เมื่อป้าแมวปฎิบัติการกับภารกิจ"แฉ"

หมวดหมู่ของบล็อก: 


แฉ ครั้งก่อนเผาหลอก บล็อกนี้เผาจริง จับเผานั่งยางซะ...หุหุ


เริ่มด้วยพี่นัน ป่าวๆๆน๊า ไม่ใช่โดนพี่นันเผามาเยอะเลยเอามาเผาคนแรก แหมๆๆ มันก็ไปตามลำดับเรือง เริ่มเลยละกัน


พี่นัน...ให้ป้าแมวโทรไปอ้อนพี่เที่ยง อยากให้พี่เที่ยงขับรถไปให้ แล้วแวะมารับป้าแมวไปบ้านพี่เหมียว ทุกคนตั่งความหวังไว้ที่ป้าแมว เพราะอยากให้พี่นันไปด้วย  ป้าแมวคุยกับพี่แหม่มว่า แล้วทำไมต้องให้ป้าแมวโทรไปอ้อนด้วยอ่ะ พี่แหม่มบอกว่า “สงสัยยัยนันมนต์เสื่อม หมดน้ำยาแล้วมั้ง” ก๊ากกก แถมที่ให้เบอร์มา ป้าแมวโทรไปไม่ติด  แล้วบังเอิญมาติดเรื่องพี่เปิ้ล เลยไม่ได้โทรไปอีก  สุดท้ายมาสารภาพบาป ว่าที่ให้ไปไม่ใช่เบอร์พี่เที่ยง แต่เป็นเบอร์..?...  จะหักหลังป้าแมวแต่ทำอะไรป้าแมวไม่ได้ คนดีปี๋คุ้มเนอะพี่แหม่มเนอะ


โทรไปวันเสาร์บ่ายโมง พี่แกบอกพึ่งตื่น ไอ้เราก็นึกว่าออกมาสักเที่ยงแล้ว เกือบบ่ายสามพึ่งได้ขึ้นรถ ใจเย็นซะ แล้วไงล่ะมาถึงบขส.โคราชทุ่มหนึ่ง กะว่าจะให้มารอที่บ้าน ใช้ให้รดน้ำถอนหญ้ารอป้าแมวไปพลางๆ เฮ้อ ก็เลยนัดเจอกันที่บขส.โคราชเลย


ป้าแมวต้องไปค้างบ้านพี่แหม่ม ส่วนพี่แหม่มไม่รู้ว่าพี่นันมาด้วย นึกว่าป้าแมวมาคนเดียว ป้าแมวกับพี่นันเตรี๊ยมกัน  ต่างคนต่างเดิน ดูสิพี่แหม่มจะจำได้ไหม  พี่แหม่มกับปี๋(สามีพี่แหม่ม) บอกว่าจอดรถอยู่ข้างหลังติดรั้วให้เราเดินไป ป้าแมวกับพี่นันกำลังคุยวางแผนต่อ  ได้ยินเสียงพี่แหม่ม "นั้นไงนึกแล้ว ว่ายายนั้นต้องมาด้วย"  ป้าแมวกับพี่นันต๊กกะใจ ตกใจมาก หัวเราะกันฮาก๊าก ก็มันหลุดตอนที่พี่แหม่มโทรมา แล้วบอกว่าจะพาไปกินส้มตำ ป้าแมวเลยหลุดปากบอกพี่นันว่าพี่แหม่มจะพาไปกินส้มตำ พี่นันว่า"ห้วย...เห็นเราเป็นลาวรึไงจะพาไปกินส้มตำตอนดึก" พี่แหม่มได้ยิน ถามใหญ่ว่าคุยกับใคร แมว แมว แมวคุยกะใครอ่ะ  ไอ้เราก็ทำเนียนๆ แค่นี้นะพี่แหม่ม วางสาย พรึ่บ!


