น้ำท่วมเมื่อก่อน..

ในบ้าน น้ำท่วมถึงเอว  ทุกปี  โดยเฉพาะเดือน12  ที่หุงข้าว  คือ  บันไดปูนขั้นใหญ่ก่อนขึ้นเล่าเต๊ง   อาหารหลัก  หัวมันหมก  ปลาเค็ม    หัวมันไม่ได้เตรียม   ต้องให้ท้ำท่วมก่อน  จะถอนง่าย  ปลาเค็ม  แม่ซื้อตั้งไว้ให้

สมัยเด็กๆ..ชอบมากเลยน้ำท่วมตลาด (สูงจากระดับถนนประมาณเมตร น้ำท่วมนานเป็นเดือน) เล่นน้ำทั้งวัน..พายเรือเป็นก็ตอนนี้..อาหารการกินก็ก๋วยเตี๋ยวเรือพายมาถึงหน้าบ้าน..ที่ไม่ชอบคือแช่น้ำจนน้ำกัดเท้า..เป็นแผลไม่หายซักที..แล้วก็ห้องน้ำ...อย่าให้พูด..รันทดสุดๆ..พอโตขึ้นมาหน่อยค่อยยังชั่ว..แม่ซื้อบ้านตึกแล้วมีห้องน้ำชั้นบน..เลยสบายไป...

สมัยเด็กที่บ้านฝนตกหนัก จำได้ว่าโรงเรียนต้องปิดน้ำท่วมอย่างน้อยปีละ 1 วัน มีอยู่ครั้งนึง ฝนหนักมาก น่าจะเป็นปีที่พายุเกย์เข้า สะพานข้ามคลองขาด รถผ่านไม่ได้ คนก็ข้ามไปไม่ได้เพราะน้ำเยอะและแรงมาก ชาวบ้านต้องมาช่วยกันสร้างพานไม้หมากพอให้เด็กได้เดินข้ามไปโรงเรียนก่อน เป็นพานไม้หมากกว้างเพียงต้นเดียวเอามาต่อๆกัน มีราวสะพาน คลองก็กว้าง จำได้ว่าาพอโรงเรียนเลิกพ่อแม่ต้องมาคอยรับลูกที่หัวพาน เด็กๆก็ไต่สะพานกลับกัน น้ำแรงน่ากลัว แต่สำหรับเด็กตอนมันก็หนุกดี

เรื่องอาหารจำไม่ค่อยได้ค่ะ ส่วนใหญ่ก็เป็นปลาที่หาได้ ที่บ้านเดือนที่ฝนหนักคือเดือนอ้าย จนมีคำพูดว่า "อยู่ให้พ้นอ้าย" เพราะเดือนอ้ายลำบากเสดสาเหลือเกิน ยางไม่ได้ตัด ยิ่งถ้าบ้านไหนไม่ได้ปลูกข้าวกินเองลำบากเหลือเกินค่ะ  

แม่พี่แกย่างกล้วยกิน เอาหัวมันมาหมกกัน หนุกนิ แต่เอือดอย่าไปแล หน้าบ้านพี่เขาเดินกันทั้งวัน บางทีก็แคว็กหนมครก ล้อมวงกัน หรอยค่ะ