Kawah Ijen Crater Java

หมวดหมู่ของบล็อก: 

Blog ที่แล้วเราไปเที่ยวชวาตะวันออกกันแล้ว เป็นภาคโบราณสถาน พราบานัน - มหาเจดีย์บุโรพุทโธ แล้วต่อด้วย ภูเขาไฟโบรโม ที่มีข่าวพ่นเถ้าถ่านไปเมื่อเร็วๆ นี้ ท่านใดต้องการอ่าน blog เก่าเชิญที่นี่นะคะ ชวาดินแดนแห่งภูเขาไฟ
วันนี้เป็นตอนสั้นๆ เราไปดูเขาทำเหมืองกำมะถัน เป็นภูเขาไฟเหมือนกัน ดูรูปกันก่อนค่ะ

การทำเหมืองกำมะถันแบบนี้อาจจะมีที่อื่นอีก แต่ที่นี่เรานิยมไปกัน ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาก็เปิดให้เข้าไปได้ ใช้เวลาในการเดินประมาณชั่วโมงครึ่ง จะถึงตัวปากปล่อง (Crater)บรรยากาศก็สบายๆ ภูมิประเทศจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เมื่อใกล้ถึงปากปล่องคืออัตคัตต้นไม้สีเขียวค่ะ คงเป็นเพราะความร้อนและกรดกำมะถัน หรืออาจจะโดนเปลวเพลิงจากใต้พื้นโลกเผาเสียหายก็เป็นได้ เมื่อถึงปากปล่องแล้ว ใครจะลงไปหรือไม่ลงไป ก็ตัดสินใจกันเอาเอง

     จำได้ว่ามีสารคดีการทำเหมืองกำมะถันที่นี่ด้วย แต่สัมผัสจริงๆ แล้วคนงานน่าสงสารกว่าในสารคดี ไม่เห็นคนงานสักคนเดียวมีผ้าปิดจมูก ส่วนของพวกเราที่ไป เตรียมหน้ากากไปด้วย แต่ไม่ถึงขนาดกันสารพิษเหมือนในหนัง เป็นหน้ากากกรองขนาด 0.3 ไมครอน  แทบเอาไม่อยู่เหมือนกัน Slowlife ลงไปได้สักระยะหนึ่ง โดนลมพัดแก๊สกำมะถันไปสามรอบ ก็ต้องรีบเดินขึ้นมา เดี๋ยวหมดลมหายใจก่อนจะขึ้นถึงปากปล่อง เพื่อนลงไปถึงตรงที่มีควัน ขึ้นมาพร้อมประสบการณ์แปลกใหม่ เขาบอกว่า แทบจะเอาหัวมุดลงดินเป็นนกกระจอกเทศ เวลาที่ลมพัดหวล เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าผสมน้ำให้เปียกและปิดจมูก ที่เล่าให้ฟังไม่ใช่จะอวดเก่งนะคะ แต่อยากจะบอกว่า ทุกคนต้องเข้าใจถึงขีดความสามารถของตัวเอง อย่ากลัวเกินไปจนขลาด และพลาดประสบการณ์ที่น่าเสียดาย

กลับมากรุงเทพซักเสื้อผ้าเก็บไปตั้งนานแล้ว เอามาใส่อีกครั้งกลิ่นกำมะถันยังติดอยู่ที่เสื้อ เวลานี้ไปเที่ยวน้ำพุร้อนทีไร...บอกได้คำเดียวว่ากลิ่นกำมะถันน้ำพุร้อน จิ๊บๆ ไม่มีที่ไหนแรงเท่าที่ Kawah Ijen ....

คราวหน้าจะพานั่งเรือเฟอรรี่ข้ามช่องแคบไปบาหลีดินแดนแห่งเทพเจ้ากันค่ะ

Blog อื่นๆที่เกี่ยวข้อง

เวียดนามครั้งเดียวไม่เคยพอ
พม่ากับศรัทธาที่ยิ่งใหญ่
สวรรค์สุดขอบฟ้า แชงกรีล่าในใจคุณ ตอนที่ 1
สวรรค์สุดขอบฟ้า แชงกรีล่าในใจคุณ ตอนที่ 2
นมัสเตเนปาล ภาคในเมือง
Langtang Trek Nepal
U-Ben Bridge Myanmar


ความเห็น

ทริปนี้ขอดูเฉย ๆ ค่ะ  รอไปเที่ยวทริปหน้าดีกว่า...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ทริปหน้าช่วงยาวๆ ไป Sikkim  ไปดูยอด คันเชงจุนก้า ไม่ทราบว่าจะเป็นไงเหมือนกัน แต่คงได้ประสบการณ์ใหม่ๆ แล้วจะมาเล่าให้ฟังค่ะ 

โชคดีจังนะคะ ได้มีโอกาสได้ท่องเที่ยวตลอด แจ้วขอเกาะขอบจอรอดูภาพสวย ๆ แปลกตาอยู่บ้านค่ะ......


