เช้านี้มีอะไรบ้าง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

            ไซ่เท้าญี่ปุ่นน้องแก้ว  ทั้งหมด 5 ต้น เอาไปทดลองชิมก่อน 1 ต้น วันก่อนนิกกี้มา จะขุดให้แต่ไม่เอา คงเกรงใจ เพราะบอกว่าจะเก็บไว้ทำพันธุ์แบ่งปันพี่น้องบ้านสวนด้วย นิกกี้เป็นคนขี้เกรงใจ เขินง่าย และขี้อายที่สุด 

            แตงธิเบตน้องแก้ว รุ่นที่สอง

  น้องตุ้ยบอกรุ่นที่สองจะงาม ออกดอกเยอะ กำลังติดลูก

               ฟักทอง ฝีมือแดงปลูก

                    ต้นอะไรก็จำไม่ได้ เวลาปลูกจดไว้ในสมุดบันทึกทุกอย่าง แต่เนื้อที่สวนผสม มี 5 ไร่  จำไม่ได้ว่าตรงนี้เราปลูกอะไร ใครเป็นคนให้ ความจำสั้นเหมือนลูกมะโหน่ง ขออภัยด้วยค่ะ

ถั่วพุ่มลูกมะโหน่ง ที่ชื่นชมเช้าเย็น กำลังออกดอก แต่มดเล่นงานซะแล้ว

   เช้านี้ แม่แดงเลยจัดการ เอาน้ำยาล้างจานรดซะเลย

         ผักกาด มีแปลงเดียว เหลือกินได้แบ่งปัน

                ฟักทองยักษ์ จากพี่สุชาญา

      มะเขือยักษ์ ลูกสุดท้ายโดนมดเจาะไปแล้ว

   ลูกนี้ถ้ารอด จะเก็บไว้ทำพันธุ์ แบ่งปันพี่น้องบ้านสวน

     ผักโขมสีม่วง จำได้แม่น จากผู้ใหญ่บ้านเราเอง

        ส่วนนี่ ชมจันทร์ ความจำสั้นอีกแล้ว ไม่รู้ว่าของน้องแอนหรือว่าของผู้ใหญ่บ้าน เพราะให้เม็ดมาทั้งสองคน เอาเป็นว่า คนละครึ่งก็แล้วกันนะน้องโส น้องแอน

       เช้าวันนี้ มาสวนแป๊บเดียวก็ต้องรีบกลับบ้าน

           เพราะต้องรีบกลับมาดูวัวในคอก

หนุ่มน้อยตัวนี้ น้องนิกกี้ ตั้งชื่อให้แล้วว่า "  ข้าวเหนียว  "

ส่วนน้องเล็กตัวนี้ ลูกมะโหน่ง ตั้งชื่อให้ว่า " น้องขวัญ "

           ทุกเช้าไปทำงานในโรงสี อ้ายเวทย์ต้องจูงวัวไปด้วย ไปปล่อยในสวนหลังโรงสี พื้นที่ 6 ไร่ มีบ่อน้ำด้วย วัวสามตัวเลี้ยงแบบปล่อยได้สบาย โรงสีห่างจากบ้านไม่ถึงสองร้อยเมตรค่ะ

 

                                                       โปรดติดตามตอนต่อไป...............

 

 

 

ความเห็น

บ้านเจ้ก็แล้งเหมือนกันต้องรดน้ำต้นไม้บ่อย ๆ  ปีนี้เราต้องเตรียมตัวสู้ภัยแล้งกันอีกแล้ว    :sweating:

เห็นภาคใต้ฝนตก อุบลแล้งมาหลายเดือนแล้วค่ะ :sweating:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ชอบบรรยากาศสวนคุณแดงจังแอบอ่านทุกบล๊อคตั้งแต่เริ่มทำจนปัจจุบันอยากมีสวนแบบนั้นจังแต่ไม่มีที่และเวลาทำคับ

ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ ที่ทำมาได้ทุกวันนี้ ก็เพราะมีพี่น้องบ้านสวนแห่งนี้ ให้คำแนะนำช่วยเหลือค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

วัว สวย เน่ออออออออออออออออออออออ

ผักกาดหัวหรือหัวใชเท้า ปลูกกันมากแถวริมแม่น้ำแถวเมืองกาญจน์ (จำชื่อแม่น้ำไม่ได้แล้ว) น้ำหลากมา ในหน้าฝน พอฝนหยุด จะเกิดชายหาดริมตลิ่ง ผิวดินจะเป็นตะกอนดินเหนียวที่เกิดจากการตกตะกอนของน้ำในตอนน้ำหลาก ชาวบ้านแถวนั้นจะเอาเมล็ดหัวผักกาดไปหว่าน พองอกแล้วก็ถอนจัดระยะ น้ำไม่ต้องรดเพราะความชื้นในดินสูง ปุ๋ยแทบไม่ต้องใส่ เพราะความอุดมสมบูรณ์ของดินมากับตะกอน หัวผักกาดสามารถหยั่งลึกลงไปในดิน ตามระดับน้ำที่ลดลงไปเรื่อยๆ (ทำให้หัวไม่โผล่ขึ้นมา) ถ้าเราเอาผักกาดหัวมาปลูก จะเจอปัญหานี้คือ หัวจะลอย เนื่องจากปลายรากแทงลงดินไม่ได้ ก็ดันให้หัวโผล่ขึ้นมา เมื่อหัวอยู่ในดิน ไม่โดนแสงก็มีสีขาว แต่พอหัวโผล่พ้นดินขึ้นมา โดนแสงแดดรำไร เปลือกสีขาวๆก็จะออกเป็นสีตอง สีเขียว เนื่องจากเกิดการส้รางคลอโรฟิลล์ที่ผิว แต่ไมมีการศึกษาว่า หัวผักกาดที่มีสีเขียวจะมีพิษมีภัยเหมือนหัวมันฝรั่งหรือไม่ หากไม่ต้องการให้เกิดสีเขียวแบบนี้ ทำได้ไม่ยากครับ ถ้าเราใช้วิธี ฉาบปูน จริงๆแล้วก็คือเอาดินเหนียวห่อหุ้มหัวที่เริ่มโผล่ขึ้นมา หัวก็จะมีสีขาว (ถ้าเขียวจะมีกลิ่นเขียว) ถ้าต้องการให้ได้หัวใหญ่ๆ อย่าใส่ขี้วัวเยอะๆ ให้หาขี้เถ้าไม้มาโรย รอบโคนต้น (แต่ว่าสมัยนี้ จะหาขี้เถ้าได้จากไหน เตาถ่าน เตาฟืนก็หายากแล้ว)

คิดถึงนะค่ะ คราวนี้ลุงพูนหายไปนานเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ดินในสวนแดงแข็งมากเลยค่ะ หัวผักกาดเลยโผล่

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ได้ความรู้จาลุงพูนอีกแล้ว


 

:embarrassed: ของในสวนมีเยอะอีกเช่นเคยเลยนะคะ ฝากลูบหัวน้องขวัญ กับพี่ข้าวเหนียวด้วยนะคะ :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ได้เลยค่ะ ลูกสาวแม่

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

หน้า