ไปกับพระ

     ด้วยเมื่อวันที่ 19  กพ  2556  ที่ผ่านมา  ใด้รับการร้องขอบริการหรือเรียกภาษาถิ่นว่า"ออกปาก"จากพระสงฆ์วัดไกล้บ้านผู้สนิทกันให้ช่วยขับรถนำไปทำกิจธุระที่วัดในอำเภอเมืองและอำเภอควนขนุนจังหวัดพัทลุง 2  วัด  จึงน้อมรับด้วยความเต็มใจ  แต่ในกิจต่างๆที่เป็นพิธีการของสงฆ์ผมขอปลีกตัว  เพราะในส่วนของการทำบุญและบริจาคทานผมก็ปฏิบัติตามพลังแห่งศรัทธาและโอกาสตามวิสัยพุทธมามกะ  แต่ไม่ชอบนั่งไหว้พระนานๆ  เมื่อถึงวัดแล้วต่างก็ไปตามภาระกิจของตัวเองพระก็ของพระ ผมก็ขอเดินดูต้นไม้สำรวจตรวจดูสภาพแวดล้อมโดยทั่วๆหากมีกิจต้องเรียกใช้ โทร.สั่งได้  สิ่งที่เห็นเกิดเป็นคำถาม 2 ข้อ  ตามภาพข้างล่าง  

      1.ต้นไม้ภายในวัดที่มีขนาดลำต้นเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 30  ซม.   ทำไมต้องเอาเชือกไปผูกล่ามไว้ดังภาพ  2-4 เส้น/ต้น  มัดโยงไว้นานแล้วเพราะบางต้นเนื้อไม้     งอกฝังเชือกเกือบมิดแล้วก็มี

    2.  อุโบสถ  ทำไมต้องสร้างลึกต่ำลงกว่าผิวดินประมาณ 120 - 150  ซม.  จะให้คิดว่าพื้นที่โดยรอบถมให้สูงขึ้นตอนหลังก็ไม่ใช่  เพราะพื้นที่วัดก็กว้างหลายไร่  แต่ลึกเป็นแอ่งเฉพาะที่ตั้งอุโบสถ  สมาชิกที่พัทลุงมีหลายคนหากท่านใดทราบช่วยไขข้อข้องใจด้วยนะครับ

           ภายในวัดมีต้นไม้ที่เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก 2 ชนิด  ชนิดแรก  2  ภาพข้างล่างคือดอกและใบอ่อนของไม้ชนิดนี้  มีเพื่อนสมาชิกแถวบางปะกงเพิ่งเอามาลงกล้อกให้รู้จักเมื่อไม่นาน  เพิ่งเห็นของจริงก็คราวนี้  หากจำไม่ผิดมีชื่อว่า "โศกอินเดีย"  หากไม่ใช่ก็แจ้งแก้ไขด้วยนะครับ

            ส่วนอีกชนิด  2 ภาพถัดไป  คือดอกและใบของไม้ชนิดนี้ดอกสีสวยสดมาก  ผูใดทราบชื่อก็ช่วยกันนะครับ

               โดยทั่วไปแล้วมีต้นไม้ร่มรื่นมาก  ด้านหลังวัดติดกับภูเขาหินปูนตลอดแนว  มีหน้าผาหิน มีถ้ำน้ำลอดใต้ภูเขา  ดูสงบร่มเย็น    

                       ขอลาจากวัดเขาแดงตะวันออกด้วยสุภาษิตบทนี้นะครับ  ถึงจะทำยากก็ทำๆไปเถอะ  จะได้มีติดตัวไปมั่งถึงจะไม่มากแต่ดีกว่าไม่มีเลย                                                     

        เป้าหมายต่อไป "วัดเขาอ้อ"ครับ  เมื่อไปถึงพระก็ไปในเรื่องกิจของพระ  ส่วนตัวผมก็กิจของผม  วัดนี้เคยมาก่อนหน้านี้แล้วหนึ่งครั้งในหลายปีก่อน  วัดเขาอ้อเป็นที่เลื่องลือในเรื่องของวัตถุมงคลและไสยศาสตร์   มีการทำพิธีปลุกเศกวัตถุมงคลกันอยู่เนืองๆ  มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย  ภายในวัดมีกุฏิไม้โบราณอยู่หลังหนึ่ง  เก่าแก่น่าจะเกิน 100 ปีไปมากแล้ว  ได้รับการดูแลรักษาอย่างดี  คงอยู่ต่อไปได้อีกนาน

                       เข้าไปดูภายในถ้ำกันครับ  รู้สึกได้ถึงความขรึมและขลัง ประตูทางเข้าเล็กๆแต่ภายในเป็นห้องโถงที่กว้างใหญ่มาก  แม้จะได้รับการดูแลรักษาความสะอาดอย่าดีก็ยังมีกลิ่นอับๆอยู่บ้าง 

      ก่อนกลับพระที่ไปด้วยกันรับวัตถุมงคลมาเผื่อผมจำนวนหนึ่ง มีตะกรุด ผ้ายันต์และสายมงคลผูกข้อมืออีกหลายเส้น  ก็รับไว้ด้วยความศรัทธา เกิดข้อคิดในใจ  ในหลายแง่มุมครับ