 


ไปนอนค้างบ้านพี่แหม่ม ป้าแมวเอาเสื้อบ้านสวนออกมาอวด พี่นันอยากได้บอกว่าสวย พี่นันเลยลองใส่ของป้าแมว แล้วให้ถ่ายรูป แต่ว่าเสื้อตัวเล็กกว่าพุง พุงก็เลยเสนอหน้าปลิ้นออกมา อ๊ะ!หาอะไรบังก็ได้  แถมถ่ายไม่สวยสั่งให้ลบ ลบเดี๋ยวนี้เลย น่านดูเค้า ต้องลบให้เห็นว่าลบแล้ว พอถ่ายได้ภาพเบลอๆป้าแมวจะลบ ก็ไม่ให้ลบ บอกว่าสวย ดูเอาเถ๊อะ



พอจะนอนกันป้าแมวก็เอาเสื้อบ้านสวนของเราพาดๆไว้ พี่นันก็ว่า ไม่เก็บหรอเดี๋ยวหายไม่รู้ด้วยนะ “ โห...ใส่ไม่ได้ยังจะเอาอีกหรอ”  “ใส่ไม่ได้เอาไปใส่ไม้แขวนไว้ นอนดูก็ยังดี ก็มันสวยเน๊าะ”


 


ดูน้ำใจพี่เค้าเถอะ ป้าแมวไปตั่งกล้องถ่ายรูป แทนที่จะช่วยกันเก็บของก่อน ยืนแอ๊กท่าถ่าย ปล่อยให้คนแก่ข้างหลัง ขนของใส่ตูดคนเดียว 



พี่แหม่มขับรถไปหาพี่เหมียว ป้าแมวก็คุยไป ดูเส้นทางจากเท็บแลตที่อยู่ในมือ จะเอาแอ๊พไหนล่ะ  พี่แหม่มก็ฟังไป แต่ก็ยังไม่ลดจากสมาธิที่ต้องดูทางว่า ถึงหรือยัง แต่พอพี่นันคุยมาถึงเรื่องเรื่องหนึ่ง ป้าแมวเลยเสริม พี่แหม่มตกใจ หา! ป้าแมวพูดเสริม ถึงพี่นันที่กล้าถาม..!?..อิอิ (ใครอยากรู้ไปถามพี่นันเองเด้อค่ะ) พี่แหม่มเลยเบนเข็มมารวมวงสนทนา ก๊ากๆๆ อึ้งๆๆ  ป้าแมวก็ยังคอยดูแผนที่ GPS บอกพี่แหม่ม จะเข้าเมืองแล้วน้า ก็ในนั้นเห็นถนนจักรดิ์พรรดิ์ สถานีรถไฟ ป้าแมวเคยมีกุ๊กกิ๊กอยู่แถวนั้น เลยพอจะเดาได้ พี่แหม่มก็บอกว่า ยังหรอก ผ่านไปอีกนิด "พี่จะเข้าเมืองแล้วน้า" สุดท้าย เลยจริงๆ มัวแต่อึ้ง กับคำถามที่พี่นั้นถาม ชีช่างกล้า 




เหอะ เจอหน้าพี่เหมียว พอพี่เหมียวเห็นป้าแมวจับกล้องเท่านั้นล่ะ ถ่ายให้หลบๆแอบๆขยะด้วยนะ ป๊าด !!!!พี่เหมียวขา ป้าแมวมืออาชีพนะคะพี่เหมียว อิอิ


พอจะถ่ายตอนได้รางวัลจากคุณโรส  “ถ่ายห้ามเห็นตรีนนะ” ธ่อๆๆๆ อันนี้ ใครเลยจะกล้า   ก็เลยไม่กล้าโคสอัพ เลยต้องถ่ายไกลๆ 55555



 


ข้ามไปฝั่งตรงข้าม วัดหนามแดง เค้าเดินดูของเก่ากั นพี่นันเดินโทรศัพท์ ขนาดเรียกมาถ่ายรูปด้วยกัน ก็ยัง..



 


สามีชาวบ้านคนนี้ ก็นะ ไม่ยอมไปช่วยภรรยาตัวเองเก็บเสบียงฟรีได้แต่ยืนดู พอมีเสียงหวานๆเรียกเท่าน้นล่ะ ยอมสละแม้ชีวิตเพื่อให้ได้มา



เดินตามสาวๆไปอย่างง่ายดาย ทั้งที่ภาพนี้ตอนนี้ ภรรยาเค้ากำลังปฎิบัติการ กับภารกิจ เก็บให้เรียบอย่าให้เหลืออยู่ด้านหลัง



ส่วนสาวนี้ป้าลัด ไม่รู้ว่ามาขนอะไรกะเค้ารึป่าว แต่พกเสียมมาด้วย แถมกระสอบขนมาแจกเพื่อนๆ กระสอบอย่างดีเหนียวแน่นมีหูให้หิ้วอีกตะหาก  รู้งานจริงๆ



