เมื่อต้องเลือกระหว่าง ไก่กับหมา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           เกือบสิบวันมาแล้วที่อาหารเช้าของลูก ๆเป็นต้มไก่

           มะนาว นักล่าไก่มือหนึ่ง กัดไก่ตายไปแล้วนับสิบตัว

               ตีก็แล้ว ทำโทษอย่างอื่นก็สารพัด แต่ก็ยังกัด

      เลี้ยงมารักเหมือนลูก คิดบวกว่าคงเพราะฟันแท้กำลังจะขึ้น

อ้วนดำ เด็กดีของพ่อแม่ ไม่เคยสร้างปัญหาให้หนักใจเลย กินง่าย ไม่ดื้อไม่ซน

          ใบยางใหม่เริ่มเขียว แต่ไม่มีฝนมาหลายเดือนแล้ว

                     บางวันคุณยายก็มาแหย่ไข่มดแดง

              พี่หมี หลานตัวโปรดของคุณตาคุณยาย

     พ่อเวทย์บอก สงสัยเบื่อคั่วไข่ มะนาวเลยคาบไก่มาให้พ่อต้มทุกวัน

                    มาบ่อย เด็ก ๆเริ่มคุ้นเคยกับคุณยาย

      สภาพต้นกล้วยในสวน ถึงจะเจอแบบนี้ทุกปี แต่ก็อดสงสารไม่ได้

                        เด็ก ๆเจอกล้วยก็แบบนี้ทุกที

                    หน้าแล้งไม่ค่อยมีกล้วยให้ลูกกิน

      อ้วนดำเป็นหมาขี้ร้อน รดน้ำต้นไม้ ก็ต้องรดน้ำอ้วนดำไปด้วย

                                วิ่งเล่นกันทั้งวัน

                  ในที่สุด พ่อเวทย์ก็ตัดสินใจเลือกหมา

                              ทยอยจับไก่ขาย

                     บางตัวก็จับไปให้พ่อเลี้ยงที่บ้าน

                         แล้งจัด มะเฟืองใบยังร่วง

                                หน้าแล้งลูกเล็ก

                 ในสวนเล็ก ๆยังพอมีผักให้เก็บทุกวัน

                    ตอนนี้ปลูกอย่างละนิดละหน่อยพอ

                  ไว้จัดการไก่ออกหน่อย ค่อยปลูกเพิ่ม

                 สิ่งไหน ไม่เหมาะ ก็ต้องปรับเปลี่ยน

                                ไม่ลองก็ไม่รู้

                    หมากับไก่อยู่ด้วยกันไม่ได้ก็ต้องเลือก

     เรื่องห่าน ก็อีกปัญหา กลัวว่าจะรบกวน คนที่มากรีดยางในสวน

           พี่วัชรินทร์ ก็จะรับไปเลี้ยงในโครงการพระราชดำริ

                 หมูน้อยจิ๋วจิ๋วก็จะได้ไปอยู่บ้านป้าเล็ก

                              ถั่วพุ่มกำลังงาม

                                 ถั่วแปบ

       ผักกาดหิ่นก้านยาว เวลาเก็บก็เก็บไปทีละก้าน ได้กินนาน

                ถั่วพุ่มจากลูกมะโหน่ง เพลี้ยลงแล้ว

          ไม่มีมาตการจัดการใด ๆทั้งสิ้น เหลือแค่ไหนเอาแค่นั้น

พริกเครือ สุดยอดของความทน ปลูกครั้งเดียว ดูแลหน่อย เก็บกินได้หลายปี

      น้องหมู กินรำ กินใบกล้วยได้แล้ว คงโตพอขายได้แล้ว

                            น้องจิ๋วจิ๋วของป้าเล็ก

                            มีผักกลับบ้านทุกวัน

  ถ้ามีของไม่เยอะไปมาสวน เราก็ใช้มอเตอร์ไซด์ ประหยัดได้เราก็ประหยัด

 

                                                              โปรดติดตามตอนต่อไป..........

ความเห็น

สู้กับความแห้งแล้งอีกแล้วนะครับพี่แดง 

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com

แล้งมาก   แต่เขาว่า  บาดาลเจาะแล้วไม่แห้ง   ไม่รู้ว่าจริงมั้ย

จริงค่ะ น้ำในสวนก็พอมีใช้ตลอดปี แต่จะให้รดต้นไม้ทั้งสวน คงไม่ไหวค่าไฟฟ้าค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

น้องแดง พี่สนับสนุนเลือกหมาด้วยอีก ๑ เสียง  ถั่วพุ่มของพี่มันสูงปรี๊ด ๆ ไม่เป็นพุ่มเลยอ่ะ เดี๋ยวว่าง ๆ ลงรูปให้ดูช่วงนี้ยุ่งเกิ๊น

มีแนวร่วมเลือกหมาด้วย เดี๋ยวเย็นนี้น้องจะไปแอบกระซิบบอกมะนาวว่า ป้าอ๊อดรักหนูนะลูกนะ ส่วนถั่วพุ่ม งามเกิน จนต้องถอนออกบ้าง กลัวอย่างเดียว เพลี้ยลงค่ะCry

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ไก่ก็ไป ห่านก็จะไปอีก น้องจ่อยขาดสีสันในชีวิตแน่เลย


ฟังชื่อและอ่านเนื้อหาแล้วใจฝ่อเหมือนกัน จากเริ่มต้นจนปัจจุบันมีความเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆเหมือนหนังชีวิต บางครั้งมีสุขดังใจ บางครั้งมีทุกข์ บางครั้งมีพลัดพราก ชีวิตก็ต้องเดินกันต่อไปทั้งเขาทั้งเรา ติดตามอยู่เรื่อยๆครับ ออกความเห็นบ้าง อ่านเฉยๆบ้าง

หมาก็สงสาร ไก่ก็เสียดาย ถ้าทำกรงไก่ก็ต้องออกหากิน จำเป็นต้องเลือกจริง ๆ Frown

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ถึงจะแล้งแต่ผักยังงามนะ

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

ได้อย่างเสียอย่างก็ต้องทำใจค่ะ เสียดายกล้วยจังยืนแห้งลง ๆ
แต่ชอบภาพน้องหมากับกล้วยจัง เขาคงดีใจมากที่เจอกล้วยสุก

หน้า