เพราะแม่กับพ่ออยากกินข้าวจากนาเราเอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

            ไม่ได้เขียนบล็อกหลายวัน เพราะยุ่ง ๆอยู่ในนา ปีนี้เกี่ยวข้าวลำบากกว่าทุกปี เพราะฝนตก ๆหยุด ๆ ฝนมาก็ต้องหยุดเกี่ยว 

                             ปีนี้เราทำนาดำ

                       ข้าวรวงใหญ่งามกว่าทุกปี

         ข้าวนาเรา ไม่ใส่ใ้ปุ๋ยเคมี ไม่มียาฆ่าแมลง งามได้เพราะเราใส่แกลบ ขี้วัว ใส่ปุ๋ยอินทรีย์มาตลอดหลายปีทั้งแต่เริ่มทำนา ตอนนี้นาเริ่มเป็นนา เริ่มเข้าที่แล้ว คันนาก็แน่นไม่ขาดเหมือนตอนทำปีแรก ๆ

จ้างเกี่ยว ค่าแรงเกี่ยวข้าว วันละ 270 บาท ทำงาน 8 โมงเช้า เลิก 4 โมงเย็น

                         ปีนี้ข้าวแทบไม่มีล้มเลย

                  ไปรับไปส่ง อาหารการกินเราเลี้ยง

                        ใช้เวลาสามวันถึงเกี่ยวเสร็จ

นามีน้ำขัง เดินลำบาก เกี่ยวเสร็จก็วางไว้ทั่วนา เกี่ยวเสร็จวันแรกฝนตกลงมาอีก

                  อ้ายเวทย์ต้องขนมาวางไว้บนคันมา

งานเก็บข้าว เป็นงานที่ต้องทำด้วยความระมัดระวัง จะจ้างคนอื่นมาทำก็ไม่ไว้ใจ

      ต้องช่วยกันทำในครอบครัว แต่คนที่หนักสุดคืออ้ายเวทย์

         ขนาดเราทำกันเองระวังแล้ว ข้าวก็ยังร่วงเต็มไปหมด

                     ปีนี้เราปลูกข้าวเหนียวพันธุ์ กข.6

             ข้าวได้น้ำหนัก รวงสวย แทบไม่มีเม็ดลีบเลย

          แปลงไหนที่เก็บออกไปหมดก็จะปิดทางน้ำ ขังไว้แบบนี้ให้เต็มนา แล้วเปิดทางน้ำ ดักปลาได้อีกรอบ พ่อกับแม่จะบอกให้ทำแบบนี้ทุกปี ปลาร้าก็ได้จากการดักปลาในนาแบบนี้

                 น้องรามว่างจากงานในสวนยางก็มาช่วย

น้าสะใภ้ สวนใกล้ ๆ กัน มองมาเห็นอ้ายเวทย์มัดข้าวในนา สงสารเลยมาช่วย

     ขนมาขึ้นรถ เต็มคันก็เอาไปไว้ในสวน นาก็ห่างจากสวนน่าจะไม่เกิน 500 ม. โชคดีคือ นาเราติดถนนไม่ต้องหาบเดินไกล

                        งานเราเองเหนื่อยก็พัก

ทุกคนกินข้าวเช้ามาแล้ว เหลือแต่อ้ายเวทย์คนเดียวที่มานาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง

                     อ้ายเวทย์ก็เลยต้องกินข้าวคนเดียว

           หายเหนื่อยก็ทำงานต่อ กองทัพเดินได้ด้วยท้อง

       เดินไปกินไป ลื่นไถลตกคันมาก็หลายครั้งเพราะมั่วแต่ห่วงกิน

             ทำไป กินไป พักไป ขนมัดข้าวไปทีละไม่เกิน 3-4 มัด หอบบ้าง แบกบ้าง ส่วนหาบไม่ไหวเจ็บไหล่ ทุลักทุเล ล้มลุกคลุกคลาน ลื่นตกคันนาก็หลายครั้ง

        อ้ายเวทย์ ทั้งขนมัดข้าวขึ้้นจากนา แล้วมัด มัดเสร็จก็หาบ

         หาบตลอดวันเพราะต้องทำเวลา ฝนตกลงมาอีกแย่เลย

                      เหนื่อยไหมคนดีมีน้องเป็นแฟน

         นี่น้องรามขวัญใจน้องเอื้อง มัดข้าวเสร็จก็หาบต่อ รามเป็นคนที่มีน้ำใจมาก ถ้าเห็นแดงกับอ้ายเวทย์ทำอะไร ถ้ารามว่างรามไม่เคยนิ่งดูดาย จะรีบมาช่วยทันที

                        ได้ข้าวมาเกือบ 5 คันรถ

       ตอนนี้รถสีข้าวไม่ว่าง ต้องรอ ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนี้ได้สีแน่