 


พี่แหม่มขา กลัวเค้าไม่รู้หรอค่ะว่าเสื้อใหม่ เอาเสื้อป้าแมวมาใส่ เหงื่อทั้งนั้น ใส่เสร็จยัดใส่คืนกะเป๋าป้าแมว ยี้ๆๆ 




เดินสวนพี่เหมียว เจอกล้วยสุกคาต้น ก็เอามากินกัน พี่แหม่มแบ่งหักครึ่งมาจากพี่นัน  พี่แหม่มก็เป็นคนใจดีมีน้ำใจ กัดแล้ว เอาที่เหลือที่เห็นนี้ล่ะ ส่งมาใส่ปากให้ป้าแมว ยัดเยียดๆๆ พี่แหม่มขาๆๆๆ ไม่คิดว่าป้าแมวจะ ยี้ บ้างหรอค่ะ ยี้ๆๆๆ  แต่ไม่เป็นไรค่ะเพื่อ ปี๋ ป้าแมวยอม



รูปนี้ๆๆพี่เหมียวเลยค่ะ พอถ่ายเสร็จ ต้องตรวจสอบก่อน  กบว. โอเคผ่าน


 



คุณน้องแหม่ม(ศรีภรรยาคุณน้องนึก) คุณน้องจะน่ารัก ขาวใส ขาวกิ๊ก ขาววิ๊ง ขาวเวอร์ ขาวเยอะ ขาวซะไปไหนเนี้ยะค่ะ ป้าแมวเห็นน้องเค้าในเฟส ว้าวๆๆ มาเจอตัวจริง บอกน้องเค้าว่าป้าแมวอยากจะได้รูปด้วย แต่ไม่กล้าถ่าย กลัวหมองค่ะ


แล้วนี่ดูสิคะ คุณน้องนึกขาไม่เว้นเลยนะคะ ป้าแมวแอบเห็น น้องแหม่มยิ้มมุมปากหัวเราะ หุหุ แล้วหยิบกล้องมาถ่ายไว้ประจาน เอ๊ย! ไว้เป็นหลักฐาน แทนที่จะเห็นใจกัน เนอะน้องนึกเนอะ  กลับไปต้องทำโทษๆๆเสียให้เข็ดนะ เอิ๊กๆๆๆ



สามมุม คนหนึ่งยืนแอ๊กท่าคอยถ่ายรูปปั๊วชาวบ้าน อีกมุมห้อยเป็นน้องลิงอยู่บนต้นไม้ อีกมุมกำลังจัดการกับเท้าตัวเอง



ตามมาติดๆ น้องแจ๊ค ลงไปครึ่งเข้ง แม่สมจิตช่วยลูกชายดึงเท่าไรก็ไม่ขึ้น บอกให้น้องแจ๊คสละรองเท้า ถึงขึ้นมาได้


 


ได้รองเท้าบู๊ทคู่ใหม่มาแทน ขากลับใส่รองเท้าแฟชั่นถุงก๊อปแก๊ป  ป้าแมวว่าถ่ายแล้วน้า ไมหาไม่เจอ


ยังมีเผาน้องแจ๊คอีก ตอนไปกินกันที่ตลาดโบราณนครเนื่องเขต น้องแจ๊คนั่งติดกับป้าแมว กินแต่หมูสะเต๊ะ ป้าแมวเลยหยิบจานมาไว้ให้ใกล้ๆตรงหน้า  แล้วสักพักน้องแจ๊ค ก็มุดโต๊ะ ไปนั่งอีกฝั่ง ป้าแมวสังเกตุเห็นน้องแจ๊คก็ยังนั่งกินหมูสะเต๊ะ มองจานที่เคยอยุ่ตรงหน้าน้องแจ๊ค อ้าวหมดแล้ว อ๋อมันยังงี้นี่เอง หมูสะเต๊ะ หมดเลยเปลี่ยนโต๊ะ



 


สุดท้ายไม่มีใครสนใจ กับเท้าเลอะขี้โคลนของน้องแจ๊ค เพราะแม่สมจิตยังขนไม่เลิก เวลาเป็นเงินเป็นทอง  คุณน้องนึก ก็เลยพาน้องแจ๊ค (หัวอกเดียวกัน ) ไปหาที่ล้างเท้า คุณน้องนึกก็ล้างขาล้างเท้าให้น้องแจ๊ค โดยมีคุณน้องแหม่ม ยืนส่งกำลังใจให้อยู่ห่างๆๆๆๆๆๆ



