พี่หยอย ขอบคุณ ด้วยตวามซาบซึ้งใจ และรายงานอาการเจ็บ

จากนาทีชีวิต ที่หวุดหวิด หวาดเสียว เมื่อค่ำวันเสาร์ ๑๒ ถึงวันนี้ โอ้ๆๆๆ ๘ วันแล้ว นอนดูความเจ็บของสังขาร


๑ ต้องล้างแผลสดรอบน่องทุกวัน (ใครที่ชอบน่องไก่ปิ้งนะ น่องพี่เท่งอย่างนั้นเลย ฮ้าๆๆๆ) เกือบสุกเพราะโดนกระแทกโดนความร้อน จากท่อไอเสียมั้ง แต่มีสติตลอดนะตอนรถเฉี่ยว คนกับรถกลิ้งไปคนละทางนี่นา 


๒ หัวแตก เอาเลือดหัวออก โล่งหัวพิลึกกึกๆๆๆ นะพี่น้อง เย็บหกเข็ม ตัดไหมเมื่อเช้านี้ หัวแข็งหัวมึน เกินไปแล้วๆๆๆ


๓ ต้องฉีดยาแก้อักเสบเข้าเส้นเลือด ทุก ๕ ชั่วโมง ไม่รู้สึกอร่อยนะ เพราะไม่ผ่านลื้น


๔ เรื่องกระดูกแตก หลังจากเอ็กเรย์รอบสอง มันติดกันเองแล้ว ไชโยๆๆๆๆ กระดูกแข็งเพราะผ่านเจ็ดยอดแน่ๆๆเลย


สรุปว่า แผลสดหมอยังขอดูแลต่อ อาจต้องเข้าห้องศัลยกรรมตกแต่งเอาส่วนเนื้อตายอก


แผลแห้งหายบวม ก็ให้กลับบ้านได้ มีคนป๋วยรอคิวห้องพิเศษเยอะๆๆๆ 


ขอบคุณ น้ำยาสมุนไพรจากสายลมลอย  สาวน้อย น้องโสทร น้องแจ้ว ที่เป็นภาระจัดการ และความรัก ความห่วงใย  จากพี่น้องบ้านสวนพอเพียง  พี่เท่งจึงยังตายยยยไม่ได้จ้าๆๆๆๆ 

ทำเข้าพรื่อน้อง? แต่ดีแล้วแหละ ครบ๓๒อยู่

หายเร็วๆนะ เห็นขันออก ก็หายข้องใจ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขอให้หายไวๆนะครับ...


"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"

หายไวๆ ค่ะพี่หยอย อ่านแล้วนึกภาพตามเสียวแทนนิ

:cheer3: หายเร็วๆ นะค่ะ

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

อยู่โรงพยาบาลนาน ๆ ไม่น่าอิบายเท่าใด กลิ่นโรงพยาบาลชวนเวียนหัวนิพี่หยอย ออกมาสูดอากาศ สายลม แสงแดด ชมนก ชมไม้ ปลูกผัก ปลูกหญ้าดีหวา


 

 

"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"

ตัวจริงเสียงจริงมาบอกให้พี่น้องหายข้องใจแล้ว ฮือ ! สาว่าหวางไป

:full:

พอทราบข่าวก็เป็นกังวลเหมือนกัน มาเยี่ยมไม่ได้


แต่ส่งกำลังใจมาให้ ...


พี่หยอยอาการดีขึ้นมากแล้ว ดีใจด้วยนะคะ

เท่าที่อ่านมาก็สบายใจแล้วว่าอีกไม่นานได้กลับบ้านแล้วพี่ หายแล้วๆ

หน้า