เมื่อ สมาชิกมาเยี่ยมบ้านสวนไผ่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เป็นเหตุการณ์ที่เหนือความคาดหมาย เมื่อมีโอกาสได้ต้อนรับสมาชิกบ้านสวนพอเพียงอีกครั้ง จากใต้สุดมาถึงอีสานระยะทางเกือบ2000 กม. ใต้ขอบฟ้าเดียวกันพวกเราได้พบเจอ ไม่ต้องบรรยายความรู้สึก ดูเองจากภาพ

ฝ่ายเตรียมเสบียง และฝ่ายเติมเสบียงพร้อมแล้ว

มื่อเสบียงพร้อมลุยเลย

กิน กิน และก็ พูด พูด?



ตื่นเช้าบรรยากาศยังเหมือนเดิมหลังจากเผลองีบหลับไปช่วงเกือบตีสี่

คู่หู ดูโอ เล่นมุกกันตลอดเลย

อำลาสวนไผ่กับถ่ายภาพหมู? ไว้เป็นที่ระลึก

แวะเยียมชมการปลูกผักที่ ราชธานีอโศก

สาวหลายสาว

ลาด้วยภาพนี้นะคะ กล้องย่าวรรณไม่มีภาพมาก ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ที่ทำให้มีโอกาสแบบนี้ในชีวิต ขอบคุณมิตรภาพจากสมาชิกทุกท่าน ถ้าขาดตก

บกพร่องอะไร ย่าวรรณ ขออภัยไว้ในที่นี่ด้วยนะคะ


ความเห็น

ดีใจด้วยครับมีโอกาสได้ต้อนรับสมาชิกจากแดนใกล


บ้านสวนหลังนี้อบอุ่นจริงๆ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสแบบนี้มาจากใต้กลางอีสานเกือบ20ชีวิต มีความสุขมากๆจ๊ะ

 

 

ดูแล้วบรรยากาศอบอุ่นมากครับถ้ามีโอกาสอยากไปเที่ยวบ้านย่าวรรณจังเลยครับ

ยินดีต้อนรับทุกเมื่อเลยค่ะ

 

 

 บรรยากาศ รอบ2 ต่อจากของพี่เสิน


 นอนดึกตื่นเช้ามาหาของกิน ต่อ มีความสุขจริงๆ ขอให้เดินทาง


 ปลอดภัยทุกคนครับ

พอเพียงเพื่อเพียงพอ


jabee_68@hotmail.co.th

ที่แวะมาเยี่ยชมสมาชิกของเรา

 

 

จะไปไหนต่อกันอีกคะ  อุดรหรือยังคะ?  บ้านคุณศิษฐ์ไง.... งานนี้ทัวร์อีสาน  สนุกดีนะคะ  อยากไปด้วยจังเลยค่ะ

ถ้ามาอุดร....555...จะนอนไหนละเนี้ย...บ้านผมหลังเล็กๆ  คณะใหญ่มากเลยครับ..:sweating:


อำเภอนายูง  ของฝากก็ไม่มี...ตลาดไม่มี...รีสอร์ทก็ไม่มี...ร้านอาหารก็อดๆอยากๆ คิดแล้วกลุ้มใจเลยพี่จุ๋ม..:crying2:อย่างนี้ต้องสร้างบ้านใหม่หลังใหญ่ๆไว้ต้อนรับแล้วละคร๊าบพี่จุ๋ม...

 

สร้างหลังใหม่เลยค่ะ สะเดาต้นนั้นแหละ (ฮูกนอนดิ้น กินที่เยอะ) ฮี่ๆๆๆ

 

 

"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"

ถ้าดอกไผ่ขยายพันธุ์ไม่ได้ ต้องมาขุดต้นไปลูกเองแล้วกันนะ

 

 

หน้า