ณ สวนผักไฮโดโปรนิกส์ เห็นไหมนั้น เสื้อลายๆไกลๆ  เฮ้อออออ




ดูสิพี่นันยางหาตังค์ค่ารถกลับสารคาม แอบขายยาเลิฟให้คุณน้องนก พี่เหมียวละอึ้ง พูดไม่ออก





พี่แหม่มกับปี๋มาส่งพี่นันกับป้าแมวที่หมอชิต พอซื้อตั๋วเรียบร้อยนั่งรอ เลยถ่ายรูปเล่นส่งรูปให้พี่แหม่มดูใน line พี่แหม่ม ส่งข้อความตอบมาว่า “คนข้างหลังขาวเนอะ”  มองข้ามผ่านเราสาวสวยสองคนไป ( เก๋าจะฟ้องปี๋)



ตอนมาถึงบ้านพี่แหม่มคืนวันเสาร์ ป้าแมวก็คุยเรื่องเวลากลับ หรือว่าจะอะไรยังไง พี่นันก็ว่าป้าแมวหาว่า ไม่ทันไรก็หาทางกลับล่ะ ก็มันต้องเตรียมตัวไว้ก่อนเราจะได้กะเวลา อะไรยังไงได้ ถามพี่นัน สะดวกอะไรยังไง พี่ยังไงก็ได้ ยายสายกับคุณโรส ถามว่าจะกลับด้วยกันไหม ป้าแมวเลยถามพี่นัน "พี่ยังไงก็ได้" งั้นเรากลับดึกหน่อยไหมแล้วไปค้างบ้านแมวสักคืนค่อยกลับ "ได้ๆๆๆ" แต่พอจะกลับก็แค่เย็นเอง ด้วยความที่เหม็นกันมาก เลยอยากไปอาบน้ำบ้านพี่แหม่มก่อน ที่นี้พี่นันยางอยากจะให้ไปส่งหมอชิตเลย รีบขึ้นมาทันทีเชียว สรุปเคลียเวลาเลยได้ไปอาบน้ำบ้านพี่แหม่มก่อน



 


ยัง..ยังไม่หมด ขนาดหมดทริปนี้แล้ว พี่นันยังโทรมาขอรูป เป็นรูปที่ป้าแมวถ่ายพี่นันกับสามีชาวบ้าน แถมมีขู่ ไม่ให้จะเอารูปที่ถ่ายป้าแมว หน้าดำๆ มันๆ พุงปลิ้นๆ มาแฉ เหอะๆๆ กลัวซะที่ไหนล่ะ  ป้าแมวก็เลยกั๊กไว้ ยังไม่เอาลง  ส่งมาด้วยระรูปนั้น เพราะรูปนั้น ป้าแมวเป็นคนให้พี่นันยางถ่าย ส่งการบ้านพี่สร้อย ขนมปังพี่สร้อยให้มาอร่อยมากค่ะ ป้าแมวถ่ายท่ากำลังกิน หน้าดำ มัน ปลิ้น แค่ไหน ป้าแมวไม่เคยแคร์สื่อค่ะ ไม่อ๊าย อาย ผิดคนแล้ว พี่นันยาง แถมเนียนๆทำเป็นลืมไม่ยอมให้กล่องหนมปังที่อยุ่ในถุงตัวเอง ตอนป้าแมวลงรถที่โคราช..ชิ


 


พี่นันยังฝากประกาศผลชนะเลิศคู่รักหวานแหวว ได้แก่


เท่น แทละเล้นแท่นๆ แท้น แท้น แท๊นนนน


v


v


v



ปรบมือหน่อยค่า แปะๆๆๆ  วี๊ดดดวิ้วววๆๆๆ วู้ๆๆๆๆ  




ว๊ายยยย! ป้าแมวจะรอดไหมเนี้ยะ เค้ารักดอกจึง หยอก เหน็บ ขบ กัด เล่นน้า


ไปล่ะ แว๊ปๆๆๆๆๆๆ


แมวดำ    


thiwagonblackcat




 


 


 


 


 

 

ความเห็น

ว่าแล้ว งานนี้ยาววววววววววววววววววว


รอติดตามตอนต่อไปค่ะ

อ่านเพลินยิ้มตามไปด้วย

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า