เส้นทางสู่ชีวิตที่พอเพียง#16 ตอน น้ำกำลังมาแต่ต้องกลับมาทำงานและด้วยความเป็นห่วงผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากเดินทางออกไป 800 กม.วันนี้ต้องเดินทางกลับเข้ามาในระยะทางเท่าเดิมทั้งที่วิกฤตกำลังเริ่มด้วยภาระหน้าที่ที่ไม่อาจทิ้งได้ในขณะนี้




ในหมู่บ้านยังไม่ท่วมเพราะสูบสู้แต่ถนนใหญ่และซอยท่วมหมดแล้ว


๙๙๙๙๙๙๙๙๙


 



กลับมาถั่วฝักยาวรุ่น 1 เพลี้ยลงได้วิธีกำจัดจากที่นี่ ตอนนี้เริ่มดีขึ้น


เราปลูกเองกว่าจะเหลือรอดให้เก็บได้มีทั้งเพลี้ยทั้งหนอน แสดงว่าที่สวยๆในตลาดนะเคลือบสารพิษทั้งนั้น


๙๙๙๙๙๙๙๙๙




ถั่วฝักยาวรุ่น 2 ถ้ารอดคงมีให้กินเรื่อย ๆ


๙๙๙๙๙๙๙๙๙



ก่อนไปหว่านเม็ดคะน้าไว้กับมาโตพอแยกปลูกได้แล้ว



ถั่วฝักยาวเริ่มมีให้เก็บกินวันเว้นวันไม่มากไม่น้อยพร้อมกับที่ไว้ทำพันธุ์



เมนูอาหารเย็นนี้ น้ำพริกกะปิกับผักที่เก็บในสวนและหน่อไม้มาจากบ้านย่า


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงครับ


โปรดติดตามตอนต่อไป

ความเห็น

ยังดีที่มีผักให้เก็บกิน  ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป

สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

มาถึงก็ได้กินถั่วเลย เยี่ยมไปเลยค่ะ :cheer3: :cheer3: :cheer3:

:crying2: ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ขอผักจิ้มน้ำพริกสักชุด :uhuhuh: :uhuhuh:

ชอบกินน้ำพริกจ้า

ยังดีที่น้ำท่วมไม่ถึง สู้ต่อไปนะครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ดีนะบ้านไม่ถูกน้ำท่วม

ถั่วหนีน้ำ...ลุ้นให้รอดนะคะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

ถ้าท่วมมากๆ ปีนต้นถั่วหนีน้ำเลยนะจ้ะ :uhuhuh:

หน้า