร่ ปลูกยางพารามีรายได้ทุกวัน อยากกินอะไรซื้อเอาเลย ปลูกทำไมผัก เหนื่อยเปล่า ปลูกยางพาราดีกว่า มีเงินอยากได้อะไรซื้อกินได้เลย หมูก็เหมือนกันเลี้ยงทำไมให้เหนื่อย ปุ๋ยเคมีในตลาด ถึงเวลาใส่ก็ซื้อมาใส่ปุ๊บปั๊บทันใจ งามทันใจ

            น้าเดินดูทั่วสวน พร้อมกับพูดว่า มาดูว่าทำอะไรกันถึงไหนแล้ว เดินดูเป็ด ดูไก่ ดูหมู  แล้วมาหยุดในสวนยาง

         แดงรวบรวมความกล้า ถ่ายรูปไว้ น้าพูดเบา ๆว่า ยางงามหลาย แค่กรีดยางอย่างเดียวก็เลี้ยงตัวเองได้แล้วล่ะ นี่มีทั้งนา หมูเป็ดไก่ สวนป่าก็มี  อยากลาออกจากงานก็ออก น้าไม่ว่าอะไรแล้ว

              สายหน่อย ชาวบ้านก็เอาไม้มาส่ง

        ไม้ได้จากสวนป่าของลุงในสวนใกล้ ๆกันที่แดงเคยให้ผักกินประจำ อ้ายเวทย์ขอซื้อมาทำเสาไฟฟ้า ทำเสาคอกเป็ดคอกไก่ เสาโรงเผาถ่าน ลุงบอกไม่ขายหรอก สวนป่าแกมีไม้เยอะแยะ มีแต่คนมาขโมยไม้ ขอก็ไม่เคยขอ นี่อ้ายเวทย์มาขอซื้อ เอาฟรี ๆไปเลย เพราะแกก็ได้กินผักอ้ายเวทย์ฟรีเหมือนกัน  อยากได้กี่ต้นก็เอา สรุปว่างานนี้ ผักแลกไม้

             ได้ชาวบ้านตัดให้ พร้อมนำมาส่งถึงสวน

    ค่าไม้ฟรี ค่าตัดค่าส่ง คนมาส่งบอกแล้วแต่อ้ายเวทย์จะให้

           เช้านี้ขนมาแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้จะขนมาให้อีกจนหมด หลายสิบท่อนเหมือนกัน ได้เสาแล้ว อีกไม่นาน คอกเป็ดคอกไก่ โรงเผาถ่านก็จะตามมา ครบวงจร อีกไม่นาน คำว่า นายตัวเอง คงอยู่แค่ปลายนิ้ว 

                                        โปรดติดตามตอนต่อไป.............