ถ่ายทอดสดจากเกาหลีบ้าง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 เห็นคุณเหมียวถ่ายทอดสดจากแปดริ้วก็อยากถ่ายทอดสดบ้าง

ผมมาถึงเกาหลีแล้ว บรยากาศเป็นอย่างที่เห็นหนาวก็หนาว ฝนฟ้าก็ตก ลมก็แรง

วันนี้วันอาทิตย์ค่อนข้างเงียบเหงา ยังไม่มีโอกาสออกไปสำรวจข้างนอกเลยเพราะฝนตกอย่างที่บอก

ภายในห้องพักโรงแรม Kuk Do (กุกโด) ใจกลางกรุงโซล

เดินทางมาไกล สิ่งแรกที่ทำเทื่อเข้าห้องพักคือ เข้าห้องน้ำ ทันสมัยจริงๆ ลองใช้ดูแล้วเข้าท่าดีแฮะ โดยเฉพาะระบบเป่าลมแห้ง ส่วนระบบฉีดน้ำมีแยกประเภทด้วยนะ ผู้หญิง ผู้ชาย และเด็ก

3 ภาพนี้ไม่ได้โฆษณานะ แต่เป็นสบียงที่ขนมาจากเมืองไทย จะเรียกว่า พอเพียง หรือ ตระหนี่ ก็แล้วจะพิจารณา เพราะว่ามางวดนี้ไม่ได้เบี้ยเลี้ยงจากราชการ แต่ได้เบี้ยเลี้ยงจากองค์กรระหว่างประเทศแห่งหนึ่ง ที่แสนจะน้อยนิด ก็เลยต้องทำอย่างนี้ (ที่จริงก็ทำอย่างนี้ประจำ)

ย้อนหลังไปตอนออกเดินทาง ที่สานมบินสุวรรณภูมิก็มีอะไรที่เป็นศิลปะสวยๆงามๆ หลายอย่าง นี่ก็เป็นผลงานชิ้นหนึ่งที่ใครผ่านไปก็อดไม่ได้ที่จะต้องหยุดถ่ายรูป "นารายณ์กวนเกษียรสมุทร"

ด้านหัวพญานาคเป็นฝ่ายอสูร

ด้านหางเป็นฝ่ายเทวดา

พระนารายณ์ยืนเท่ห์อยู่ตรงกลาง

ปิดท้ายด้วยรูปนี้ นี่คืออาวุธที่ยึดได้จากผู้โดยสาร แล้วนำแสดงให้เห็นเป็นต้วอย่างว่าอย่าได้นำติดตัวขึ้นเครื่อง เพราะอาจนำไปใช้จี้เครื่องบินได้ 5555555555555 โดยส่วนตัว ขำกลิ้งครับ


ความเห็น

เดินทางบ่อยนะค่ะ เดินทางปลอดภัย ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ


อ๋อ อย่าลืมตัว พกพาอาวุธไปอีกนะค่ะ.....หรือว่า ในอนาคตเค้าอาจจะห้ามพก...คนที่บ้านไปด้วย....ก็ได้นะ..ลุง


 

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

 ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ยอม

ยังดีที่ไม่มีกระสุน ไม่งั้นคงเป็นข่าว :sweating:

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

 นั่นนะสิ ผมก็สงสัยว่าตอนที่ตรวจเจอมีลูกกระสุนดินปั้นด้วยหรือเปล่า ถ้ามีต้องเอามาแสดงด้วยสิ

สวัสดีค่ะ ลุงโรส - อากาศที่นั้นคล้ายๆที่นี้เลยค่ะ ฝนก็ตก หนาวก็หนาว วันนี้ 9 องศาค่ะ เตรียมพร้อมเลยนะคะอาหารแห้งพกสะดวก หิวเมื่อไหรทานได้เมื่อนั้น  ขอให้ลุงโรสโชคดี โชคดี in Korea นะคะ  :cheer3:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

 ไม่ต้องห่วงอาหารญี่ปุ่น(บะหมี่สำเร็จรูป)เพียบ

มีเสบียงก็อุ่นใจแล้ว    ตอนไปจีน  ไกด์ก็พกแจ่วบอง  ไปให้  เขาก็เล่าให้ฟังตั้งแต่ตอนไปนะ   ป้าเล็กไม่เอะใจเลย  คิดมุมกลับ(ขออภัยเจ้าถิ่นอีสานนะคะ)ว่า  ขาดแจ่วบองไม่ได้เลยรึนี่  แต่พอเข้าวันที่3  กับข้าวที่เขาเลี้ยง  ระดับภัตตาคาร5ดาว  เราเริ่มกินไม่ได้  รสชาติคล้ายกันแทบทุกรายการ  คือ  มัน(น้ำมัน)  เค็ม  จืด   แค่นี้ค่ะ  ไกด์รู้เลย   วางแจ่วบองกลางโต๊ะ  ทุกโต๊ะ  เกือบทุกคน  ตักแจ่วบอง  เราเพิ่งตาสว่างตอนนั้นเอง  อีก2วันต่อมา  ก็ได้กินส้มตำด้วย  โอ้...ไปต่างประเทศ  เป็นแบบนี้เอง  วันสุดท้าย  คิดถึงบ้านสุดๆ

 ไปต่างประเทศต้องพยายามลองอาหารของเขาให้หลากหลาย เพราะไหนๆก็มาแล้ว จะได้รู้รสชาติอาหารที่แท้จริงของแต่ละที่  ถ้าเจอแบบเดียวกันซ้ำๆก็กินไม่ลงอย่างป้าเล็กว่า มันเอียน

ขอให้เที่ยวและทำงานให้สนุกนะค่ะคุณโรส

 เรื่องงานเป็นหลัก เรื่องเที่ยวเป็นผลพลอยได้ครับ อย่างวันนี้ (11 พ.ย.) เป็นวันเดินทางที่ควรถึงเร็วกว่านี้ แต่เครื่องล่าช้า ทำให้เสียเวลาไปชั่วโมงกว่า เครื่องออกตั้งตีสองครึ่ง นอนก็ไม่ค่อยหลับ พอมาถึงโรงแรมเลยได้แต่นอน ประกอบกับฝนตกด้วยออกไปไหนไม่สะดวก

หน้า