รายงานความคืบหน้า ผักสวนครัวที่บ้านสวนไผ่
หลังจากที่ไปดูช่างทำรั้วแล้ว มีเวลาอยู่บ้านสวนไผ่ ติดต่อกันหลายวันทำให้มีเวลาลงมือทำสวนอย่างต่อเนืองเหนื่อย.. แต่พอเห็นพืชผักที่งอกงามโดยที่ไม่ได้ใช้สารเคมีก็รู้สึกภูมิใจกับผลงานตัวเอง และอยากแบ่งปัน ภาพของสวนผักที่กำลังเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา กับสมช.บ้านสวนพอเพียงของเรา
เริ่มต้นด้วยบรรยากาศสวนไผ่ ในหน้าหนาว ที่ความแห้งแล้งกำลังมาเยือน
วันนี้ปลูกฟักข้าวอีกสองต้น ดูที่จะให้เค้าเลื้อยขึ้นมั่นคงแข็งแรงแค่ไหน มีบันไดพร้อม
ภาพมุมกว้างอีกที สำหรับค้างฟักข้าว ต้นกระบกหน้าบ้าน
แปลงผักชีลาวพร้อมเก็บได้แล้วใช้เวลาแค่เดือนกว่านิดหน่อย
ตามด้วยผักชีไทย ยังต้นเล็ก เอาไว้โรยหน้า
และก็ผักชีฝรั่ง มีไว้แปลงหนึ่งตลอดปี
ผักคะน้าค่ะ ต้นยังเล็กอยู่กำลังแยกปลูก
ผักกาดเขียวน้อยไว้ทานกับลาบหรือน้ำพริก
ผักกวางตุ้ง นี่ก็ยังเล็กอยู่ค่ะพึ่งได้สิบวัน
นี่ฟักทองญี่ปุ่นอายุหนึ่งเดือนค่ะ
ต้นกุ่ยช่ายค่ะ
ผักกระแยงปลูกไว้ในบล็อกปูน
มะนาวกำลังติดลูกเล็กๆ
ฤาษีผสมจากป้าเล็กงามมากแล้ว
ผักที่เริ่มเก็บได้แล้ว ปลอดสารพิษแน่นอนค่ะ
ของกินจากสวนครัว
วิวหน้าบ้านมุมสูงค่ะ
วันนี้ทาโร่ไม่ยอมเข้ากล้องลาด้วยภาพปลาในบ่อก็แล้วกันนะคะ
- บล็อกของ ย่าวรรณ
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 9009 ครั้ง
ความเห็น
ยายอิ๊ด
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:14
Permalink
ผักเยอะจังค่ะย่าวรรณ
ทำคนเดียวเหรอเนี่ย เก่งจังเลย บอกเคล็ดลับบ้างค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
ป้าหน่อย
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:15
Permalink
ออนซอนผัก ย่าวรรณ
ออนซอนผักย่าวรรณหลายเด้
ของป้าหน่อย เอามาอวดไทยบ้านบ่อได้
ย้อนพันธมิตรสี่ขา ไปนอนตีพุง
หยอกกัน ใส่แปลงผัก โอ๊ย..ใจฮ้ายคัก
ว่าสิฟาดจั๊กบาด ได้เฮียวไม้ไผ่มา
พ่อลุงเพิ่นแหล่นลัด เพิ่นย้านตีลูกเพิ่น
ฮ้ายเฮาอีก ฟาดแม่มันนั่นนา ว่าซั้น
หมามันสิฮู้เรื่อง คือบ่อหาแนวกั้น
พู้นน่ะเพิ่นว่า...
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
ย่าวรรณ
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:20
Permalink
ป้าหน่อย
เลี้ยงสี่ขาคือกันแต่มันจักความ บ่อค่อยดื้อ เลยมีแปลงผักงามๆไว้กิน
ป้าหน่อย
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:23
Permalink
ทาโร่ ของย่าวรรณ ฮู้จักควม
แต่ของลุง มีแต่โตบักเอ๊บ
ลางเทือแล่นหยอกเฮาแฮงๆ
หงายหลังพู้นน่ะ แล่นตำอันได๋
พังเป็นแถบ เลี้ยงเขาแล้วกะฮักอยู่
แต่ลางเทือกะใจฮ้าย ขี้ดื้อหลายแมะ
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
อารีย์_กำแพงเพชร
17 พฤศจิกายน, 2010 - 10:45
Permalink
ป้าหน่อย
ที่บ้านเหมือนกันพอหนูปลูกต้นไม้แล้วไก่ของคุณสามีมาเขี่ย ก็บอกว่าปลูกแล้วไม่หาอะไรมาล้อมผัก แน่ะ เป็นความผิดของเราไปซะงั้น
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
ย่าวรรณ
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:17
Permalink
ยายอี้ด
ลูกชายคนเล็กช่วยขูดเสา-อาทิตย์ มีเวลาก็ทำไปเรื่อยๆแต่เป็นงานที่ชอบก็เลยทำออกมาได้ดี
lekonshore
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:18
Permalink
ย่าวรรณ
ผักงาม ๆ ทั้งนั้นเลย พอกั้นรั้วเสร็จดูเป็นอาณาบริเวณดีนะค่ะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
ย่าวรรณ
16 พฤศจิกายน, 2010 - 22:22
Permalink
เล็ก
พอล้อมรั้วแล้ว ก็เป็นส่วนตัวขึ้น ตอนนี้เลยไม่ค่อยอยากกลับเข้ามานอนใมองเท่าไรนัก
กุ้งบางบัวทอง
16 พฤศจิกายน, 2010 - 23:08
Permalink
ย่าวรรณ
แม่ค้าที่ตลาดนั่งร้องไห้แล้วค่ะ ไม่ได้กินเงินย่าวรรณแล้ว ผักย่าวรรณสวยจังเลย ผักชีมีเกือบทุกอย่าง (ขาดผักชีล้อมไปอีกอย่างนึงนะคะ) ไม่งั้นครบแล้ว
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
ย่าวรรณ
17 พฤศจิกายน, 2010 - 07:11
Permalink
กุ้ง
แม่ค้าอาจจะยิ้มก็ได้นะ ที่ได้ผักปลอดสารไปขาย 55++
หน้า