ซ่อมแซม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

นานแล้ว..เราอาจจะลืม....


ที่ร่างกายสึกหรอ....จนเคยชิน


    หากเปรียบร่างกายของมนุษย์คน หนึ่ง เป็นประเทศไทย ภาคใต้ ก็เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย หากมีเชื้อโรคเข้ามาสู่รางกายและฝังลึก กลายเป็นโรคร้าย...ที่มีความจำเป็นในการใส่ใจ และต้องดูแลรักษาไม่ให้ลุกลาม และหายขาด..แต่โรคบางโรค ก็ใช่ว่า จะรักษาหายขาด ภายใน วันเดียว เดือนเดียว หรือปีเดียว และในขณะเดียวกัน มีเชื้อโรคมากมาย ที่จ้องที่จะเข้าสู่ร่างกายของเรา เราเห็น เราก็ต้องปัดเป่า และในส่วนที่ตาเรา มองไม่เห็น ...มาทางด้านหลัง ...ด้านข้าง ตาเรามองไม่ทั่วถึงหละ การแก้ไขก็ต้องเฉพาะหน้ากันไป  เพื่อให้เชื้อโรคที่ยังไม่เข้าร่างกาย..ได้...


     ยายอิ๊ดเชื่อว่า....บางครั้ง เราโดนโรคร้ายกระทำ..เกิดความเจ็บปวด  แต่เมื่อเจ็บปวด บ่อยๆ ร่างกาย จิตใจ อาจจะทนเจ็บกับความเจ็บปวดนั้นจนกลายเป็นความชาชิน..และไม่รู้สึกเจ็บปวดก็เป็นได้...แต่หากลุกลามทั่วร่างกาย....ร่างกายก็จะตาย...แล้วประเทศจะเป็นเช่นไร...


      รักภาคใต้...รักประเทศไทยค่ะ...ยายอิ๊ดคนงาม

ความเห็น

คิดถึงเช่นกันค่ะ เลยต้องชะแว๊บมาค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ไม่พบกันเลย...คิดถึงมากมาย ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะ ๆ นะค๊ะ

..รุงตุงนังค่ะ..  อีกไม่นานค่ะ คงว่างค่ะ  คอยอีกแบ๊บจ้า

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ไผ่หวานถึงหรือยังคับ...

คิดถึงที่สู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....

หลบบ้านได้แล้วยายอิ๊ดเอ้อ คิดถึงแล้วเด้

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

ขอเป็นกำลังใจให้ และกลับเข้าบ้านไว ๆ นะคะ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

แขบมาตะ

หายไปนานคิดถึงนะ

 

 

จิตเป็นนาย..กายเป็นบ่าว..ความเจ็บปวดของร่างกาย หากใจนิ่งสงบก็คงสยบความเจ็บปวดนั้นพอได้ หากเปรียบประเทศเป็นกาย คนในชาติคงเป็นจิต หากคนในชาติยังไม่นิ่ง ขัดแย้ง แก่งแย่ง ไร้สำนึก ทรัพยากรที่มากมาย เขตแดนที่กว้างใหญ่ไพศาล ก็คงไม่มีความหมายอันใด  แม้นร่างกายกำยำล่ำบึกแต่วิกลด้วยจริต ชีวิตที่พรั่งพร้อมจะถือมีประโยชน์อันใด..จิงมะ..โยมอิ๊ด

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า