ได้รับความช่วยเหลือ แบบนี้ ก็ต้องช่วยเหลือต่อครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ช่วงนี้กลายเป็นสิงห์รถบบรรทุกไปแล้วครับ ผมไม่มีพลขับครับ          รถบรรทุกมีต้องขับเองครับ ส่งของขึ้นของลงของก็ทำกันกับน้องๆอีก 2 คนรวมกับผมแล้วก็ 3 คนครับ เมื่อวานมีภาระกิจ ที่ต้องเดินทางส่งของ 2 จังหวัด รวมไปกลับแล้วไม่ต่ำกว่า 600 กิโลเมตร ไป 2 จังหวัด     คนละโซนกันเลยครับ ออกจากบ้าน 4 โมงเช้า กลับถึงบ้าน 6 ทุ่ม ครับ

ขาไปครับสภาพน้ำท่วม บริเวณชานเมืองขอนแก่นครับ

สภาพนาข้าวไม่เหลือแล้วครับ

วันนี้เป้าหมายเดินทางสุดท้าย ที่ อ.หนองหาญ จ.อุดรธานี แต่เลยตัวอำเภอเข้าไปข้างในอีก 35 กิโลเมตรครับ รถบบรทุกผมหนัก 4.6 ตัน บรรทุกของ อีก 8 ตันเศษ รวมๆแล้ว ประมาณ 13 ตัน เดินทางมาถึงเป้าหมาย ก็กำลังจะมืดแล้วครับ ทางเป็นทางดินครับ พอดีผมจะเลี้ยวกลับรถ ดินโดนฝนอ่่อนตัวทำให้รถบรรทุกของผมล้อหน้าจมมิดเลยครับ ถอยก็ไม่ได้เดินหน้าก็ไม่ได้ สุดท้ายได้รับความช่วยเหลือจากคณะของทหารจาก จังหวัดอุดรธานี (มทบ.24) ต้องขนถ่ายของ ทั้งหมด 8 ตันเศษ ลงจากรถให้หมด แล้วนำรถบรรทุกของทหารมาลาก+กำลังพลอีกกว่า 20 นาย สำเร็จแล้วครับภาระกิจ กู่รถบรรทุกผม (นาทีนั้นคิดไม่ถึงกล้องที่พกติดตัวอยู่เป็นประจำครับ คิดอย่างเดียวว่ายังไงจะเอารถขึ้นได้ครับ ลืมจริงๆเลย) ต้องขอขอบคุณในน้ำใจพี่ๆน้องๆทหาร (อุดรธานี มทบ.24) ที่ช่วยผม ขอบคุณมากๆในน้ำใจครับ

ขากลับแล้วครับ

ตลอดทั้งวันผมกับน้อง อีกสองคน ไม่ได้จอดรถกินข้าวข้างทางเลยครับ กินกันแบบนี้ บนรถเลยครับ ผมไม่ได้เร่งรีบอะไร แต่ปลายทางผมเขาเร่งผมครับ กินข้าวเหนียว 2 ปั้นใหญ่  อยู่ได้ทั้งวันครับ

ถึงขอนแก่นเกือบ 5 ทุ่มแล้วครับ วิ่งรถฝ่าน้ำมาเจอรถเก๋ง จอดเสีย    อยู่ในน้ำ มองไปสองข้างทางก็ไม่มีคน  รถคันอื่นเขาไม่มาทางนี้เพราะน้ำท่วมสูงครับ มีรถแค่ 3 คัน ครับ รถกระบะขับผ่านไปเฉยๆ ไม่ยอมช่วย ไม่มีใครแล้วนอกจากรถผม จึงร้องถามไปว่ามีอะไรให้ช่วยไหมครับ (ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วยค่ะ)  แบบนี้ ก็ต้องช่วยเหลือต่อครับ

เข็นกันไป 300 กว่าเมตร ช่วยได้ครับ ขึ้นไปอยู่ที่ปลอดภัยแล้ว วันนี้ทั้งวันเจอแต่เรื่องยุ่งๆ แต่ในเรื่องยุ่งๆก็มีสิ่งดีๆ น้ำใจดีๆ มีให้กันเสมอครับ มาคิดกลับกันถ้าผมเป็นคนขับรถเก๋ง แล้วไม่มีใครช่วยแล้วจะทำยังไง คิดเปรียบเทียบกับตัวเรา ครอบครัวเรา พ่อแม่ พี่น้องเราครับ

 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงครับ

 

 

 

ความเห็น

ดีแล้วน้อง เขาช่วยเรา เราช่วยต่อได้บุญและได้รับกลับคืน ขับรถดี ๆ นะครับ ปลอดภัยไว้ก่อน:cheer3:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ยังไง ก็ยังมีคนมีน้ำใจอยู่ในประเทศนี้ครับ

สวนจินตนาการ

นำจินตนาการ มาผสานให้เป็นจริง

เราทุกคนเป็นได้ทั้ง 2 สถานะ ทั้งผู้ให้(ให้ความช่วยเหลือ หรือให้สิ่งของ) และผู้รับ เพราะฉะนั้นต้องเป็นให้ครบโดยเฉพาะผู้ให้ แล้วเราก็จะได้รับเอง

สังคมไทยยังมีน้ำใจให้กันเสมอค่ะ :embarrassed:

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ทำงานแข็งขัน แล้วได้ช่วยคนอื่นด้วย ยอดเยี่ยมค่ะ :cheer3:

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

หน้า