นาบิ้งสุดท้ายของหมู่บ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     นา 1 บิ้ง 2 บิ้ง ก็คือการนับจำนวนที่นานั่นเอง 1 บิ้ง ก็คือ 1 แปลงที่มีคันนากั้น "นาบิ้งสุดท้ายของหมู่บ้าน" ก็คือ นาแปลงสุดท้ายของหมู่บ้าน อย่างที่เคยกล่าวมาหลายบันทึกแล้วนะครับว่าพอยางพาราราคาดี ก็มีการเปลี่ยนที่นาเป็นที่ปลูกยางพารา หรือปล่อยที่นาให้เป็นนารั้ง หรือนาร้างนั่นเอง ช่วงนี้ก็เช่นกันครับยางพาราราคาสูงขึ้นมาอีก บางคนก็ไม่สนใจที่จะทำนาอีก มันอะไรกันเนี่ย ผมบอกคนในหมู่บ้านประจำว่า ราคายางขึ้นสูงอย่าเอิด(เหลิง หลงระเริง)ไป พอราคายางตกเอาแผ่นยางพารามาสับกินก็ไม่ได้

    แต่ก็มีพี่คนหนึ่งที่ยังไม่ทิ้งการทำนา ทำนาไม่ใช่ที่นาของตัวเสียด้วย เมื่อเจ้าของไม่สนใจใยดีกับที่นาของตัวเอง พี่เขาก็ไปขอที่นามาทำนา แต่ขอโทษครับ พี่เขาเป็นคนพัทลุง ไม่ใช่คนตรัง เป็นเขยในหมู่บ้านที่ขยันคนหนึ่ง ก็คู่ซี้ผมแหละที่คุยกันรู้เรื่องอยู่ คนในหมู่บ้านคนอื่นเขาก็ไม่คุยเรื่องเกษตรกับผมหรอก เพราะเขาเอาแต่ตั้งวงรำพัด กับเล่นลูกสี่เหลี่ยมสามลูกสิบแปดหน้า

    เข้าเรื่องแล้วกันนะครับ นาที่พี่เขาไปขอมาทำนานั้นไม่มีระบบชลประทานเข้าถึงอาศัยน้ำฝนอย่างเดียว ฝนทิ้งช่วงไปเป็นเดือน ข้าวที่ได้ก็ไม่งามนัก แต่ก็ถือว่าได้เยอะอยู่ถึงแม้ว่าต้นข้าวจะสูงแค่เข่า เมื่อวานพี่เขาเกี่ยวข้าวด้วยเคียว ผมไปสนทนาด้วยแล้วก็เก็บรูปมาฝากครับ

เผื่อใครไม่รู้จักข้าวเปลือก

รูป Action กำลังเกี่ยวข้าว

 

ความเห็น

นึกถึงนาที่ผมทำเมื่อปี 51 เลย...แห้งแกร็กๆ แทบจะนอนเกี่ยว....

ปี 52 ไม่ได้ืำทำ

ปีนี้ ไม่แน่..อยากทำในสวน แต่หม้ายงปไถแปลงที่ เงินค่าต้นพร้าววันก่อน หมุนเป็นค่ากินใช้เหม็ด....

กรรมของเวร น้า เณร ต้น

ออกปากรุนท็อกที !!!

ปกติจะติดตามอ่านของสายลมลอยพอ ๆ กับบ้านสวนฯ แต่ช่วงหลังนี้ไม่ได้ออกจากบ้านสวนเลย เจอสายลมลอยที่นี่แล้ว ช่วยเขียนเรื่องราวไว้ที่นี้ด้วยนะคะ จะได้ไม่ต้องไปหลายที่ค่ะ

นี่ถ้าใช้แก้ เก็บนะ ไม่รู้ต่อใด ติเสร็จ  แล้วที่คุณสายลมลอยว่า แทบจะนอนเกี่ยว  ฟังแล้วขำนะ  แต่เจ้าของตัวจริงนี่ขำไม่ออกหรอกค่ะ   

แก้=อุปกรณ์เก็บข้าวทีละรวง

ที่บ้านสมัยก่อนใช้แกะ (ที่บ้านเรียกแกะเก็บข้าว) แม่ใช้ให้ไปเก็บข้าวไปนอนหลับในนา  เอาปล้องปลี(ส่วนของลำต้นข้าว)มาทำปี่เป่า  สนุกมากๆๆๆๆๆๆ

เป็นเหมือนกัน.......ทำปี่เป็นแต่เก็บข้าวไม่เป็นค่ะ

เก็บข้าวไม่เป็น  ก็แสดงอายุไม่เข้าเกณฑ์ค่ะ 

หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ใจสู้ธรรมชาติ เขาเก่งจริงๆนะทำได้ขนาดนี้

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

มาคิดดูอีกที่ ทำไมเขาไม่คิดกันนะ ว่าทุกอย่างต้องใช้เวลา ถ้าเป้นอย่างที่คุณโสทรบอก  ยางแพงโล๊ะข้าวปลูกยาง พอข้าวแพงโล๊ะยางปลูกข้าว ยังงี้ก็เริ่มต้นนับหนึ่งอยู่เรื่อยๆซิ แล้วต้องลงทุนซ้ำแล้วซ้ำอีก แย่จัง

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ที่บ้านผมทำนาเป็นอาชีพหลักครับ

แต่ผม scroll mouse ขึ้นลงๆ ดูภาพต้นข้าวในนา ดูรวงข้าวแล้วน้ำตาจะใหล คับ

จะบอกว่า เข้าใจหัวอกเจ้าของ นาในภาพก็คิดว่า คงไม่เข้าใจอะไรมากมายหรอกคับ เพราะว่าไม่เจอกับ ตัวเอง

ไม่ใช่ที่นาของตัวเอง ที่ได้ข้าวออกมาแบบนี้

 

ยังไงก็ สู้ต่อไปนะคับ

ลูกชาวนาเหมือนกันค่ะ เราคงไปเดาความรู้สึกคนทำไม่ได้หรอกแต่ที่แน่ๆ

การที่เราจะปลูกอะไรสักอย่าง ขอให้มันเจริญเติบโตทุกขั้นตอนถึงแม้ผลผลิตจะไม่ได้

ตามมาตรฐาน มันก็หายเหนื่อยแล้วน่ะค่ะ ตอนเด็กๆ เคยเห็นพ่อทำนาแล้วฝนทิ้งช่วง

ตอนที่ดำนาเสร้จใหม่ๆ ข้าวเพิ่งดำเสร็จไม่มีฝนแห้งตายเป็นหย่อมๆ ต้องถอนทิ้งแล้วดำซ่อมแซมเพิ่ม

ก็คล้ายๆคนซ่อมเสื้อผ้า ขาดนั่นแหล่ะค่ะ จะทิ้งก็เสียดายขอชมเชยคนทำนาด้วยน่ะค่ะ ทั้งๆที่ไม่ใช่นาตัวเอง

ก็มีกำลังใจทำ อย่างน้อยก็จุดประกายความคิดให้หลายๆคนได้เลยแหล่ะค่ะ