          ทั้งหมดทั้งมวลของการทำนาดำเพราะผู้หญิงคนนี้ แม่อยากให้ทำนาเอง อยากกินข้าวจากนาเราเอง แม่ไม่อยากให้ทิ้งนา ให้คนอื่นทำก็กลัวจะดูแลนาได้ไม่ดีเหมือนเราทำเอง และที่สำคัญสุด แม่ไม่อยากกินข้าวที่ซื้อตามตลาด ตามห้างมากิน

             เมื่อก่อนแม่กับพ่อไม่มีนา ต้องทำนาของย่า ใช้ควายไถนา ดำเองเกี่ยวเอง ต้องหาบข้าว นวดข้าว เวลาจะกินก็ต้องใช้ครกตำกว่าจะเป็นข้าวสาร แกลบรำต้องร่อนเลี้ยงหมู เป็ดไก่ ไม่มีโรงสีเหมือนสมัยนี้ แม่ลำบากมามากแล้ว เราทำนาสมัยใหม่ จ้างดำ จ้างเกี่ยว มีรถขนอีก ลำบากแค่ขนข้าวจากนาขึ้นรถ มัีนน้อยนิดถ้าเทียบกับความลำบากของพ่อแม่

      มะพร้าวข้างบ้านที่ล้มจากฝนใหญ่หลายเดือนแล้ว ไม่ได้ทำอะไร ปล่อยทิ้งไว้ เวลาอยากกินน้ำมะพร้าวก็แค่เดินมาเก็บ

                น้ำมะพร้าวเป็นเครื่องดื่มประจำบ้านเรา

                       2 แก้วนี้ ให้พ่อกับแม่กินก่อน

                        ส่วนในถุง แบ่งไปให้รามกับเอื้องด้วย

 

                                                       โปรดติดตามตอนต่อไป.............

ความเห็น

หาบข้าวไปพลาง กินขนมไปพลาง แถมทำปี่เป่าอีก อู้งานแน่เลยคุณแดง นึกถึงสมัยเก่าๆที่บ้านทำนาเหมือนกันคะแต่ใช้ แกะ เป็นมีดเล้กๆมีด้ามใช้นิ้วสอดเข้าไป เก็นข้าวที่ละรวงคะ เวลาจะทำเป็นข้าวเปลือกก้ใช้เท้านวดคะ


ชายหนุ่มดูท่าทางไปเหนื่อยเลยหาบไปยิ้มไป

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ดีจังครับเห็นรูปแล้ว ทำให้คิดถึงความหลังเลย แม่กับยายก็เคยพาตำข้าวกิน นอนนาเกียวข้าว ตีข้าวบนลานทำจากขี้ควย กิ่นข้าวใหม่มันหอมมากเวลาหุง แต่ทุกวันนี้รอรถเกี่ยวกันอย่างเดียวเลย สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ครับ 

ข้าวรวงโตจัง ครับ . ..ชอบ ๆ ตามดูมีอีกไหมครับ

สูงสุดคืนสู่สามัญ

ต้นแบบพอเพียงของเราสุุดยอดเลยค่ะ ค่าแรงเกี่ยวข้องที่อุดรฯเริ่มต้นที่300 บาท ราคาจะสูงขึ้นอีกเพราะแรงงานมีน้อยใครให้เยอะเค้าก็จะไปทำตามนั้น ต้องแย่งกันขึ้นค่่าแรง เหมือนประมูลแรงงานเลยค่ะ

Cool คงจะดี ถ้า...

เป็นการดำเนินชีวิตที่มีความสุขอย่างแท้จริง ขนาดเหนื่อยยังยิ้มได้เลย

อยากกินข้าวใหม่เด้เนาะ อิอิอิ

""

 

เหนื่อยนะแต่มีความสุข คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยทำนาอยู่บ้านเคยทำเหมือกันครับแบบนี้เลยครับ

รักบ้านเกิด ชอบเศรษฐกิจพอเพียง

หาข้าวไปด้วย กินขนมไปด้วย

ตกคันนาไปด้วย

คนอ่านนั่งหัวเราะหน้าจอ 

เหมือนคนบ้า

แต่ว่ามีความสุข

วิธีชีวิตชนบทมีเสน่ห์จริงๆ แต่ให้ทำเองคงทำไม่ได้ไม่คุ้นชิน ขอตามดูบล็อกพี่ไปแบบนี้ มีความสุขดีค่ะ ขอบคุณที่นำพมารีวิวให้ชมกันค่ะ

ป่ล. พี่นาฝากบอกว่า จะไปเยี่ยมค่ะ ให้เตรียมตัวไว้นะ

ยินดีค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หน้า