ไม่มีอะไรจะทำ..เลยฝันลม ๆแล้ง ๆ

อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เก๋าว่าง ไม่ต้องไปขายของช่วยอาเฮียที่ตลาด  ต้องดูแลเด็กกับคนแก่  ที่ รร. แข่งกีฬา ไม่ได้เรียน น้องโต๋เลยไม่ไป รร. ค่อยไปวันปิดงาน    เพราะงั้นก็เลยมีเวลาหันมาแลสวน..สมรม...อยากมีสวนสมรมน่ะค่ะ ก็เลยขอ...มั่ง 

เริ่มต่นต้องโชว์ของดีในสวน..ฟักข้าว

ฟักข้าวชุดนี้..อุทิศแด่..ครูป้ายาและเด็ก ๆ

อยากบอกป้ายาว่าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้ม 3 ลูกแล้ว แดง 1 ลูก ต้องเก็บใส่ตู้เย็นไว้ให้ค่ะ

อาทิตย์ต่อไปมาเอาได้ทั้งหมดเลย

สวนสมรมก็ต้องผสมผสานปนเป..มั่ว ๆ ไปหมด

อยากบอกเฮียเสินว่า..สับปะรดเก๋า..ได้แดดทั้งวันนะคะ ที่เห็นมืด ๆ บล็อกก่อนเพราะถ่ายช่วงเย็น ๆ 

แดดแบบนี้..หวานแน่นอนค่ะ..ถ้าไม่หวานจะเอาน้ำผึ้งไปหยอด อิอิ  เก๋าปลูกสับปะรดที่ระยอง ได้จัมโบ้ เกรดเอ ทั้งสวนนะคะ ใช้น้ำหมักนี่แหละ  หัวใหญ่มากจัมโบ้  และเก๋าก็เจ๊งมาแล้วด้วย  เพราะไปสุกแก่ช่วงเดียวกับทุเรียนออก  สับปะรดขายไม่ได้ ตัดไปขายได้โล 50 สตางค์  ปล่อยเน่าคาไร่ ว่าง ๆ ก็ไปตัดมาหมักปุ๋ย ก็เอาไปขายแปดริ้ว ตัดไป ครึ่งกะบะ ถือเงินค่าน้ำมัน กินอยู่ไปด้วย  2,000  บาท ขาย 3 วัน กลับระยอง เหลือเงิน 500   กำไร...บาน 

ผลไม้อะไรก็ตาม พยายามอย่าให้แก่เก็บเกี่ยวช่วงเดียวกับทุเรียน เงาะ มังคุดแถวภาคตะวันออก

ระยอง จันท์ ตราด ออกตลาดนะคะ..

ช่วงนั้น..ประชาชนชาวโลก เขาไม่ค่อยบริโภคผลไม้อย่างอื่นหรอก...

ชมบรรยากาศห้องทำงาน..ธรรมชาติของเก๋า..เก๋มะ?

บ่ต้องมี ผอ. 5555  (ไม่ต้องขยาย..แรงเงา) 

วัสดุเพาะเมล็ด

ขี้เห็ดเก่าที่ผ่านการบ่มมาอย่างน้อย 1 ปี  (พูดซะหรู..อิอิ กองไว้เฉย ๆ ไม่ว่างทำ)

ดูให้ชัดอีกที ผ่านการย่อยสลายจากแรงงานที่ไร้เงินเดือน..ไส้เดือน ทั้งร่วน ทั้งซุย ฮิวม้สเพียบ

แล้วก็กรอกในถุง..รอถั่วพูม่วงจากป้าเล็ก อิอิ 

รอ รอ รอ น้องก็เฝ้าแต่รอ

ระหว่างรอถั่วพูม่วง ก็จิ้มเม็ดถั่วพูเขียวไปพลาง ๆ 

ยัง ยังไม่หมด ฟักข้าวเอามาแกะเปลือก

ที่จริงต้องเรียกเคาะ ใช้ไม้เล็ก ๆ เคาะเบา ๆ ตรงสันเม็ดฟักข้าว เป๊าะเดียว แกะง่ายมากค่ะ

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็เสร็จเรียบร้อย

เอาจื้มลงดินไว้ก่อน ต้นไหนขึ้นก่อน ค่อยจิ้มใส่ถุงดำอีกทีค่ะ ประหยัดเวลาด้วย

ผักสาบ..ผักพื้นบ้าน..ตามหาฝัน

แกะยากค่ะ แข็ง งุ้มลงมา ต้องหาอะไรแข็ง ๆ มาเซาะออก

คนอื่นเพาะยังไงไม่รู้ เก๋าแช่น้ำ 3 ชั่วโมง

เอาลงถุงดำ หากิ่งไม้เล็ก ๆ เสียบไว้ด้วยค่ะ เดี๋ยวลืมว่าจิ้มเมล็ดไว้แล้ว เอาอย่างอื่นมาจิ้มอีก

