ทาโร่ พาเพื่อนเที่ยว บ้านสวนไผ่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้เพื่อนบ้านมาเยี่ยม  ทาโร่ก้อเลยพาเพื่อนเที่ยวสวนไผ่ย่าวรรณครับ ตามทาโร่กับเพื่อนๆมานะครับ

     

 

เพื่อนมาแล้วครับ

มาเพิ่มอีกแล้ว

ไปเที่ยวกันดีกว่า

ตามมานะครับ  นั่งชิงช้าไหมครับ

ไม่เอาเหรอ เหนื่อยแล้วพักหน่อยนะ

 

 

ไม่ไปแล้วเหรอ

  งั้นนอนก่อนนะ

ความเห็น

ทาโร่น่ะเขาชอบเสนอหน้า ชอบประจบ  ฃอบอ้อน ถ้าเป็นข้าราชการ  สองขั้นทุกปี

 

 

แดงก็รักและชอบมากค่ะ เจ้าสี่ขา

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

มีเพื่อน ๆ เยอะด้วย สวนย่าวรรณ น่าเอาเปลไปผูกนอนเล่นนะค่ะ คงเย็นสบายและร่มรื่นดีค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

ทาโร่ชอบอ้อนจ๊ะ บ้านสวนเย็นดีแต่ยุงค่อนข้างเยอะ สุมไฟไล่ยุงรู้จักไหมคะ

 

 

สุนัข ย่าวรรณขนสวย ครับ ขอบคุณสำหรับรูป น่ารักครับ

เขาไม่ชอบที่เลอะๆเลยรักษาง่ายค่ะ

 

 

แล้วอยากเลี้ยงบ้างจังค่ะ น่ารักมากค่ะย่าวรรณ

แถมยังได้อยู่บ้านสวนเย็นๆ อีก

บ้านสวนย่าวรรณอยู่ที่ไหนคะ

อยู่อุบลจ๊ะ พึ่งเลี้ยงตัวแรก แต่เค้าก็น่ารักจ๊ะ อยู่มา6ปีแล้ว  พูดรู้เรื่องหมดแล้ว เขานะรู้เรื่องเรา

 

 

เห็นคนบ้านสวนหลายคนอย่างเจ๊โส..อย่างบุ๋ม..อย่างแก้ว..เลี้ยงกันเยอะแยะ..ผมมีตัวเดียวก็แสนจะปวดหัวกับคุณท่านท้าวจตุรบาทเล็บงาม..ยิ่งตอนเอ๊าะๆด้วย..ซนอย่างกะหมา (เออ..มันเป็นหมานิหว่า) ต้นอ่อนของผักที่ปลูกถูกท่านพิโรจน์โกรธกริ้วกระทืบบาท..พสุธากัมปนาทหวาดไหว..ผักน้อยเละล้มต้องข่มใจ..ปลูกเท่าไรก็ไม่พลาดจากบาทนาง...

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

วรรณก็เลี้ยงตัวเดียวเหมือนกัน เจ้าลูกชายอุ้มมาให้เลี้ยง แต่ก็ทำให้ไม่เหงา เวลาอยู่บ้านคนเดียว เขาไปทำงาน และโรงเรียนกันหมดค่ะ

 

 

หน้า