ข้อคิดดีๆ คำว่า แม่ เอาไว้เตือนใจลูกๆ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 


                     


 



                           


 


 


                              


 


 


                                 


 


                          


 


 


                                  


 


 


                                    


 

ความเห็น

ดีจังครับ...ผมก็ไม่ได้อยู่ใกล้ท่านเหมือนกันครับ..แต่ก็ไม่เคยใช้สุราเป็นทางออกครับ...เกิดมาไม่เคยดืม...


ยังไงก็ขอบคุณดูภาพเป็นการย้ำเตือนให้ลูกลูกๆได้คิดถึงแม่บ้าง....บุญคุณของแม่ทดแทนยังไงก็ไม่หมดแต่ท่านก็ไม่เคยจะเรียกร้องเอาอะไรจากลูกๆ...แต่ลูกต่างหากที่เรียกร้องสิ่งต่างๆจากท่านครับ....เห็นด้วยกับบล็อกนี้เป็นอย่างยิ่ง..ครับ.

 

ใครที่เป็นลูกโปรดหันไปมองแม่ด้วยนะจ๊ะ....บางครั้งถ้าคนเราไม่มีลูกก็จะไม่รู้ถึงความรู้สึกของคนที่เป็นพ่อแม่ว่าเหนื่อยขนาดไหน...ขอบคุณสำหรับบล็อกนี้ค่ะ

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

แบบนี้แหละ ชีวิต แค่เราทำให้พ่อแม่ภูมิใจ  ที่แม่หวังให้เราสำเร็จในชีวิตการงาน ครอบครัว มีรถ  มีบ้าน กลับไปเยี่ยมเยือนท่านบ้าง  แค่นี้แม่ก็มีความสุขแล้ว  การดูแล  น้อยคนมากๆ  ที่จะดูแลพ่อแม่ได้เต็มที่  เพราะเราต้องดูแลลูก  เหมือนที่พ่อแม่  ไม่ได้ไปดูแลตากับยาย  เพราะ  ต้องดูแลเรา  และส่งเราให้มีมีชีวิตที่มั่นคง  พึ่งพาตนเองได้

ขอชมเชย และขอบคุณยิ่งที่นำเสนอ บล็อคเช่นนี้


จากหนังสือ อมตะธรรม สมเด็จโต ในหน้าที่ ๑๙ ตอนหนึ่ง ...


แต่คนส่วนมากมักจะทำบุญให้พ่อแม่ เมื่อยามที่ท่านตายจากไปแล้ว เพราะนั่นคือการพลาด และเป็นการพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเราเอง ซึ่งความจริงแล้วเราควรที่จะทำบุญให้กับพ่อแม่ในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้กตัญญูกตเวที

 

กราบ ขออโหสิกรรม และขออภัยทาน ให้พระอรหันต์ในบ้าน ที่ ลูกไม่ได้ปรนนิบัติดูแลย่างใกล้ชิด ยามที่ท่านยังมีชีวิตอยู่

ด้วยจิตคารวะ

เพื่อพัฒนาความรู้ ความเข้าใจ การทำปุ๋ยหมักตื่นตัว และสวนผักปลอดภัย

 

 

เคยได้รับ FW เมล์อันนี้จากเพื่อนเหมือนกันค่ะ อ่านครั้งแรกน้ำตาซึม อึ้งอยู่นานเพระที่พูดมาทั้งหมด มันเป็นความจริงทั้งนั้น อ่านเสร็จก้มานั่งนึกย้อนหลังว่าเราเป็นแบบนั้นรึเปล่า เราดูแลพ่อแม่ได้ดีแค่ใหน คือมันเกิดคำถามขึ้นมาในใจทันทีเลย


เคยเห็นลูกคนข้างบ้าน ตบตีพ่อแม่ มีร้านขายของชำ ขายของเต็มร้านแต่หวงกินกับพ่อแม่ น้ำปลาขวดนึงพ่อแม่ก็ต้องซื้อลูกกิน ไอ้ลูกบ้านั้นก็ยังเก็บตังค์อีก โอ้...เห็นแล้วแทงใจดำแปร๊บๆเลย ทำให้นึกขึ้นมาว่า "ถ้าจะมีลูกขี้งกแบบนี้ สู้ไม่มีซะดีกว่า" วันดีคืนดีมันก็เดินมาทวงเงินพ่อกะแม่มันเฉยเลย บอกว่า "เอาเงินผมคืนมา แม่ยืมผมไปนานละ" เมียให้มาทวง... ซะงั้น... แม่ให้ลูกไปเท่าไหร่แม่ไม่เคยคิด ไม่มีดอกเบี้ย เลี้ยงลูกแต่ละคนกว่าจะโต กินอึลูกหมดไปไม่รู้ว่ากี่ก้อน มันยังกล้ามาทวงเงิน เห็นแล้วสะท้อนใจกับคนที่มีลูกแบบนี้

ตอนนี้ผมกะแฟนก็อยู่ในวัยทองแล้ว(พ่อกะแม่+เตี่ยกะอาม่าไปสวรรค์นานแล้ว ตอนท่านอยู่ เราก็ทำตัวเป็นลูกที่สมบรูณ์ มีบกพร่องบ้างเล็กน้อย ตามประสาเด็กๆ)..ปัจจุบันลูกเราเองก็ไม่บกพร่องเลย ได้กอดเขาเกือบทุกวัน ทำให้เราเป็นสุข ยังคอยอยู่ก็คือหลานเท่านั้น...

:wow:ชึ้งค่ะ

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้