ภาพต่อไปนี้ ยืมเขามาค่ะ เผื่อคนที่ไม่รู้จักผักพื้นบ้าน

ภาพนี้ยืมมาจาก  nanagarden.com

เพาะในถุงดำก่อน ผักสาบเป็นไม้เถานะคะ

ถ้าใครอยากรู้เรื่องของผักสาบก็คลิกถามลุงกู๋เลยค่ะ

เรื่องวิชาการธนนันท์ไม่ถนัด...ถนัดแต่วิชาเกิน อิอิ

ยืมภาพนี้มาจาก biogang.net

เก๋าฝันประหลาดค่ะ..ฝันว่า วันหนึ่งจะมีสวนผักสาบเป็นของตัวเอง ไม่มากหรอกค่ะ 5 ไร่ 10 ไร่ พอมีกะตังค์ส่งลูกเรียนหนังสือ  และก็มีกะตังค์ไว้กินตอนแก่่ ๆ ซึ่งประมานไว้ว่า  50 ปี  เก๋าก็พร้อมที่จะแก่แล้ว..ค่ะ

ภาพนี้ยืมมาจาก baanmaha.com

ลูกอีสานส่วนมากจะรู้จักผักชนิดนี้ดี แต่ก็มีคนรุ่นใหม่ ไม่ค่อยรู้จัก และคนรุ่นใหม่พวกนั้น ส่วนมากก็ใช้คอมพ์เป็นซะด้วย แต่ไม่ค่อยหาความรู้แบบพื้น ๆ ชอบแต่ไฮเทค...เลยอาจไม่รู้ว่าผักชนิดนี้ เป็นผักเศรษฐกิจที่มีอนาคตดีมาก ๆ ใครมีสวนผักสาบ คนนั้นก็เตรียมตัวสบายได้เลย..ถ้าคุณขายเป็น จะขายส่งหรือขายปลีกเอง ก็ได้เงินทั้งนั้น

คนรู้จักของเก๋า..ไปปีนเก็บในป่า เอามาขายได้วันเป็นพันบาท มีเท่าไหร่ก็ขายหมด ไม่พอขาย ในป่าก็แตกยอดไม่ทันคนกิน

ในตลาดมีคนเก็บมาขาย 2 คน แต่คนต้องการกินเป็น ร้อยคน  ดีมานด์กับซัพพลายไม่ตรงกันแบบนี้..คนขาย..เปรม

คนกินเดี๋ยวนี้ก็ต้องการกินของปลอดสารพิษ ผักพื้นบ้านที่ไม่ต้องปรุงแต่งมากมายแบบนี้เป็นทางเลือกที่ดีค่ะ

ภาพนี้ยืมมาจาก  gotoknow.org

อาหารยอดนิยมของคนไทยทั่วทุกภาค...ต้องการผักปลอดสารทั้งนั้น  ลวก ๆ จิ้ม ๆ อิ่มท้อง มีประโยชน์ต่อร่างกาย

ไม่ต้องอาศัยเครื่องปรุงแต่งมากมาย สบายกระเป๋าอีกต่างหาก

ฝัน ๆ ฝันให้ไกล...จะไปให้ถึง

มีอีก 1 ฝันค่ะ...ที่จริงเก๋ามีฝันมากมาย...โธ่!..ก็คนเราใช้เวลาเกือบครึ่งชีวิต หมดไปกับการนอน  

นอนมากก็ฝันมาก

เป็นธรรมดา 

ฝันพิสดาร..มีสวนกล้วยนวล (กล้วยโทน)  เป็นของตัวเอง..ป๊าด! คนอะไรพิเรนแท้  คนอื่นเขาอยากมีสวนกล้วยหอม กล้วยไข่

ตัวเองฝันอยากได้กล้วยนวล...อิอิ

แล้วก็ทำตามฝันค่ะ เผื่อฝันจะเป็นจริง..ทำแบบคนขี้คร้าน เอาเม็ดจิ้มลงถุงที่ใช้ชำผักพาย..ถุงละ 10 เม็ด

..อยากเกิดก็เกิดเด้อ...อยากตายก็ตายโลด..บ่ทำบุญหาดอก..55555

ขี้เกียจแบบนี้ยังจะฝันอีก เอิ๊ก ๆ 

อย่างน้อย ๆ เก๋าก็มีแบบนี้ ตุนไว้ในสวนแล้ว 2 ต้น  ที่จริงมี 10 กว่าต้นแล้ว น้องไก่ช่วยทำความสะอาดไป

คงเห็นว่ารก..ขอบใจนะ..(กัดฟัน)

เพราะชอบกินกล้วยนวลมาแต่เด็ก ๆ กล้วยอย่างอื่น พอกินได้ แต่กล้วยนวลเห็นทีไรกระโจนใส่ทุกที  เม็ดมากก็ไม่กลัว

..เรื่องเล่ามีอยู่ว่า สมัยที่ยังเอ๊าะ ๆ ฟันน้ำนมยังไม่ร่วง  ฟันซี่แรกหลุดได้เพราะกินกล้วยนวลนี่แหละค่ะ

