ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
คามาคุระเป็นเมืองเล็กๆ ที่สวยมาก เมืองในดวงใจของอ้อยหวาน คราวนี้เลยแวะไปที่คามาคุระเสียสองครั้งเลย เอาจักรยานไปปั่นเที่ยวรอบๆ แวะชมวัด ชมเมืองไปเรื่อยๆ อีกครั้งก็ไปเดินป่าบนภูเขาที่ล้อมรอบสามด้านของเมือง
การเดินทางทั้งสองแบบทำให้ชมเมืองได้ละเอียด แต่อ้อยหวานเดินไม่เก่ง วันนั้นเดินขึ้นลงเนินเขา แถมซอกแซกตามซอกตามซอย 20 กว่ากิโล ตอนกลับไปที่พักจากสถานีรถไฟต้องขึ้นเนินเขาอีก แทบคลานเลย แต่คนญี่ปุ่นเดินกันเก่งและเร็วมาก มีอยู่ช่วงหนึ่งเดินตามหลังผู้สูงวัยกลุ่มหนึ่ง อ้อยหวานต้องใช้ความพยายามอย่างสูงเพื่อเดินตามให้ทัน เวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวเพิ่งจะเขียนเสร็จค่ะ ถ้าสนใจอ่านได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
เพลิดเพลินกับการเดินป่าที่คามาคุระ สัมผัสกับธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม
วันนั้นไปแต่เช้าได้ไปเดินตามซอกตามซอยดูบ้านเรือน ก่อนไปเดินป่า เวลาไปต่างถิ่น การได้เดินหรือปั่นจักรยานชมบ้านเรือนเป็นสิ่งที่ชอบมาก ไม่ต้องตีตั๋ว เสียตังส์ด้วย
ชอบประตูรั้วบ้านของคนที่นี่ ดูโปร่ง เรียบง่าย และมีสไตล์ ดูอบอุ่น ยินดีต้อนรับ ชอบหินที่วางบนทางเดิน
ประตูรั้วบ้านอีกหลัง
อีกอย่างหนึ่งที่ญี่ปุ่นที่ชอบมากคือ เขาเทรนหมาดีมาก ไม่ได้ยินเสียงเห่าหรือตะกุยเลย เดินตามซอกตามซอย เดินผ่านบ้าน น้องหมาเขาก็นอนดูเงียบ
รั้วบ้านส่วนมากจะใช้วัสดุตามธรรมชาติ
บ้านแบบเรียบๆ แต่น่าดู ให้บรรยากาศอบอุ่น
ดูดิมีที่ไม่มากมายเลย แต่ต้นไม้เต็มแน่น
บ้านส่วนมากจะมีเนื้อที่รอบๆบริเวณน้อย แต่หน้าบ้านจะมีกระถางดอกไม้ตกแต่งกันงดงาม
สวนหน้าบ้าน ที่มีรั้วเตี้ยๆ เลยถูกแอบมอง จัดเสียสวยมาก
หลังนี้ก็ต้นไม้แน่นเอี้ยดเลย หลังเล็กๆ แต่ร่มรื่นน่าอยู่
สวนผักก็ปลูกแน่นเหมือนกัน ไม่มีที่เหลือให้วัชพืช ใช้พื้นที่ได้คุ้มมาก
แอบโผล่หน้าไปถ่ายรูปบ้านนี้ อยู่สุดซอยเลยไม่มีประตูกั้น ต้นอะเซลเลีย (azalea) ออกดอกเสียดกพราว อะเซลเลียเป็นต้นไม้ที่มีอยู่เกลื่อนทั่วเมือง นิยมปลูกกันริมถนน ริมทางเดิน แล้วดอกก็บานทนด้วย อ้อยหวานอยู่ญี่ปุ่นหนึ่งเดือนมีดอกอะเซลเลียให้ชมตลอด
ทางเดินสู่ศาลเจ้าที่ใหญ่และสำคัญที่สุดในคามาคุระ ‘ศาลเจ้าซึรุโอะกะ ฮะชิมาน กุ’ มีแถวดอกอะเซลเลียอยู่เคียงข้างต้นซากุระ วันที่ไปปั่นจักรยานเที่ยว พอมาถึงแถวนี้ฟ้าเริ่มมืดครึ้ม แสงน้อย ถ่ายรูปออกมาไม่สวย ก็คิดว่าค่อยมาเก็บรูปอีกครั้งในวันหลัง
อ้อยหวานไปถึงที่ศาลเจ้าฝนเริ่มตกปรอยๆ และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก เลยปั่นกลับไปที่สถานี แล้วก็กลับที่พัก
อีกสองวันกลับไปเดินป่าแล้วแวะไป กลายเป็นว่าไปตรงกับวันหยุดราชการ คนเยอะมากๆ ถ่ายรูปไม่ได้เลย วันนั้นเลยได้แต่รูปประตูโทริของศาลเจ้าซึรุโอะกะ ฮะชิมาน กุ
ดูดิทางเดินดอกอะเซลเลีย ถ่ายรูปไม่ได้เลย คนเยอะจริงๆ
อะเซลเลีย เป็นพืชตระกูลเดียวกับโรโดเดนดรอน (Rhododendron) หรือกุหลาบพันปี
ทั้งอะเซลเลีย และ โรโดเดนดรอน หรือกุหลาบพันปี เป็นพืชมีพิษ ใบและเกสรมีพิษร้ายแรง
ดอกอะเซลเลียสีนี้ก็สวย
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
- บล็อกของ อ้อยหวาน
- อ่าน 19703 ครั้ง
ความเห็น
Pravitra_S
12 มิถุนายน, 2014 - 14:20
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
ชอบๆ รั้วไม้ไผ่ กะตุ๊กตาหิน ดูเป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นดีค่ะ
Mr.Eak
13 มิถุนายน, 2014 - 20:02
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
บรรยากาศอบอุ่น ร่มรื่น สุดยอดมากเลยครับ อยากอยู่กับบรรยากาศแบบนี้มากๆ ^_^
สนิทเมืองอุดร
13 มิถุนายน, 2014 - 22:41
Permalink
Re: ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3
บ้านเมืองเขาสะอาด สวยงามน่าไปเที่ยวจริงๆครับพี่อ้อยหวาน ดอกไม้ก็สวยธรรมชาติป่าก็น่าเดินครับ
ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว
บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร
หน้า