เชิญชวนสมาชิกอนุรักษ์ภาษาถิ่น

     ภาษาถิ่นผมคิดว่าเป็นมรดกที่ควรอนุรักษ์ ภาษาถิ่นทางใต้เองบางคำ ผมคิดว่าเริ่มหายไปแล้ว บางคำที่ไม่ได้ยินมานานก็มาได้อ่านในเวบนี้ ขอบคุณป้าเล็ก และพี่ปริญญา ที่ทำให้ผมคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้

    ในการเขียนบล็อก แสดงความคิดเห็น เชิญชวนให้สมาชิกใช้ภาษาถิ่นของตัวเอง(สอดแทรก)แล้ววงเล็บคำแปลไว้ให้ด้วย หากมีคำ หรือประโยคอื่นๆ ที่ไปพบเจอมาก็เอามาโพสลงในเวบบอร์ดได้เลยครับ ผมได้เปิดเวบบอร์ดอนุรักษ์ภาษาถิ่นให้สมาชิกได้ร่วมอนุรักษ์แล้วครับ เชิญที่เวบบอร์ดนะครับ http://www.bansuanporpeang.com/forum/458

แล้วลงตรงนี้เลย ได้ม่าย  ไม่ต้องโดดไปโดดมา  คือพอเปิดที่เนื้อหาล่าสุด  กะเจอเรื่องนี้  แล้วอยู่ที่เดียว  หรือป้าไม่เข้าใจหล่าว  แล้ว..ฉานนิ.. โม่ไม่ปันเพื่อนนิ (ความฉลาดน้อย ป้าเล็กไม่เคยแบ่งให้ใคร)

ใช้ภาษาถิ่นก็ดีค่ะจะได้รู้และศึกษาไปด้วย แต่ต้องแปลให้ทุกครั้งนะคะ(ป้าเล็กชอบคุยกับเพื่อนคนอื่นๆแล้วไม้แปลให้)อดรู้เลยว่าคุยอะไรกันอิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ก็ป้าเล็ก  อยู่ไกลแล้วก็ในแต่ละวันไม่ค่อยได้พูดใต้ แบบอัดอั้น มานาน บางคำป้านึกนานเหมือนกันนะ พอปล่อยออกไปมา มันแปลไม่ไหว  รอคุณจันทร์มาช่วยแปลค่ะ

หนูเป็นลูกครึ่งนะคะ(เหนือตอนล่าง กลางตอนบน)จะให้แปลได้ไง

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

แหลงแต่สำเนียงบ้านเพื่อนเขา  วังๆอีลืมสำเนียงบ้านเรา แหลงกันวันละฮีด วันละฮุ้ย  พอเป็นเค้า เห็นคล้อยกันม่ายละ (เห็นด้วย)

เยอะแยะ

วันนี้เจ็บหัวแหม็ด โหลกค้าสั่งหัวข่าเหลืองมากะลุยเสียแหม็ด แต่ถ้าใครอีเอากะสั่งมาได้ ยังเหลย

(วันนี้ปวดหัวจังเลย ลูกค้าสั่งข่าเหลืองมาเยอะแยะเลย แต่ถ้าใครต้องการก็สั่งเพิ่มมาได้ค่ะ ยังมีอีก)....Kiss

แก้ไข...ขออภัยผิดที่...แขบ

เพิ่งสมัครหมาฉิก  ไม่โร้หล้าไปหม้าย  เป็นเว็ปมีประโย้ดดี