ลูกจัน

  ที่บ้านเรียกลูกจันค่ะ..ที่อื่นยายอิ๊ดไม่ทราบได้

จำได้ว่าตอนเด็กๆ เรียนชั้นประถม เพื่อนๆ จะนำสิ่งนี้มาฝากเป็นประจำ เป็นผลไม้ที่มีสีสวยและกลิ่นหอมมาก ยิ่งเราบีบ เคล้าคลึง แล้วดม ห้อม หอม เพื่อนบางคนก็ทาน ยายอิ๊ดจะหวงไว้ดม ดมบางคร้งหลายวัน จนช้ำไปเอง   เมื่อก่อนที่วัดใกล้บ้าน จะมีหลายต้นมากค่ะ เราเด็กๆ ก็ชอบไปแย่งกันเก็บตอนเช้าๆ ก่อนไปโรงเรียน เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว เนื่องจากต้นไม้ สูง ใหญ่ และอายุอาจจะเกิดก่อนเราเป็น100-200 ปี ขนาดยายอิ๊ดยังเด็กๆ บางต้นก็เริ่มล้มแล้ว ท่านสมภารวัดจะไล่เด็กที่ไปเก็บเสมอ ไม่ใช่ว่าหวงลูกจันทร์หรอก แต่กลัว กิ่งก้านที่ผุหล่นลงมาทับต่างหากค่ะ จึงหารูปต้นที่ถ่ายเองให้เพื่อนสมาชิกดูไม่ได้ แต่ยืมมาจาก เวบอื่นก็ แล้วกันค่ะ

ภาพนี้ถ่ายเองค่ะที่ตลาดเช้า

/>

ภาพนี้ ยืมมาจากเวบนี้ค่ะพร้อมข้อมูลด้วย

http://www.saunmitpranee.com/catalog.php?category=47

ต้น จันอิน

ชื่อพื้นเมือง: จันขาว จันลูกหอม จันโอ จันอิน จัน

ลักษณะทั่วไป: ไม้ต้นขนาดกลาง สูง 10-20 เมตร ผลัดใบ แต่ผลิใบใหม่เร็ว เรือนยอกทรงพุ่มกลมทึบ หรือ รูปไข่ ลำต้นเปลาตรง เปลือกสีดำแตกเป็น สะเก็ดทั่วไป

ใบ: ใบเดี่ยว เรียงสับ

ดอก: สีครีมออกเป็นช่อเล็กๆ ประมาณ 3 ดอก ออกเป็นดอกเดี่ยวตามกิ่งเล็กๆ พ.ค - ก.ค

ผล: ผลสดแบบมีเนื้อหลายเมล็ด ทรงกลม หรือ แป้น สุกสีเหลืองนวล ผล ออก มิ.ย - ก.ย

ด้านภูมิทัศน์: ปลูกในสวนเพื่อให้ร่มเงา และ ดูผลผลสวยมีกลิ่นหอม เป็นไม้เนื้อหอม (หายากมาก)

ประโยชน์: ผลสุกรับประทานได้ มีรสหวานและมีกลิ่นหอม แก้ อาการนอนไม่หลับกระวนกระวาย