มะระขี้นก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

มะระขี้นก หรือที่บ้านเรียก ผักไห่... ปลูกแล้วไม่ยอมขาดพันธุ์ เม็ดร่วงอยู่ก็งอกขึ้นมาใหม่ ทำให้ได้กินตลอด มีประโยชน์ทั้งยอด และผล.....

ใบเต็มไปหมด แต่ไม่ค่อยมีลูก เลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส....ตัดยอดมากินซะเลย ช่วงก่อน มีแมลงกินใบหมดเลย พรุนไปหมด เลยรื้อทิ้ง.....สักพักงอกขึ้นมาให้อีก ไม่ต้องปลูกใหม่......

ลูกที่ออกมา สักพักก็มีแมลงเจาะ ไม่ค่อยทันแขกที่ไม่รับเชิญ ไอ้ที่สุกก็รุ่วงหล่นโดยไม่ทันเห็นเม็ดก็ร่วงลงดิน....รอวันงอกกลับมาให้กินได้อีก.....

หลังจากฝนตกเมื่อสองวันก่อน ใบคงหนักห้อยลงมา

ต้องแก้ไขปัญหาโดยตัดมากินซะเลย

ลวกเท่ผักไห่เหมือนที่น้องดวงบอก.....

ที่นี้ก็ต้องตำน้ำพริก เก็บพริกมาด้วย

เสร็จแล้ว.... ไม่ใช่ของหวานนะคะ อันนี้เป็นของขม ตำน้ำพริกให้เปรี้ยว ๆ           แล้วไข่ต้มอีก 3 ฟอง  

(ฝากเจ้โสค่ะ ของขม และสมาชิกที่ชอบของขม.......)

ลากันด้วยภาพแสนโรแมนติกนะคะ

ทานข้าวเที่ยงให้อิ่มและอร่อยนะคะLaughing

 

ความเห็น

ลวกเท่ผักไห่ น้ำชุบ อาหารทรมานใจ ตอนเด็กๆชอบกินผักไห่มาก ต้องไปหาชายคลอง ไปกับแม่ประจำ ขากลับนอกจากได้ผักไห่แล้ว ได้หอยโข่ง กับหน่อไม้กลับมาบ้านด้วย สมัยก่อนส่วนมากจะเป็นหน่อไม้ไผ่สีสุก เอามาแช่ส้ม หอยโขงเอามาขังให้คายขี้แล้วแกงกับใบชะพลู

คิดถึงบ้านขึ้นมาทันที ขอซักถ้วยนะพี่แจ้ว น้ำชุบแลกเช้ายังเหลือ ขอลวกเท่ผักไห่อย่างเดียว

แล้วบันทึกของพี่ทำเอาน้องดวงเล่าความหลังทุกทีเลยนะ....แถมชอบของขมด้วย....แต่ว่าน้องดวงก็ยังอ่อนกว่าพี่อยู่ดีนะ

ก็มันกับข้าวบ้านเรานี่นา เห็นแล้วมันคิดถึงบ้าน-คิดถึงความหลัง แต่ยังไม่แก่คอนเฟิร์ม

นี่แน่ะๆ เมื่อไหร่จะยอมรับ

มะระขี้นกลวกเท่ น้ำชุบเคย สุดยอดโดพร้าว

บ้านพี่โสทรเรียกผักไห่หรือเปล่า หรือเรียกแบบภาคกลาง มะระขี้นก แถวบ้านดวงเรียกผักไห่เหมือนบ้านพี่แจ้ว

ผักไห่ไม่รู้จัก ครับ รู้จักแต่เพลงสาวผักไห่อยุทธยา

ลูกอ่อน ๆ กะหรอยนะน้องแจ้ว   ดีปลีน่าว่าอิเผ็ดจัง   สีแดงแป๊ดดดดดดด   Tongue out ไอ้หรัยที่ขม ๆ เอามาตะเจ้ชอบเพแหละ

ดีปลีแบบนี้เผ็ดมาก วันก่อนได้เดินทางไปแพร่พันธุ์ที่น่าโยงแล้ว..... สีสวยแต่เผ็ดได้แรงอกค่ะ

ลูกอ่อนมะระขี้นกหรอยแหละเจ๊เหอ...กินหมดไม่เหลือ....กินเปล่า ๆ ยังหรอยเลย

แบบนี้แหละที่ชอบ

มะระขี้นกทิ้งไว้ก็งอก....แล้วได้กินตลอดเลยค่ะ แจ้วได้เก็บแจกข้างบ้านเรื่อยเลย คนแก่ ๆ เค้าชอบกินกันเป็นส่วนมากนะคะ

หน้า