:embarrassed:

หลายๆ คนก็ชอบที่จะอยู่บ้าน มีความสุขกับการอยู่บ้าน ถ้าถาม Slowlife ก็ชอบอยู่บ้านเหมือนกันนะคะ แต่อยู่ไปนานๆ ก็จะเบื่อ หาเรื่องไปโน่นมานี่อีกจนได้ ออกไปเดินป่าสักวันสองวันก็ยังดี แล้วแต่คนน่ะค่ะ 

เพิ่งทราบการทำเหมืองกำมะถัน ที่จริงก็ลงไปตัก โกย หาบ ขึ้นมา แต่ว่า กรดกำมะถัน ในปอดคนงานที่หาบขึ้นมา จะมากแค่ไหน

เป็นเหมือนของเหลวสีเหลืองๆ น่ะค่ะ ไหลออกมาจากรอยแยก แล้วเย็นตัวลงเป็นรูปร่างต่างๆ คนงานจะไปแซะใส่หาบ แล้วนำไปชั่งน้ำหนัก เป็นรายได้ น่าสงสารเหมือนกัน นี่แหละค่ะ เขาเรียกว่า "คุณภาพชีวิต" ของประชาชนแต่ละประเทศ ประเทศไหนยากจนคุณภาพชีวิตก็ต่ำ ประเทศไหนร่ำรวยคุณภาพชีวิตของคนในประเทศก็ดีไปด้วย คุณลุงพูนไปอินเดียคงได้เห็นอะไรอีกมากมาย เดินทางมากๆ แล้วจะรักเมืองไทยค่ะ โชคดีที่เกิดเป็นคนไทย 

ปกติ กำมะถันที่เห็นเขาขายกัน จะเป็นแท่งทรงกระบอก คงผ่านการหลอมใหม่ แต่แค่โดนไฟ(ถ่าน) กำมะถันก็ระเหยออกมาแล้ว

คุณภาพชีวิตของคนก็ขึ้นอยู่กับระดับความรู้และความจำเป็นทางเศรษฐกิจของชีวิต เหมือนคนที่รับจ้างฉีดหญ้า แต่ละวันก็สัมผัสกับสารเคมีอันตราย แต่ถ้าบอกให้เขาไปทำงานอื่นก็คงไม่มีปัญญาไปทำ ก็ได้แต่เพียงบอกว่า ที่รั้วสวนผมมี ต้นรางจืด ดอกสีม่วงๆ ว่างๆก็ไปสาวมาต้มกินบ้างนะ (บำรุงกำลัง)

ก็เห็นด้วยนะคะ ที่คุณลุงว่า

"คุณภาพชีวิตของคนก็ขึ้นอยู่กับระดับความรู้และความจำเป็นทางเศรษฐกิจของชีวิต เหมือนคนที่รับจ้างฉีดหญ้า แต่ละวันก็สัมผัสกับสารเคมีอันตราย "

แต่ถ้าประเทศที่ แหม...ไม่อยากใช้คำว่าพัฒนาแล้วหรือด้อยพัฒนานะคะ เอาเป็นว่าประเทศที่พอมีอันจะกินหน่อย เขาก็มีมาตรการดูแลชีวิตคนของเขา อย่างเช่นว่า ถ้ารับจ้างฉีดหญ้า ก็ต้องบังคับมีหน้ากากปิดจมูก หรือทำงานเป็นกรรมกรใช้แรงงานในโรงงานก็ต้องใส่หมวกนิรภัย ใส่รองเท้าหัวเหล็ก หรืออย่างการโดยสารรถไฟ ชั้นสาม เบาะแข็งๆ ของเรา ก็มีมาตรการห้ามโดยสารบนหลังคารถไฟ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ  

สมัยผมเด็กๆ เคยเห็นคนนั่งหลังคารถไฟเหมือนกันครับ แต่ก็อย่างว่า ถึงจะมีมาตรการต่างๆ หากคนเขาไม่ตระหนักถึงความปลอดภัย เขาก็จะหลีกเลี่ยง ตัวอย่างๆง่ายๆ ใส่หมวกกันน๊อคขับรถมอร์เตอร์ไซด์ บังคับอย่างไร ก็มีคนไม่ใส่ พอตำรวจจับ ก็ทำหน้ายักษ์ใส่อีก

ได้ท่องเที่ยวและนำเรื่องราวมาแบ่งปัน ...พลอยได้กลิ่นกำมะถันไปด้วย ...ขอบคุณนะคะ

หน้า