ปลูกพืชผักเพื่อการพักผ่อน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ตั้งชื่อว่าปลูกพืชผักเพื่อการพักผ่อน เพราะรอบบ้านมีแต่พื้นปูน มีที่ดินว่างแค่นิดเดียว อาศัยเอาดินใส่ถุง แล้วปลูกไว้ดูเล่นจริง ๆ

หลังจากฝนตกมาเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ดูรอบ ๆ บ้านดูผักสดใส เริงร่ากันมากเริ่มจากมะเขือเทศ...ได้เมล็ดจากพี่สุรพลตอนที่มาเยี่ยมบ้าน

มะเขือเทศในถุงดำ

ต่อไปเป็นถั่วฝักยาวม่วง จากพี่สุรพลเช่นกัน

บวบปลูกให้ขึ้นต้นลองกอง

ฟักทองปลูกที่กองใบไม้หน้าบ้าน ออกลูกประมาณ 5 ลูก เน่าไปแล้ว 1 ค่ะ

กระเจี๊ยบเขียวจากน้องโส  ผญ.บ.ของเรา

ขมิ้นขาวในกระถาง ได้มาจากน้องบุ๋ม จ.ตากค่ะ

มะระขี้นก

ชะมวงรูปแรกโดนตัดตอนแตกใหม่ รูปที่2 งอกจากราก

แตงกวาในกระถาง เริ่มตกกรุ๊ดแล้ว....

ใบแมงลักในกระถางเช่นกัน

พอแค่นี้ก่อนดีกว่าค่ะ มีคำสั่งจาก พ่อครัวให้ไปก่อไฟซะแล้ว ขืนนั่งต่อ มีหวังโดนด่าแน่เลย โสทรจะรับผิดชอบมั๊ย ....

ความเห็น

ขี้มิ้นขาว กินสด กับแกงน้ำเคยก็แค๊นได้ครับ พี่แจ้ว 

ว่าแต่น้ำเต้าเน่าไปหนึ่ง ดายของจัง 

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น

คงเอามือไปจับมันเพื่อเอาฟางมารองลูกน้ำเต้า เลยเน่าก็น่าจะเป็นไปได้ แต่ดูอีกทีเหมือนมีแมงไช..... อด

คนมีฝี..ยังไงก็มีฝี..ปลูกเล่นๆไม่จิงจัง ยังงามได้เท่านี้..ไอ้เรามันคนไม่มีฝี..ปลูกจิงๆไม่เล่นๆไม่เห็นจะได้แบบนี้เลย

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

คนไทยน่าจะเรียกว่า มือเย็น ฝรั่งเขาเรียกว่า Green hand ปลูกอะไรก็งามไปหมด ส่วน Green Field ในเพลงของผม ดินดี เทวดาเลี้ยงยังงาม

ขมิ้นขาวเกล็ดกับขนมจีน น้ำยา อร่อยมากครับ

ผักเกล็ด ผักหนอก ผักเหนาะ เหมือนกัน แต่เรียกกันคนละที่

ปลูกได้ผลหลายอย่างแล้ว   เห็ยแล้วก็พลอยได้มีความสุขไปกัน

แต่ พืช ผัก มิใช่น้อยๆเลย เก่งจังท่านประธานSmile

(เดี๋ยวจันทร์เจ้าโชว์บ้าง อิอิ)

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ที่ดินว่าง...นิ๊ดเดียวววว จริงๆๆค่ะLaughing เต็มทุกตารางนิ้ว

ปลูกเยอะมากเลย ไม่อยากเชื่อเลยน่ะว่ามีที่นิดเดียว

อยากเห็นภาพรวมๆว่าจัดการพื้นที่ยังไงถึงได้ปลูกได้เยอะขนาดนี้ครับ

ไม่มีที่ดินเลยค่ะ จากถนนเข้าบ้านลาดด้วยคอนกรีตหมด เหลือตรงแนวเขตบ้านปลูกชมจันทร์ขึ้นตาข่ายเป็นกำแพงบ้าน และมีผักหวาน ตำลัง มะระขี้นก ไต่จนขึ้นลังคาบ้านแล้ว....ตอนนี้บ้านเหมือนป่าดงดิบแล้วค่ะ แล้วจะเอารูปมาฝาก

เห็นรูปแล้ว ไปหามะเขือเทศมาปลูกมั่งดีกว่า..เพระที่บ้านทำกับข้าวใส่มะเขือเทศเกือบทั้งนั้นเลยคะ...  Laughing

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า