วันวาน ไม่เคยพรากเราจากกัน....

เขียนโดย ann เมื่อ 26 มกราคม, 2011 - 00:29
หมวดหมู่ของบล็อก: 
อื่นๆ

วันวาน ไม่เคยพรากเราจากกัน ทุกวันผ่านไป เหลือเก็บไว้แค่ความทรงจำดี ๆ  ทุกช่วงเวลา ของชีวิต ที่ผ่านมาแล้วผ่านไป...ทุกอย่างยังเก็บไว้เหมือนเดิม บางอย่าง อาจคง สภาพ ไว้เหมือนเดิม ใช้ได้ ใช้ไม่ได้ หรือไม่ กาลเวลาเปลี่ยน อะไร ๆ ก็เปลี่ยน...เก็บเรื่องราวเอาไว้.. วันวาน ถึงวันนี้... 

 ตุ๊กตาตัวน้อย นานมากแล้วที่ไม่ได้จับ..ตุ๊กตา ตัวแรก ที่ได้เล่น แม่ซื้อให้เมื่อตอนงานวัด แม่บอกว่า อย่าเล่นให้หยาบ(พัง)..เล่นอย่างดี ตอนเด็ก ๆ คิดว่าตุ๊กตาเป็นน้อง ดูแลน้องอย่างดี หารองเท้าและชุดใหม่ ให้น้องใส่ แต่งหน้า ทาปาก ตัดผม หวีผม ทักเปียจนน้อง ผมหลุดหมด Laughing  ตอนมัธยมเรียนงานฝีมือ

เลยหาผมใหม่ให้น้องใส่.. Smile


น่ารักมั๊ย...Laughing

ตอนเด็ก ๆ แม่สั่งหนัก สั่งหนาอย่าหักแขนหักขาน้อง.......จนถึงทุกวันนี้..Wink

พี่คนกลาง..

เป็นตุ๊กตาหมี .เมื่อบีบที่ท้องจะมีเสียงดัง ปี๊บ ๆ..

..เมื่อก่อนคงบี๊บดังได้ไม่กี่ครั้ง Laughing 

หมีน้อยของพี่ชาย....

เมื่อก่อน มีตา และปาก แต่เล่นและดึงออกหมด แม่เลย เอากระดุมมาติดใหม่ให้ Laughing

ตอนเด็กๆ .คิดว่าตุ๊กตาผี Yell

ใช้อยู่ถึงทุกวันนี้

เก้าอี้ มีพนักพิง กับเก้าอี้ หัวล้าน....

เก้าอี้ จากบ้านยายกับเก้าอี้ หัวล้านของแม่ ใช้นั่งเย็บผ้า..คู่กับพี่จักรเย็บผ้า...Smile

ทีวี ขาวดำ ในสวนซอ ยังคงดู ใช้คู่กับหนวดกุ้ง ....

 ทีวีเครื่องแรก...ทน และ ถึกมาก...Laughing

พริกขี้หนูกับหมูแฮม ละครเรื่องแรกที่จำความได้ Kiss

..... 

ไม่ใช้ แต่ขอ เก็บไว้

กล้องโบ.....เดี่ยวนี้ก็เปลี่ยนไป...   Laughing

... 

 

เชี่ยนหมาก ยาย... ตอนเด็ก ตำหมากให้ยาย.....

...... ขอเก็บไว้ ....Smile


พิมพ์ขนม .....

... อันนี้ นานจนแม่ก็จำไม่ได้ พิมพ์ขนม......หรือเปล่าไม่แน่ใจ..Undecided.

ไม่มีไฟฟ้า ก็ต้องพึ่งตะเกียง...

ไฟฟ้าเข้ามาถึงเขาซอ ตอนอยู่ มัธยม 3 ก่อนหน้านั้น อยู่ในความมืด จนชิน Cool

เตารีด ไม่มีสาย......

