..... ที่บ้านเมื่อวันก่อน .....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

เมื่อวันก่อนเปิดหน้าต่าง(คาราวาณน้อย)ออกมา แสงแดดเจิดจ้าจนตาหยีรีบสาดเข้ามาอย่างเร็ว เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเท่านั้น วันนี้คงเป็นวันดีที่อากาศอุ่นๆ แอบนึกดีใจแต่พอมองไปที่พื้น อั้ยย๊ะ..ขาวโพลนไปหมดน้ำค้างแข็งลงมากกว่าที่เคย ตายละหวา ต้นไม้ที่ปลูกๆไว้จะรอดมั้ยเนี่ย รีบจัดการธุระส่วนตัวใส่เสื้อผ้าอย่างหนา(หลายชั้น)พร้อมหมวกไอ้โม่งกันแสบจมูก ถุงน่องสามชั้นบวกถุงเท้าหนาๆแบบนุ่มพองอีกสองชั้นในรองเท้าบู๊ทแต่ยังเอาไม่อยู่ ความเย็นจากพื้นกัดทะลุเข้ามาได้จนเจ็บเท้า มิน่าถึงขาวโพลนไปหมดแบบนี้ ระหว่างเดินกระย่องกระแย่ง สะบัดมือไปสะบัดมาเพราะความหนาว เดินหาถ่ายรูปมาฝากกันยิ่งเห็นว่า ธรรมชาติช่างไม่สมดุลย์หนาวขนาดนี้ แต่กลับแดดออกร้อนแรงส่องทะลุเสื้อผ้าเข้ามาจนแสบเนื้อ 

ต้นมะกอกใกล้แปลงผัก

บ้านหลังเขียว(กรีนเฮ้าส์)

ตายแน่

ต้นมะนาวจะรอดมั้ยเนี่ย

ต้นคริสมาสไปซะแล้ว

มะกอกหลอกนก ก็เย็นเจี๊ยบ

ทำฝาปิดช่วยกันน้ำค้าง จะไหวมั้ยเนี่ย

 

สุดท้ายเป็นความในใจที่ข้องใจและไม่สบายใจมาก เพราะหลายครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นที่ต้อนรับจากเพื่อนสมาชิกหลายๆท่าน หากว่าได้ทำอะไรที่ทำให้เพื่อนๆระคายใจต้องขออภัยด้วยค่ะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและทุกๆคนที่แวะมาทักทายกันนะค๊ะ

ความเห็น

ถ่ายภาพได้สวยมากครับ อากาศคงหนาวมากๆ

ขอบคุณมากๆค่ะคุณ Rote หนาวมากสำหรับนัทเพราะเป็นที่โล่ง แถมนอนอยู่ในคาราวาณ ถ้าอยู่ในบ้านอาจจะไม่เท่าไหร่ จริงๆบ่นแล้วก็อายเพื่อนๆที่อยู่แถบหนาวมากๆจริงๆเช่นคุณอ้อยหวานที่อยู่แคนาดา นัทไม่ได้กระผีกเลยอ่ะค่ะ

อย่าคิดมากคุณนัท

เป็นสมาชิกอีกคนที่ไม่ค่อยคอมเม้น

แต่ดูบล๊อคของ สมช. ทุกท่าน แบบว่าชอบดูภาพ  และคำบรรยายนิดหน่อย

เห็นคนมีความตั้งใจทำสิ่ง ดี แล้วท้อ วันนี้เลยเข้ามาให้กำลังใจ

อย่าท้อนะคะ จะติดตามตลอด จ้า

คุณบ้านโคกเมืองอุบลขอบคุณมากๆสำหรับความรู้สึกดีๆและกำลังใจที่มีให้กันค่ะ มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงนะค๊ะ

น้องนัท   ยังตั้งศูนย์ไม่เข้าที่  อย่าเพิ่งเสียศูนย์ค่ะ  เป็นปกติ   ที่คนเข้ามาที่บล็อกเรามากบ้างน้อยบ้าง  ป้าเล็กอยู่เวบนี้3ปีกับ2วัน  จะเข้าทุกวันถ้าไม่ติดธุระ  หรือเน็ตเสีย    เขียนบล็อกก็แทบทุกวันตอนนี้น่าจะอยู่ที่700บล็อก  ก็มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ  แต่เราก็ยึดความเป็นเอกลักษณ์ของเรา  เชื่อเถอะ คนต้องชอบเราอย่างน้อย5%  ได้แค่นั้นก็ดีใจแล้ว  เพราะคนคิดไม่เหมือนกัน  บางคนก็ชอบแสดงออกแบบกัดๆ  เราก็มองเอา  แต่อย่าเต้นตาม  เดี๋ยวเหนื่อย  แต่ถ้าแหลมมาบ่อย  ก็เอาซะบ้าง  ซักทีหนึ่ง  แล้วเขาก็จะไปกัดคนอื่นแทน ก็เขาเลิกกัดไม่ได้นะคนชอบกัด กับเราเขาก็เลิกกัดเพราะเจอหอกแทง แต่หลักๆแล้วก็มองคนที่จริงใจดีกว่านะ  มีตั้งมากมายในบ้านสวน   ป้าเล็กคิดอย่างนั้น

สวัสดีค่ะคุณป้าเล็ก บรรยากาศรอบๆตัวมันหดหู่เลยจิตตกเอาง่ายๆ จะพยายามไม่เป็นแบบนี้อีกค่ะ คำแนะนำที่คุณป้าเล็กบอกนัทจะเก็บเอาไว้เตือนตัวเอง อีกหน่อยมีอะไรให้ทำมากขึ้นนัทคงไม่มีเวลามานั่งคิดมาก ขอบคุณคุณป้าเล็กที่เตือนสติมีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงนะค๊ะ

ใจเย็นๆไว้โยมเก็บหอกไว้ก่อน เพิ่งกลับมาจากทำบุญนะจ๊ะ

สวัสดีค่ะ นัท - เป็นไรไปหรือ ... อ่านแล้ว งงๆ / มีไรไม่สบายใจเหรอค่ะ ไงอย่าคิดมากค่ะ ทำตามที่เราฝันไว้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ Laughing

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

ขอบคุณมากค๊านัทว่าสงสัยจะเข้าวัยทอง ฮอร์โมนสวิงจิตใจหดหู่...รอชมภาพคุณทิพย์นัดเจอกับเพื่อนๆอยู่นะค๊ะ

ภาพแต่ละบล็อกของคุณนัทสวยมากค่ะ ของที่ส่งมาให้ต้องขอบคุณมากๆนะคะ ไว้จะดำเนินการส่งให้สมาชิกท่านอื่นๆด้วยค่ะ ส่วนเรื่องที่ไม่สบายใจ ให้ปล่อยไปเลยค่ะ เหมือนพระท่านบอก สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป...เราไม่สามารถทำอะไรได้ถูกใจใครทุกคน แม้แต่ตัวเราเอง บางเวลาเรายังขัดใจตัวเองเลย เอ๊ะยังไงเนี่ย พูดเองแล้วรู้สึกว่างงเอง เอาเป็นว่ารักษาสุขภาพนะคะ อากาศหนาวๆแบบนี้ ดูแลตัวเองไว้ก่อนที่ที่สุดนะคะSmile

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

หน้า