ชวนไปดูมหกรรมใบไม้เปลี่ยนสี

 เตรียมจักรยานไว้พร้อม ไปดูใบไม้สีสวยๆที่ออตตาวาต้องไปกับจักรยานค่ะ

 เส้นทางจักรยานจะผ่านสวนต่างๆที่ส่วนมากรถเข้าถึงไม่ได้

และยังได้ซึมซับบรรยากาศได้ดีกว่า ไม่มีเสียงรถและกลิ่นควันรบกวน

ลองหลับตานึกภาพดูค่ะ ถ้าผู้คนหันมาใช้จักรยานกันมากกว่านี้ โลกนี้จะเป็นอย่างไร

นี่คือคำตอบค่ะ เมืองออตตาวาเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เราเห็นว่า “ถ้าเรารักธรรมชาติ ธรรมชาติจะรักเรา”

วันนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน อากาศเย็นเจี้ยบ บริสุทธิและสดชื่น ถ้าแต่งตัวดีๆให้อบอุ่นละก้อ ไม่มีปัญหาเลย

รอนานไม่ได้ค่ะ อีก 2-3 วันก็คงจะร่วงหมด

ต้นไม้ที่มีใบสีสวยที่สุดต้องยกให้ “เมเปิล”

ทั้งยังเป็นสัญลักษณ์ของประเทศแคนนาดาด้วย

เมเปิลแต่ละพันธ์จะมีสีต่างกัน ตั้งแต่เหลือง ส้มและแดง 

แต่มีบางพันธ์ที่มีทุกสีในต้นเดียวกัน เหมือนเด็กที่ตัดสินใจเลือกลูกกวาดสีสวยไม่ได้ เลยเหมาหมด

ห่านแคนนาดาพวกนี้จะรวมกลุ่มกันแล้วบินลงใต้ สู่ที่อบอุ่นกว่า แต่เดี๋ยวนี้บางกลุ่มก็อยู่ประจำเลย ไม่ไปไหนแล้ว เพราะไม่หนาวมากเหมือนแต่ก่อนแล้ว แคนนาดาโดนพิษโลกร้อนเหมือนกันค่ะ

แม่น้ำออตตาวา ไปยืนอยู่ตรงจุดไหน ก็สวยทุกจุด

ใสสะอาด ถ้ามีแดดจะเห็นเงาสะท้อนในน้ำ

ตึกรัฐสภา ดูเด่นบนเนินเขา ถ้ามองจากอีกฝั่งแม่น้ำ

คลองนี้เป็นคลองขุดตั้งแต่สมัย 200 ปีก่อน เพื่อเชื่อมแม่น้ำสองสาย ตอนนี้กำลังถ่ายน้ำออก ทำความสะอาด แล้วเติมน้ำใหม่ปริมาณสูงกว่าเข่านิดหน่อย เตรียมรับฤดูหนาว จะเป็นลานเล่นเสก็ตน้ำแข็งกลางแจ้งที่ยาวที่สุดในโลก 10 กิโลเมตร แต่ก่อนช่วงคริสมาสก็เปิดให้ลงเล่นแล้ว เดี๋ยวนี้ต้องรอถึงกลางเดือนมกราคม บางทีก็สิ้นเดือน โดนพิษโลกร้อน บางทีเปิดให้ลงเล่นแล้วบางวันก็ต้องปิด เพราะหนาวไม่พอ น้ำแข็งละลาย

แวะนั่งทานขนมตรงนี้ ได้ซึมซับบรรยากาศ และได้บอกลาใบไม้ทุกใบ

เธอจะเหงาไหมหนอ?....

ถ้าฉันขอลาก่อน

แต่อย่าเศร้าเว้าวอน

ฉันจะย้อนกลับคืน

ฉันอยู่ในท้องฟ้า

ในธาราใสใส

ฉันอยู่ในหัวใจ

ของใครใครเช่นเธอ

เธอจะเหงาไหมหนอ?....

โปรดรอวันฟ้าฝัน

ฤดูกาลเปลี่ยนไปพลัน

แล้วฉันนั้นจะกลับมา

แต่วันนี้ขอลาก่อน

เฝ้าวิงวอนให้รักษา

ทุกทั่วหล้าพสุธา

ทั้งโลกาอย่าทำลาย

จากใจ

อ้อยหวาน