ครั้งหนึ่ง...ใบปริญญาเคยค้ำคอผม

เขียนโดย pramote tungprue เมื่อ 8 พฤษภาคม, 2012 - 20:20
หมวดหมู่ของบล็อก: 
อื่นๆ

ตั้งใจจะเขียนบล็อกนี้ตั้งแต่ปี ๒๕๕๔ แล้ว แต่ตอนนั้นเพิ่งกลับมาอยู่ที่บ้าน ยังไม่ได้ทำงานเกษตรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

ตอนนี้ล่ะ กำลังทำอยู่เรื่อย ๆ ครับ กรีดยางพาราเป็นรายได้หลัก แต่ยางพาราอย่างเดียวก็มีปัญหาเวลาฝนตก ราคายางพาราที่ผันผวน

มีหลายความคิดที่อยู่ในหัวแต่ไม่ได้คิดมากครับ คิดเรื่องที่ควรคิด ตอนนี้มีความคิดเรื่องการทำเกษตรผสมผสาน จัดการความคิดเป็นระบบอยู่ในความคิดแล้ว อาจจะมีปรับปรุงบ้างบางขั้นตอน แต่เป้าหมายเหมือนเดิม ไปดูงานบ้าง หาข้อมูลทาง Internet บ้าง ได้ความรู้จากบ้านสวนพอเพียงบ้าง

หลายครั้งที่ความคิดที่จะเป็นเกษตรกรของผมต้องมีปัญหาสะดุดล้มลง คนรักคนแรกของผมเคยพูดว่า "บ้าหรือเปล่าพี่ เรียนมาตั้งสูงจะไปทำนา เลี้ยงวัวเลี้ยงควาย" สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน (เรื่องการทำเกษตรเป็นสาเหตุหนึ่งของการเลิกกัน)

ส่วนคนรักคนปัจจุบันมีบางอย่างคล้าย ๆ กัน แต่บางอย่างก็แตกต่างกัน สิ่งที่เหมือนกันก็คือ ชอบงานเกษตรเหมือน ๆ กัน แฟนคนปัจจุบันเคยพูดเรื่องการทำเกษตรว่า "ไปสนใจคนอื่นทำไมพี่ ไม่ได้ขอเงินคนอื่นใช้สักหน่อย เค้าไม่ได้ให้เรากินสักหน่อย"

เรื่องเดียวกันแต่อุดมการณ์ต่างกัน ผมอาจจะเคยโชคร้ายในบางเรื่อง แต่ผมคิดว่า คนเราคงไม่โชคร้ายเสมอไปหรอก ผมให้ความหวังกับตัวเองเสมอมา บางทีก็คิดว่า เมื่อก่อนเราอยู่ผิดที่ผิดทาง อยู่กับงานที่เราไม่ถนัดไม่ชอบหรือเปล่า

อ๋อเกือบลืมบอกไปว่า "ผมจบภาควิชาออกแบบนิเทศศิลป์ คณะมัณฑนศิิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากรครับ" ผมทำงานเป็นครูสอนศิลปะอยู่ ๒ ปี ทำงานบริษัท ๙ ปี เต็ม ๆ ช่วงเวลาทำงานบริษัทฝันถึงการทำงานเกษตรอยู่ตลอดเวลาครับ...

ตอนนี้ออกจากงานมาปีกว่า ๆ แล้ว...มาเดินตามความฝันของตัวเองครับ...

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงครับผม

ความเห็น

แหลมเพชร นันตาแสง

8 พฤษภาคม, 2012 - 21:09

ป้าเล็กเป็นเด็กอิเล็กหรือครับ ผมก็อิเล็กเหมือนกันครับ จากเทคนิคแพร่ครับ

ป้าเล็ก..อุบล

8 พฤษภาคม, 2012 - 21:44

ยินดีที่ได้รู้จัก  เด็กอิเล็ก  พอมาปลูกต้นไม้  ก็นึกไปถึงการต่อวงจรค่ะ   ก็ตลกดี  ไม่มีใครมารู้เรื่องกับเราเท่าไรหรอก  แต่  พี่สุรพลว่า  เด็กอิเล็กชอบปลูกต้นไม้  สงสัยว่าเด็กอิเล็กนี่  ความเครียดคงสูงเนาะ  เราอาจจะไม่รู้ตัวเองก็ได้

