ไปเที่ยวชมบ้านเสิน บ้านสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ไปศึกษาดูงานบ้านคุณเสินกันค่ะ แอบอิจฉาพี่แก่ที่ไปตรวจราชการบ้านเสินบ๊อยบอย เสร็จจากภาระกิจและเครียดมาหลายวัน โทรนัดเลยและเจ้าบ้านก็ใจดีให้ไปได้ ต่อมาต้องขอเลิกนัดเพราะฝนตกหนักและต่อเนื่อง แต่เจ้าบ้านใจดีบอกรอดูวันมาแล้วกัน วันไปโทรถามบอกฝนตกปรอยๆ ไปก็ไปเกรงใจเจ้าบ้านใจดีจัง


วันนี้จึงขับ ขับรถไปกัน ผ่านค่ายอิงคยุทธ สนามบิน โบกมือบ๊ายบายพี่แก่ แล้วยาวไปเลยค่ะ อ้้อ แวะนาประดู่ซื้อขนมเปี๊ยะอร่อยไปฝากนิดหน่อย


จอดรถหน้าวัดช้างไห้ ไหว้หลวงพ่อทวดและบอกท่านว่าขอไหว้หน้าวัด ไม่อยากกลับค่ำ นัดเสินนำท่างที่นี่ค่ะ


เข้าหมู่บ้านรับรางวัลชุมชนพอเพียงสองวิถี ไทยพุทธมุสลิม สบายและสงบ


บ้าน เสินและน้องเก้ยิ้มสยามรับแขก



นั่งคุย กินน้ำ ขนม  ผลไม้เจ้าของบ้านเตรียมไว้



ศึกษาดูงานดีกว่า ภายในบ้านเล็กป่าใหญ่ ต้นซิการ์ ใบใหญ่มาก



ต้นอะไรจำชื่อไม่ได้ เห็นว่าเคยถามปัญหามาแล้ว ดูแล้วน่าสนใจมาก



นี่สละอินโดเจ้าปัญหาที่เคยถาม และคุณเสินก็ตอบได้ เพราะผมปลูก_ _ _ ต้น ใส่เลขเองค่ะ



ต้นนี้จำไม่ได้ เจ้าบ้านช่วยด้วย เพราะต้นไม้บ้านนี้เยอะมากๆๆ อายุก็เก่าแก่หลายปี ปลูกสะสมด้วยใจรักจริงๆ เฉพาะกล้วยไม้ก็มากมาย



ต้นนี้ย่านลิเภาค่ะ เห็นแล้วเก็บภาพเลย เคยเห็นแต่ที่สานเป็นกระเป๋าแล้ว



นี่ ต้นหมากหมกค่ะ ไม่รู้ไมได้เดี๋ยวไม่ผ่านการดูงานครั้งนี้



นี่ต้นอะไรเอ่ย เสินบอกว่าเอามาถามปัญหา สมชได้คะ เพราะคงดูแล้วจำไม่หมด รู้ว่าชื่อมีสระโอ ผลกินได้แน่นอน



ไผ่นี้กอใหญ่ สวย ลำตรงและยาวมาก



อันนี้อยากนำเสนอ พ้อหรือกระพ้อ เพราะชอบกินต้มมาก วันนี้รู้ว่าใช้เฉพาะส่วนยอดเท่านั่้นมาคลี่ใบออกแล้วม้วนขาย ที่เราเห็นในตลาด



บุกมีสองชนิด เห็นบอกว่ามาจากป่า ไม่ทราบเป็นบุกแบบญี่ปุ่นหรือปล่าว สมชทราบหรือปล่าว



ภาพน่ารักและน้ำใจจากเจ้าบ้านน้องเก้ และคุณเสิน เก็บและเขียนกัน


  


ของฝากมากมาย เอาไปปลูก ผักชีฝรั่ง... เอื้องหมายนา.....เพ่ิ่มเติม ตะไคร้หอมด้วย แต่ไร้รูปนะ


 


   


เอาไปกินจ๊ะ ตาเป็นตาไ่ก่ หมากหมก ย่านาง ลำเท็ง คงเห็นว่ามึนแล้ว Innocentพร้อมชื่อและเมนู คราวนี้ไปตลาดไม่พลาดแน่ค่ะ


   


ชมสองสวนในบ้านและสวนอีกฝั่งถนน ต้นไม้มากมาย จำและถ่ายภาพไม่ทันค่ะ กลับจากบ้านเสินห้าโมงกว่าแล้วค่ะ ได้ความรู้และความเพลิดเพลินใจ เจ้าบ้านใจดีจริงๆ Kissขอบคุณม้ากมากเล้ยจ้า

ความเห็น

มีแต่เจ้าบ้าน ไหนละคนมาชมสวน:confused:

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

แอบหลังกล้องค้า เลยมองไม่เห็น

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ต้นไม้เยอะมากจริง ๆ ค่ะ  ขอบคุณนะคะพึ่งเคยเห็นย่านลิเภาก็วันนี้เอง...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

เหมือนกันเลยคะ

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

อยากเห็นหน้าแขกที่ไปเยือน  ไม่อยากเห็นหน้าเจ้าของบ้านแระ   Tongue out 

เห็นบ่อยแล้วคร้าาาาาา   :bye:

บ้านน้องเสินอยู่ไกล๊  ไกล  แต่มี   สมช. บ้านสวน ฯ  ไปเยี่ยมบ่อย แสดงว่าเจ้าของบ้านอัชยาศัยดี  Laughing  

ต้องมาเจอกันจริงๆแล้วมั้ง เจ๊โส และตัวจริงพี่เสินหล่อนะ ดำเข้มแบบหนุ่มใต้เลยแหละ :confused: ไม่ทราบใครดำกว่ากันนะหากเปรียบกับ ผญ โสทรเพราะไม่เคยเจอเหมือนกัน

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ท่านไปไม่ยอมชวนไปด้วย ทุกคนคิดเหมือนกันเลยว่าอยากเห็นหน้าผู้ไปเยือน ทีผม พี่เสินถ่ายภาพทุกมุม

ไม่่กล้ารบกวนคะ และเห็นว่าพี่แก่พึ่งไปมาเมื่ออาทิตย์ก่อนหรือปล่าว ก่อนไปเราทำสนธิิสัญญากันประมาณ 3 ฉบับมั้ง :sweating: ว่าอย่าถ่ายรูปนะ

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

บ้านพี่เสิน ต้นไม้เยอะมากเลยค่ะ เป็นป่าย่อมๆ อยากมีสวนแบบนี้จัง :admire2:

ต้นไม้เยอะ แต่ไม่รกหรอกคะ เป็นธรรมชาติดี ต้นไม้ก็ดูสมัครสมานสมัคคีกันดี

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

หน้า