เล่าสู่กันฟัง “คลื่นกระทบฝั่ง”

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

วันนี้อ้อยหวานเอาเรื่องคลื่นกระทบฝั่งมาเล่าสู่กันฟัง เป็นคลื่นกระทบฝั่งที่ไม่ธรรมดา เพราะเป็นคลื่นที่กวาดแผ่นดินญี่ปุ่นหลังจากสึนามิครั้งใหญ่ในปี 2011 ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก แล้วมากระทบฝั่งที่ทวีปอเมริกาเหนือในปีต่อๆ มา

 

 

เริ่มจากส่วนหนึ่งของท่าเรือทำด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กยาวกว่า 60 ฟุต สูงเกือบเจ็ดฟุตและหนัก 165 ตัน ได้เดินทางข้ามน้ำข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกเป็นระยะทางถึง 8,050 กิโลเมตร แล้วมาเกยฝั่งที่เมืองพอร์ตแลนด์ สหรัฐอเมริกา ในปี 2012

 

ท่าเรือชิ้นนั้นมีป้ายเหล็กเขียนรายละเอียดเป็นภาษาญี่ปุ่นกำกับอยู่ด้วย ว่าใครเป็นผู้ผลิตและผลิตวันไหน ไม่ผิดพลาดแน่นอน

 

แถมยังพกพาเพื่อนร่วมทางมาด้วย มีตั้งแต่สาหร่ายญี่ปุ่น พืชในทะเล หอย และสัตว์ทะเลแปลกๆ ที่ไม่ใช่พืชและสัตว์ของชายทะเลฝั่งนี้

 

นักวิทยาศาสตร์คาดคะเนกันว่าเศษขยะสึนามินี้มีอยู่ประมาณ 1.5 ล้านตัน แผ่กระจายไปทั่วมหาสมุทรแปซิฟิกตอนบน และกำลังเดินทางไกลมายังชายฝั่งตะวันตกของแคนนาดาและสหรัฐอเมริกา และส่วนใหญ่จะมาเกยฝั่งในปีหน้า

 

ตั้งแต่กลางปี 2012 เป็นต้นมา มีขยะสึนามิมาเกยฝั่งมากมาย ตั้งแต่ชิ้นส่วนของท่าเรือ เรือน้อยใหญ่มาพร้อมผู้โดยสาร ไปจนถึงตะกร้า ตะแกรง กระป๋อง กระแป๋ง กะละมัง ขวด ฯลฯ และรองเท้า

 

ผู้โดยสารของเรือสึนามิลำหนึ่งคือ ปลาลายญี่ปุ่น (Striped beakfish) 5 ตัวอาศัยอยู่ในเรือที่ลอยลำข้ามมหาสมุทรตั้งแต่ต้นปี 2011 มาเกยฝั่งที่รัฐวอชิงตันของสหรัฐอเมริกาในปี 2013 และปลาทุกตัวมียังชีวิตอยู่!!!

 

ผู้คนทางฝั่งนี้ได้เตรียมตัวรับมือกันอย่างเต็มที่ มีการรวมตัวกันของกลุ่มอาสาสมัครช่วยกันเก็บขยะสึนามิ และทำความสะอาดชายฝั่งทะเล

 

มีการให้การศึกษาและคำเตือน ว่าขยะสึนามิอาจจะมีสารกัมมันตรังสีอยู่ด้วย

 

กระป๋อง กระแป๋ง กะละมัง ขวด ฯลฯ จริงๆ

 

มีทุกอย่างเลย

 

ที่เหลือเชื่อก็คือรถมอเตอร์ไซค์ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน ได้เดินทางจากภูมิภาคมิยะกิ (Miyagi) ญี่ปุ่น (ภูมิภาคที่ได้รับผลกระทบสูงสุดจากสึนามิครั้งใหญ่ครั้งนั้น) หนึ่งปีผ่านไปได้มาเกยฝั่งที่บริติช โคลัมเบีย (British Columbia) แคนนาดา แถมยังสืบสาวหาเจ้าของที่ญี่ปุ่นได้ด้วย เพราะยังมีป้ายทะเบียนรถติดอยู่ และที่เหลือเชื่อมากๆ ก็คือเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์ก็ยังมีชีวิตอยู่ด้วย

 

ปัจจุปันรถมอเตอร์ไซค์ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน คันนั้นตั้งโชว์อยู่ที่พิพิธภัณฑ์ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน เมือง Milwaukee สหรัฐอเมริกา

 

