เสาร์หรรษา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วมากๆเลยค่ะ บรรยายด้วยตัวอักษรก็คงจะลำบาก ขอใช้ภาพประกอบแล้วกันนะคะ แต่ว่า...อาจจะมีแต่ของกิน Laughing


เริ่มต้นกันที่บ่ายวันเสาร์ (ร้อนตับแล่บ 55)สามพี่น้องผิวเดียวกัน (พี่โสทร พี่ตะวัน น้องมะโหน่ง) นัดเจอกันที่งานเกษตรแฟร์ หนูกับพี่ตะวันเดินมาหาพี่สุดหล่อคนนี้...พี่โสทร นั่นเอง



จากนั้นก็มาเดินในงาน (ภาพสวยๆต้องรอจากพี่โสทร Tongue out )


เริ่มที่...พี่ชายและพี่สาวที่พลัดพรากกันมานาน Laughing 


                                    


จากนั้นก็ถ่ายมามั่วๆ ไปหมด ดูจากภาพเอาแล้วกันนะคะ แหะๆ Embarassed


     


             


         


เดินไปเดินมาก็เจอป้ายนี้...ต่อมความหิวเริ่มทำงาน LaughingTongue out



เห็นเป็ดแล้วก็ยิ่งหิว...



สามคนพี่น้องเลยมุ่งตรงไปหาของกิน Laughing ระหว่างนั่งบนแท็กซี่ก็ทำให้รู้จักเพลง ผี call center


มาถึงร้านแล้วไม่พูดอะไรกันมาก กินกันโลดดดดด


เซ็ทนี้ของพี่โสทร...มัวแต่ถ่ายรูป โดนเด็กๆ แย่งกิน 555++


    


เซ็ทต่อมาของพี่ตะวัน เซ็ทนี้ของสาวรักสุขภาพ...ทานปลานี่เองถึงได้สวย Wink


  


เซ็ทนี้ของน้อง กลัวอ้วนไม่พอเลยต้องเพิ่มคอเรสเตอรอลอีก...ปลาหมึกก็มีโอเมก้า 3 นะ Tongue out



 


กินกันไปกินกันมาก็เหลือสี่ชิ้นเจ้าปัญหา...เริ่มรักกันแล้ว แต่สุดท้ายก็หมดเกลี้ยง



ทานกันอิ่มเรียบร้อยแล้ว เวลาคิดตังค์ค่าอาหารก็มาถึง พี่โสมากรุงเทพทั้งที น้องๆก็ต้องดูแลต้อนรับอย่างเต็มที่...โดยการให้พี่โสเป็นเจ้ามือ 555++ ดูหน้าตาสิว่าซีดลงไปหรือเปล่าLaughing



อีกซักรูป Tongue out คงกำลังคิดหนัก ว่าพรุ่งนี้จะเอาตังค์ที่ไหนไปทำบุญ ไหนจะต้องไปกุดชุมอีก 555



บล็อกนี้พอแต่เพียงเท่านี้ก่อน พบกันใหม่บล็อกหน้า... อาทิตย์พาเพลิน Laughing


ขอบคุณพี่โสทรและพี่ตะวันมากๆนะคะ สำหรับของฝากและมิตรภาพดีๆ


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ด้วยค่ะEmbarassed


ความเห็น

น่ากินนะคะ แต่ก่อนกินบ่อย เดี๋ยวนี้เลิกกินแล้วค่ะ เสียดายเงิน นานๆ ที่ก็พอได้ แต่ไม่ได้กินนานๆ ไปกินยิ่งเสียดายตังค์หนักเข้าไปอีก Slowlife ชอบปลาดิบ แต่ต้องของ Fuji ร้านอื่นก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

อ่านที่แรกนึกว่ากินเป็ดซะอีก ไหงกลายเป็นอาหารญี่ปุ่นไปได้เนี่ย... 


ฟูจิมื้อนี้เลยลาภปากน้องๆค่ะ :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

สั่งชุดใหญ่กันทั้งน้าน น่ากินม้ากกก ทำให้อยากกินอาหารญี่ปุ่นมาเชียว ร้านไหนคะน้อง วันหลังจะได้ตามไปชิม

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

มื้อนี้ทานกันที่ร้านฟูจิค่ะ สาขาเดอะมอลล์งามวงศ์วาน ว่างเมื่อไหร่ไปทานได้เลยนะคะ แต่ของหนูต้องรอเจ้ามือเท่านั้น :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

มีนัด เที่ยว แล้วปิดท้ายมีกินนี่ ทำเอาน้ำลายไหลอีกแล้ว....


:crying2:

งานนี้พี่โสบอกว่า อยากกินวาซาบิ ขอเข้าฟูจิได้หม้าย :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

และก็หิว......น่า กิน ทั้งนั้นเลย.. :crying2:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

อิจฉา ที่คราเราโซ้ยเกี๊ยวเตี๋ยวอะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

คราวหน้าต้องอย่าพลาดนะพี่ งานนี้ชวนแล้วไม่มีใครว่างซักคน :uhuhuh:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ต้อนรับดีมาก ๆ เลย ให้พี่เลี้ยงสะเลย ดีมาก ๆ ว่าแต่น้องโส ไม่ติดคอเหรอ ไม่มีผักนะ........................:uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า