084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com

คนตูล

8 พฤษภาคม, 2012 - 21:15

:cheer2: :cheer3: :cheer3:

Moonlight

8 พฤษภาคม, 2012 - 21:53

:happy: ปริญญาเป็นแค่ใบเบิกทางของยุคทุนนิยมเท่านั้น  พอเวลาผ่านไป ความรู้ที่ร่ำเรียนมาก็เชยล้าสมัยแล้ว   จริงๆ แล้วการเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องอยู่ในสถาบันการศึกษาอย่างเดียว  เราต้องเรียนรู้ตลอดเวลา หรือตลอดชีวิตเลยก็ว่าได้  ถามใจตัวเองว่าชอบอะไร  ถ้าตอบคำถามได้   ก็ลงมือเลยค่ะ  การได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ก็ถือได้ว่าประสพความสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว  เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

pramote tungprue

9 พฤษภาคม, 2012 - 04:31

ใช่แล้วความรู้ต้องแสวงหาทั้งชีวิตครับ

:bye: :bye: :bye:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ยุพิน

8 พฤษภาคม, 2012 - 22:34

เลือกในสิ่งที่ชอบ และถนัดค่ะ แล้วจะมีความสุข และจะรบกวนคนอื่นน้อยที่สุด (รายได้มากน้อยไม่สำคัญ สำคัญเหลือเก็บเท่าไร) ถ้ามีที่ทางเป็นของตัวเอง "ลุย" ค่ะ ไม่ต้องไปเช่าที่ทำกิน บุญโขแล้ว "นกน้อย"ทำรังแต่พอตัว ค่อยขยับขยาย ไม่นานชีวิตครอบครัวมั่นคงค่ะ ปัจจัย4มีครบแล้วกลัวอะไร เดินหน้าค่ะแรงมี กำลังใจมา สู้ไม่ถอย :cheer3:

สาวน้อย

8 พฤษภาคม, 2012 - 22:35

เมื่อปี 42...เคยมี อาจารย์ที่อยู่โรงเรียนกับเปรี้ยวส้ม...วาดรูปนี้ให้....อยู่มาวันหนึ่ง...เปรี้ยวบอกว่า..สมช.บ้านสวนคนนี้แหละ..ที่วาดรูปให้...ไม่น่าเชื่อ..มารู้จักกันจนได้เนอะ....พี่ก็ฝันอยากทำสวน..ครอบครัวพี่มีพื้นฐานจากชาวสวน...คนเราถนัดและชอบต่างกันไป...และหากมีโอกาสเราสามารถเลือกและสรรค์สร้าง ทั้ง 2 อย่างได้ตามโอกาสและเวาลาที่เหมาะสม...วันไหนมีเวลาพอที่จะวาดรูปอีกบอกนะ...จะขอเป็นลูกค้า่รายแรก...แบบว่าชอบ ... :admire:

 

ตอนนี้...ยังหารูปต้นฉบับไม่เจอเลย...

ชีวืตที่เพียงพอ..

pramote tungprue

9 พฤษภาคม, 2012 - 04:28

ตื้นตันใจ...ที่พี่น้อยยังเก็บภาพที่ผมวาดให้ไว้อีก

:crying2: :crying2: :crying2:

เดินตามความฝันของตัวเอง

nusita_angel

9 พฤษภาคม, 2012 - 13:23

เคยแต่วาดให้คนอื่น อยากถูกวาดบ้างจัง


มาถูกทางแล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ

Dauphin

8 พฤษภาคม, 2012 - 23:56

สวัสดีค่ะ - จริงด้วยค่ะ เรียนมาเพื่อให้ได้กระดาษแผ่นหนึ่งเพื่อนำไปสมัครงาน แต่จริงๆแล้วมันเป็นแค่พื่นฐานของหลายๆคน แต่เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเราค้นหาตัวตนที่เรารักและชอบจริงๆ นั้นล่ะเราจะมีความสุขกับสิ่งนั้น สู้ๆค่ะ อย่าท้อ หนทางอีกยาวไกล   :victory:   :beg:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

หน้า