1 ขวบแล้วจ้า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันหยุดวิสาขบูชาที่ผ่านมา  เดินทางไกลอีกแล้วครั้งนี้มุ่งหน้าสู่อิสานบ้านเกิด จุดมุ่งหมายคือเอาต้นไม้ไปปลูกที่สวนยางอายุก็พึ่งจะ 1 ขวบพอดิบพอดี  แล้วก็ถือโอกาสแวะเยี่ยมญาติและกลับไปกราบพ่อกับแม่  Smile


หลังจากกลับจากทำบุญตอนเช้าที่วัดอิ่มบุญกันไปแล้ว  ก็เริ่มภาระกิจซ่อมต้นยางพาราทั้งหมด 40 ต้น Cryโชคดีที่ราคาต้นยางเริ่มถูกลงแล้วก็ปลูกต้นไม้ในสวน แล้วก็ขนต้นไม้บางส่วนเพาะเอง  บางส่วนซื้อเพิ่มจากสมุทรสาคร ไปกัน 3 คน กับพี่สาว แล้วก็พี่เขย

ต้นยางที่กำลังแข่งกันเจริญเติบโต หลังจากไถหญ้าออกไปแล้วสวนก็ดูโล่ง ๆ ปีนี้ยังไม่ปลูกต้นไม้ตรงอกยาง
เพราะยังต้องดูแลเรื่องหญ้า  ถ้าปลูกต้นไม้แล้วเดี๋ยวรถไถเข้าไม่ได้ปีหน้าค่อยว่ากัน แต่ก็ปลูกมะกรูด ผักหวาน
กล้วย  ชะอม  ผักติ้ว  มะรุม  ตะลิงปลิง  ไว้ด้านหน้าอย่างละนิดละหน่อย ไม่ได้ถ่ายรูปไว้มือเปื้อนมากทำงานจริง ๆ ไม่ได้เดินถ่ายรูปอย่างเดียว..อิ้ววว

แว๊บมาดูสวนหลังบ้านกันบ้าง  สวนมันของคนอื่นน่ะอย่าเข้าใจผิด ตอนนี้ชาวบ้านก็ยังนิยมทำสวนพืชเชิงเดี่ยวกันเหมือนเดิม
ได้เงินปีละครั้งแล้วก็ซื้อกินทุกวัน  ลงทุนกันทุกปีทั้งค่าปุ๋ย ค่าไถ ค่าจ้างคนงาน ซึ่งต้นทุนเพิ่มขึ้นทุกปี  ราคามันก็ถูกมาก
เฮ้อเห็นแล้วเหนื่อย...

 

กลับมาดูเรื่องของเราดีกว่า บ้านหลังนี้เตรียมไว้ตอนกลับไปอยู่บ้าน ซื้อต่อจากพี่ชายยังต้องปรับปรุงอีกเยอะ
ไว้ทำตอนจะกลับไปอยู่

ขึ้นมาสำรวจบ้านกันฝุ่นหนาเตอะ  ไม่มีคนอยู่มาหลายปีแต่พื้นไม้ยังดียังไม่มีปลวกขึ้นมาจับจอง

 

ส่งท้ายไปทำบุญเวียนเทียนวันวิสาขบูชา  ที่วัดป่าบ้านดงมะกรูด หลวงพี่เป็นเจ้าอาวาส วัดเล็ก ๆ ห่างจากบ้านประมาณ 6 กม. ธรรมชาติยังอุดมสมบูรณ์  ด้านหลังวัดเป็นป่าชุมชนที่ชาวบ้านได้หาเห็ด  ของป่ากันตามฤดูกาล

ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบ  สวัสดีค่ะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง  ขอบคุณผู้ใหญ่โสธร  ขอบคุณท่านประธานแจ้ว


ความเห็น

:cheer3:มาให้กำลังใจนะค่ะ แล้วอัพมาให้ดูอีกนะค่ะ:cheer3: สู้ๆๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ น้องแพรวากับพี่ข้าวโอ๊ด อีกนานเลยค่ะกว่าจะกรีดได้ :victory:

:admire2:นานก็จะรอดูค่ะ ลงทุนไปแล้วนี่ค่ะ สู้ๆค่ะ

ลงทุนเยอะช่วงเริ่มปลูกค่ะ  ปีนี้ดีขึ้นจ่ายน้อยหน่อย

:cheer3: :cheer3: :cheer3: สุดยอดครับผม...ชอบบรรยากาศแบบนี้จัง

ขอบคุณค่ะ

ยางขึ้นงามดี แต่เสียดายพื้นที่หว่างอกยาง ที่ไม่ปลูกอะไร

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ปลายฝนพี่สาวจะปลูกมันสำปะหลังค่ะ ถ้าปลูกเองก็หนักใจเรื่องหญ้าอยู่ไกลดูแลไม่ไหวคนงานหายากค่ะ  ทำงานโรงงานกันหมด

แต่กะว่าปีหน้าจะปลูกเพกา กับสักทองไม่รู้จะพอไหวรึเปล่า




 

คนอุดร สู้ สู้...ว่าแขวะไผบ่อ..ย่างถ่ายรูป....ล้อเลียนผู้อาวุโส..เดี๋ยวเถอะ..แต่เอื้อยมีข้อสังเกตอย่างเด้อ..เขาปลูกเชิงเดี่ยวเพราะมีที่ดินหลายแปลง ต้องดูแล ทำผสมผสานหมดบ่ไหว..เลยต้องแบ่งปลูกเป็นอย่าง ๆ ที่ดินแปลงใหญ่ ๆ ก็ปลูกหลายแนวบ่ได้เด๋..สวนยางก็ต้องยางอย่างเดียว มันก็มันอย่างเดียว ข้าวก็ข้าวอย่างเดียว ออยก็ต้องอ้อยอย่างเดียว...ผสมบ่ได้ดอก...เพื่อความสะดวกในการบริหาร จัดการ...

ธรรมดาคนแถวบ้านเฮาก็บ่ได้เป็นคนขี้คร้านดอก  หน้านาเฮ็ดนา หน้าอ้อย ตัดอ้อย หน้ามันขุดมัน ยิ่งต่อไปมียางก็ต้องตัดยางทุกวัน  แล้วหลังบ้าน ข้างบ้าน ก็มีสวนผักน้อย ๆ ไว้อยู่ไว้กิน ข้าวกะอยู่ในเล้า หมู หมา กา ไก่ กะอยู่ใต้ถุน บ่ได้ขี้ร้ายดอก คนอุดรแห่งขยัน...คนไส ก็ขยันดอกเอื้อยว่า  หมดหน้าไฮ่หน้านากะไปรับจ้าง  พอฝนมากะคืนเมียบ้าน ทำนา ทำไร่ต่อ...บ่อดตายดอกน้องหล่า..เฮ้อ! เหมื่อย...อิอิอิ

บอได้ว่าไผเอื้อยย่านเอื้อยเพินซิวามากะบอซอยกะเลยขนกล้ายางวางไว้ให่เพิน

คนบ้านเฮาขยันอีหลีเอื้อยแตรายจายหลายขึ้นซุกมือๆ

หน้า