มีสิ่งหนึ่งที่สดุดใจอ้อยหวานมากที่สุดคือ ชิ้นส่วนของประตูโทริซึ่งได้ถูกพัดพามาเกยฝั่งอยู่หลายชิ้น เป็นภาพที่กระทบใจมาก สองปีที่ล่องลอยอยู่ในที่เคว้งคว้าง แล้วถูกคลื่นซัดพามากระทบฝั่งในที่ไกลโพ้น

 

ชิ้นส่วนของประตูโทริอีกอันหนึ่ง ยังมีสีแดงสดใสอยู่เลย หลังจากการเดินทางกว่าแปดพันกิโลเมตร ในเวลาสองปีกว่า 

คลื่นและลมมีพลังอำนาจมหาสารนัก

 

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม ได้ที่นี่ค่ะ

http://lighthousememories.ca/2011/12/19/japanese-debris-on-the-bc-coast-from-the-tsunami/#.VF7WlWegrYQ

http://motherboard.vice.com/blog/this-year-more-debris-than-ever-will-wash-up-on-us-shores-from-japans-2011-tsunami

http://www.oceanconservancy.org/our-work/marine-debris/tsunmi-debris-what-you-need.html

http://www.newscientist.com/blogs/shortsharpscience/2013/04/japanese-fish-tsunami.html

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2149591/Experts-warn-hundreds-BONES-wash-U-S-beaches-1-5million-tons-tsunami-debris-reaches-North-America.html

http://www.aquablog.ca/2014/10/cleaning-up-tsunami-debris-from-the-west-coast-trail/

http://www.cbc.ca/news/canada/british-columbia/motorcycle-washed-up-in-b-c-may-be-japanese-tsunami-debris-1.1237580

http://www.ride-and-read.com/2012/10/harley-davidson-museum-unveils-tsunami.html

 

 

I would like to Thanks everyone for all the resources for this blog. Thank you.

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

ความเห็น

บล็อกนี้น่าสนใจค่ะ คุณอ้อยหวานชอบๆ โดนใจรถมอเตอร์ไซค์ ฮาร์เลย์-เดวิดสัน เดินทางมาไกลแสนไกลถึง (British Columbia)โน้นว้าวๆ ขอบคุณค่ะคุณอ้อยหวาน

เป็นเรื่องที่น่าเศร้าและน่าสนใจจริงๆค่ะคุณนิภา การเดินทางที่ยาวไกล ทางรัฐได้เตือนกันว่าอาจจะมีกระดูกคนมาเกยฝั่งอีกมามายด้วย

สึนามิครั้งใหญ่ในปี 2511 หรือ ปี 2011 ครับคุณอ้อย

เฉพาะท่าเรือคอนกรีตเสริมเหล็กไม่น่าจะไปได้ไกลขนาดนั้นนะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ปี 2011 ค่ะ พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ขอบคุณค่ะคุณเสิน

ท่าเรือคอนกรีตเสริมเหล็กมาก่อนเพื่อนเลยค่ะ คงจะอยู่ตรงจุดที่โดนสึนามิแรงที่สุด คลื่นใต้น้ำของมหาสมุทรแปซิฟิกนี้ก็แรงเหมือนกัน แล้วไม่ใช่มีชิ้นเดียว มีท่าเรืออีกชิ้นอยู่คนละหาดกันอีก และเรือลำใหญ่อีกหลายๆลำ

ดูปลายเหตุแล้วเราก็ได้แต่ประหลาดใจนะคะ แต่พอนึกถึงต้นเหตูก็เศร้าใจเพราะผู้คนสูญเสียล้มตายจำนวนมาก ขอบคุณพี่อ้อยหวานนะคะทำนำเรื่องดีๆมาให้รับรู้

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

็เป็นเรื่องที่น่าเศร้าและน่าปลาดใจจริงๆ ค่ะน้องตุ๊ก ธรรมชาติได้สร้างสรรและทำลาย คลื่นกระทบฝั่งชี้ให้เห็นว่าธรรมชาตินี้ยิ่งใหญ่จริงๆ

ในโลกนี้ป้าเชื่อว่าไม่มีสิ่งใดขัดขวางธรรมชาติได้จริงๆ 

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

 

เศร้าใจกับเรื่องขยะจริง ๆ ที่ไหน ๆ ก็ล้นเหลือ Frown

เรื่องร้ายๆที่เป็นบทเรียนแสนแพง ผ่านไป ..พบกับชีวิตใหม่ ปลาสัญชาติญี่ปุ่น...น่าสนใจทีเดียว ขอบคุณมากค่ะพี่อ้อย

หน้า