เส้นทางสังเวชนียสถาน 4

หมวดหมู่ของบล็อก: 

รถยนต์ประจำชาติ

มีแต่ยี่ห้อนี้ครับ รถบรรทุก รถโดยสาร ทั้งเก่าและใหม่ ยี่ห้อนี้ทั้งนั้น

ที่จอดพักรถ

หนุ่มซ้อนสาว ๆ

รถยนตร์โดยสาร นั่งบนหลังคา

ขบวนรถไฟ โดยสาร

ขบวนรถไฟขนสินค้า


สองขบวนนี้ภาพไกลหน่อย เลยเห็นไม่ค่อยชัด

ปล่องไฟของเตาเผาอิฐ

ระหว่างการเดินทางแวะพักกลางทาง ได้เจอ กับคณะของท่าน ปิยโสภณ

เจ้าหน้าที่ตำรวจ มีไม้ เป็นอาวุธประจำกาย

บรรยากาศแม่น้ำคงคา ในยามเช้า ในเมืองพาราณสี

ตอนเช้า ไปล่องเรือที่แม่น้ำคงคา ลอยกระทง เลี้ยงนก ดูพระอาทิตย์ขึ้น และพิธีกรรมที่สำคัญ

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ


ความเห็น

จะรอดูตอนต่อไปค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ผมจะทะยอยนำมาลงให้ดูกันครับ ขอบคุณที่ติดตาม

เห็นคนขึ้นไปนั่งบนหลังคารถบัสแล้วนึก คนไทยสมัยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว คนอิสานเวลาจะกลับบ้านกันแต่ละที ต้องนั่งบนหลังคาไปแบบนี้กว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง


แต่สมัยนี้ รถใครรถมัน เปิดแอร์เย็นฉ่ำตลอดทาง แต่รถติดฉิบเลย

ปัจจุบันก็ยังพอมีรถตัวถังไม้ คุณหยอยบอกว่า พัทลุงยังมี ที่ภูเก็ตก็ยังมีครับ สาย ภูเก็ต - สารสิน

นี่แสดงว่าประเทศเขาชาตินิยมมากๆ  รถอะไรก็ยี่ห้อของประเทศเขา  ของเราก็ต้องเป็นไทยรุ่ง  ไม่เห็นค่อยมีคนขับเลยอ่ะค่ะ

คนไทยก็ชาตินิยมเหมือนกันครับ แต่พอคิดจะปลดแอกจากการพึ่งพาชาติอื่นๆ เรากลับพบว่า เราไม่มีอะไรเหลืออยู่ที่เป็นตัวตนของเราเองเลยครับ แม้กระทั่ง สุราเมรัย ที่เราเคยต้มกลั่นกินกันเอง ก็กลายเป็นของผิดกฏหมาย

นั่นสิ  ทำไมต้องบังคับให้กินแต่ของโรงงาน  ปล่อยทำกันเองก็จะมีการพัฒนาได้ดีขึ้น ๆ

ทั้งเหมาไถ สาเก เหล้าต่างชาติ ยังมีกันเยอะ แต่ของบ้านเรา มีแต่เหล้าขาวจากโรงงาน พวกอุ น้ำขาว ไวน์(สารพัดผลไม้) หายเกลี้ยง ลุงพีมีประสบการณ์ในการบ่มไวน์ ก็ทำเยอะๆไม่ได้ ภูมิความรู้ในเรื่องนี้ก็จะหายหมดไป

ควนหนุนยังมีรถตัวถังไม้วิ่งบริการสายพัลุง -ควนขนุน สายใน


อยากมาเที่ยวสวนลุงพูน ยังเก็บเม็ดครามไว้ให้ ส้มจุกยังอยู่บ้านตำนาน ฝากเบอร์โทรให้ลุงพูนนะคะ

ขอบคุณครับ ตอนนี้น้ำยังมาก แฉะไปหมดครับ

หน้า