วันนี้พี่แหม่มรู้สึกเบื่อๆ...เซ็งๆ....อยากกินอาหารทะเลสดๆ เลยชวนลูกสาวไปดอนหอยหลอดไปด้วยกันไหมค่ะ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

พี่แหม่มตั้งไมล์ระยะทางจากที่บ้าน-ดอนหอยหลอด ไป75กิโลเมตร+ขากลับด้วย=150กิโลเมตร ไม่ไกลเลยนะคะสำหรับพี่แหม่ม ขับรถแบบสบายๆ ออกจากบ้านตอนบ่าย3โมงกว่าๆถึง ดอนหอยหลอดก็4โมงเย็นกว่าๆนิดหน่อยเพราะว่ามีรถมากบางช่วง วิ่งออกทางเส้นพุทธมณฑลสาย4ไปทางกระทุ่มแบน วิ่งเส้นพระราม2 ตรงไปสมุทรสาคร แล้วก็ตรงไปสมุทรสงครามที่ตั้งของดอนหอยหลอดอยู่ที่จังหวัดนี้คะ ถ้าไปวันธรรมดาคนไม่ค่อยมาก ยิ่งไปช่วงบ่ายแบบนี้อาหารจะไม่ค่อยแพงแล้ว พี่แหม่มไปถึงก็4โมงเย็นแล้ว พวกปลาหมึกย่าง กุ้งเผา หอยต่างจะไม่ค่อยแพงแล้วเพราะว่าแม่ค้าอยากกลับบ้าน จะสดหรือไม่สดใช้ความสามารถเฉพาะตัวดูเอาเองคะ ปกติพี่แหม่มกับลูกสาวชอบกินอะไรที่ง่ายๆ แต่ต้องมั่นใจแล้วว่าไม่มีสารเคมีเจือปน แค่อยากกินปลาหมึกย่างนี่แหล่ะคะ ยอมเสียค่าน้ำมันไปดอนหอยหลอด ค่าน้ามันรถใช้ E20น่าจะไม่เกิน300บาทแค่นั้นเอง เรา2คนแม่ลูกซื้อของกินกันอีกไม่เกิน500บาทแค่นั้นเองรวมค่าน้ำมันแล้วไม่น่าจะเกิน800บาท แต่พี่แหม่มว่าความสุขเล็กๆน้อยๆตามประสาแม่ลูกหาไม่ได้อีกแล้ว ถ้าถามว่าไปบ่อยไหม? เดือนนี้2ครั้งแล้วบางทีพี่ก็เลยไปถึงชะอำ จ.เพชรบุรีค่ะ หรือไม่ก็ หัวหิน ปราณบุรีหรือเลยไปประจวบโน้นแน่ะ....แต่5เดือนมานี่ปลูกผักจนลืมเที่ยวเลยค่ะ

ศาลของกรมหลวงชุมพร

ในถุงที่เห็นมีแต่ปลาหมึกสดย่าง300บาท ทอฟฟี่กะทิ70บาท ลูกจากต้มน้ำตาลใส่ใบเตยอีก1ถุง50บาท นั่งกินรับลมทะเล

กัน2คนแม่ลูก อ้าว...กินไม่หมดถือกับไปกินต่อที่บ้านดีกว่าค่ะ

ภาพนี้มาล้างมือที่หน้าห้องน้ำ....ลูกสาวถามว่าแม่ทำอะไร?(แอบถ่ยรูปไม่บอกลูก)

จะกลับกันแล้วนะคะ ก่อนกลับต้องเก็บภาพกันนิดหน่อยค่ะ

ขอโทษทีคะ...ที่พี่แหม่มแต่งตัวไม่สวยชุดนี้ปกติเป็นชุดทำสวนอยู่ที่บ้านค่ะ

ไม่ได้ตั้งใจมา นึกเบื่อๆ...เซ็งๆ ก็เลยคว้ากุญแจรถชวนลูกออกมาคะ

ไม่ได้นึกว่าจะต้องมาถ่ายรูปเขียนบล็อกคะ

 

ช่วงนี้ฝนตกบ่อยก็เลยนำรถมาจอดไว้ที่บ้านเดี่ยวด้านหลังมินิมาร์ทคะ

พี่แหม่มพากลับมาถึงบ้านแล้วนะคะ...แล้วก็ต้องข้ามมาเปิดร้านขายของตามปกติค่ะ

นี่แหล่ะคะ...ชีวิตประจำวันของพี่แหม่มแหล่ะ ร้านเปิด 6.00 น.-3.00น. ของทุกวันคะ เพื่อนๆคงสงสัยว่าพี่แหม่มใช้เวลา

ตอนไหนปลูกผัก ส่วนมากพี่จะปลูกผักช่วงหัวค่ำถึงตี3ค่ะ ทำอยู่หลังร้าน โดยมีลูกสาวนั่งอยู่ในร้านแทนค่ะ หลัง2ทุ่มไปแล้ว

หน้าร้าน ประตูกระจกจะถูกเปิดไว้และปิดแอร์ แต่จะใช้เป็นประตูเหล็กดัดใส่มุ้งลวดและมีช่ิองส่งสินค้าแทนค่ะ...กลัวถูกปล้นอะค่ะ

ความเห็น

ขอบคุณคะน้องtikki

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

ใบ้หวยหรือเปล่าเนี่ย..  ตอนนี้จะบ่ายสองโมงแล้ว... ไปหาซื้อไม่ทันแล้วล่ะ.. :crying2:

.................

ตกลงถูกไหมค่ะน้องกายส์ :embarrassed:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

น่ารักทั้งคุณแม่และลูกเลย :embarrassed: :embarrassed:

:admire2: :admire: :shy:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

เมื่อวานไม่ได้มาคุยด้วยเลย ดีจัง เปิดร้านของตัวเองเบื่อขึ้นมาก็ไปเที่ยวกันสองคนแม่ลูกสบาย ๆ หนูก็ใช้เวลาตอนที่ลูกหลับแล้วกลางคืนเพาะเมล็ดผัก เอาดิน และอุปกรณ์ไปเตรียมไว้นอกชนบนบ้านเลย บางทีก็กลัวว่าคนข้างบ้านจะว่าดึกแล้วทำไมไม่นอน ยังมัวทำอะไรอีก สงสัยบ้าปลูกผักไปแล้ว 5555 อย่าหักโหมนักนะคะ หาเวลาพักผ่อนบ้าง ปลูกผักตอนกลางคืนก็ปิดประตูรั้วให้แน่นหนาก่อนนะคะ เป็นห่วงค่ะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

บ้านพี่แหม่มติดกับป้อมยาม หน้าบ้านไฟสว่าง รั้วสูง โจรคงไม่กล้าปีนรั้วเข้ามาหรอกค่ะ ส่วนมากจะกลัวหมากัดด้วย พี่เลี้ยงหมาน้อยไว้3ตัวค่ะ

แต่มีคนแถวบ้านบอกว่าพี่แหม่มดุกว่าหมาอีกค่ะ :uhuhuh:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

หน้า