คลายเม็ดออกก็มีฟันหลุดมาด้วย เป็นความประทับใจ เก็บไว้ในความทรงจำเลย 

หลงรักกล้วยนวลเพราะฟันหลุด  เก๋าจะเอาให้น้องโต๋กินมั่ง อายุ 6 ขวบกว่าแล้ว ฟันน้ำนมยังไม่มีทีท่าว่าจะหลุดเลย

เพื่อนเขาหรอ ล่วงหน้าไปกันแล้ว

ลืมบอก..กล้วยนวล ราคาขายแพงกว่ากล้วยอื่น ๆ นะคะ หวีสวย ๆ 45-50 บาท หวีเล็กไม่ต่ำกว่า 35  ขี้เหร่สุด ๆ ยังได้ 30  อันนี้ก็เป็นปรากฏการณ์ของดีมานด์-ซัพพลายไม่ตรงกัน..เป็นตาอยากมีสวนกล้วยนวลเน๊อะ...

สลิด ขจร หมากขิก ภาพนี้ป้าแมวถ่ายให้ มีต้นเดียวแต่ดกมาก ๆ พันธุ์นี้มีลูกค่ะ กินสด ๆ หรือต้มก็ได้

ลูกอ่อนนะคะ จิ้มปลาแดกบอง..แซ่บ..เป็นตาหน่าย  ใครได้กินจะติดใจ

ตอนนี้รอให้แก่อยู่ค่ะ อยากได้พันธุ์ ป้าข้างบ้านก็เข้ามาดูบ่อย ๆ อยากได้เหมือนกัน ป้าแกสั่งซื้อที 200 บาท

เอาไปฝากญาติ ๆ ใส่ตู้เย็นเก็บไว้กินนาน ๆ 

ภาพนี้ยืมจาก nanagarden.com

ฝันอีกแล้ว อยากมี สวนดอกสลิด..แบบนี้..หลังบ้าน แบบว่ากลางคืนไม่ต้องหลับต้องนอน เก็บดอกส่งตลาด

เปิดไฟเก็บกันเลยทีเดียว  พันธุ์นี้รู้สึกว่าจะไม่เป็นลูกนะคะ เขาเก็บดอกกัน หอมด้วยค่ะ  

ที่ตลาดขายดีมาก ๆ มีเท่าไหร่ ไม่เหลือกลับบ้านเลย  ดอกใหญ่ ๆ แบบนี้ 3-4 ดอก ก็ได้เงิน 20 บาทแล้ว  

ถ้าขายส่งก็ตก โลละ 80 - 100  บาท  บางหน้าก็กว่าร้อย

หน้าหนาวยิ่งแพง ไม่ค่อยออกดอก

ฝัน ฝัน ฝัน เก๋าจะทำสวนดอกสลิด    เอิ๊กอี๊เอิ๊ก..เอิ๊ก ๆ   ตื่น! ตื่น!

การได้อยู่ตลาด เห็นการค้าการขาย การจับจ่ายของผู้บริโภค ดีอย่างนี้แหละค่ะ เราได้รู้ว่า ทิศทางของตลาดไปทางใด

หน้าไหน ฤดูอะไร เขาต้องการสินค้าแบบไหน ราคา แนวโน้ม เป็นอย่างไร  เราจะทำสิ่งไหนก็ต้องหาข้อมูล ความน่าจะเป็น ความเป็นไปได้   การตลาดต้องนำหน้าการผลิต

คนพอเพียงอย่างเรา ได้ปลูก ได้กิน ได้แบ่งปัน เหลือก็ขายเป็นรายได้สำหรับใช้จ่ายในครอบครัว  ซื้อหาสิ่งของที่เราผลิตเองไม่ได้  ไม่ได้เยอะ แต่เราก็ไม่ได้จ่ายเยอะ  เผลอ ๆ จ่ายน้อยแล้วเหลือเก็บ นี่ก็เป็นกำไรแล้ว 55555  เก๋าเป็นแม่ค้า ต้องคิดถึงกำไรขาดทุนมั่งอยู่แล้ว  แต่ทุนเก๋าไม่เยอะ กำไรก็เลยมาก เอิ๊ก ๆๆๆๆ

"กำไรที่มากที่สุด ก็สุขภาพกายและสุขภาพจิต"

ผักพื้นบ้านอีก 1 อย่าง

ผักพาย..หามาไว้สำหรับน้องแคท ปลาทูแม่กลอง

น้องแคทอยากได้ไปปลูกสำหรับกินกับตำหมากฮุ่ง

ได้มาแล้วแต่ดูเหมือนจะเปื่อย เขาคงเอาใส่ถุงข้ามวันข้ามคืน อากาศก็ร้อน ส่งเลยกลัวไม่รอด เอามาชำก่อนค่ะ

ถ้ารอดแข็งแรงดีค่อยให่้ออกเดินทาง ถ้าไม่รอดก็ไปหามาใหม่..ใจเย็น เย๊น