 มีสองตัวให้เลือก... ตัวแรก ร้อน ช้า แต่ร้อน นาน ....Laughing

อีกหนึ่ง ร้อน เร็ว แต่ ร้อนไม่นาน....

เมื่อเวลาเปลี่ยน อะไร ๆ ก็เปลี่ยน

ครกบด จากที่เคยเป็น ครกบด วันนี้กลายมาเป็นน้ำตกน้อย ๆ

เมื่อก่อน กว่าจะได้ทำขนมแต่ละครั้ง ต้องแช่ ข้าวสาวไว้หนึ่งคืน แล้วนำมาบดเอาน้ำ กว่าจะกลายเป็นขนม.. .... หากได้กิน ก็จะกลายเป็นขนมที่อร่อยมาก เช่น ขนมเปียกปูน กลิ่นใบเตย....Laughing

มอไซ ของพ่อ ที่พาทั้งห้า ชีวิตไปไหนไปด้วย.......

รถคันแรกที่ขับได้... 

ตอนนี้ กลายเป็นรถพ่วงข้างจอมพลัง...LaughingWink

........................วัน วาน ยัง หวาน อยู่ Embarassed






ความเห็น

ann

26 มกราคม, 2011 - 13:08

อย่างป้าเล็กว่า ....พยายามไม่สร้างของที่เกินจำเป็น  Wink

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

Slowlife

26 มกราคม, 2011 - 06:25

ตอนเด็กๆ ไม่ได้เล็กตุ๊กตา เพราะมีปู่เป็นมอญ ทำไมมอญเค้าไม่ให้เล่นตุ๊กตาก็ไม่ทราบนะคะ 

บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน

น้องเอก

26 มกราคม, 2011 - 07:51

เตารีดอันที่ 2 เหมือนกับที่บ้านผมเลย เมื่อก่อนก็เคยใช้ครับ แต่ตอนนี้เข้าซองแล้ว น่าสงสารนะครับ เทคโนโลยีมา ของเก่าแก่เข้าซองหมดเลย

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com

ann

26 มกราคม, 2011 - 13:11

เข้าซอง....Laughing

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

BeeFuu

26 มกราคม, 2011 - 08:37

เตารีดแบบที่ 2 ตอนนี้ที่บ้านแม่ยังใช้รีดเสื้อนักเรียนให้หลานอยู่เลย แม่บอกว่ารีดแล้วมันเรียบดีกว่าเตารีดไฟฟ้า หล่ะ :shy:

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ann

26 มกราคม, 2011 - 13:23

เตาแบบนี้ จะหนัก รีดได้เรียบกว่า.....Smile

ต้องระวัง กินผ้าได้ ดีเช่นกัน :sweating:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

นายปืน

26 มกราคม, 2011 - 08:55

เป็นนักอนุรักษ์นิยมไปแล้วเหรอจ๊ะ  เก็บของเก่า เล่าความหลัง...เอ มันยังไงๆอยู่นา...

เมื่อจิตสงบ...ก็จะเห็นซึ่งปัญญา

ann

26 มกราคม, 2011 - 13:30

เก็บไว้เฉย ๆ :admire2:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

สร

26 มกราคม, 2011 - 08:58

ของเก่าที่บ้านไม่ค่อยได้เก็บไว้ เสียดายมาก ทั้ง ๆ ที่เคยใช้ตอนเด็ก ๆ ที่มีก็เป็นกระบอกทำเส้นขนมจีนทำจากทองเหลือง ไหดองหมาก ขันเงิน ขันลงหินและกริชของพ่อทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า ก่อนที่จะจากไปแบบไม่มีวันกลับ ครกบดแป้ง กับรางขนมครก ไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่ตอนไหน

sorn07(แอ๊ด)gmail(ดอท)com

ann

26 มกราคม, 2011 - 13:34

หากได้เก็บไว้ เหมือนว่า ท่านอยู่ใกล้...Smile

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

หน้า