จะเอาอะไรมากมายกับชีวิต
คนเราถ้าทำอะไรที่คนอื่นไม่ทำกันแล้ว มักจะโดนคำสบประมาท และรอคอยดูความล้มเลว มนุษย์เราก็เป็นแบบนี้แหละ ต้องทำใจและรู้เท่าทัน นิ่งเงียบไว้ดีที่สุด ตอบโต้ไปก็เท่านั้นแถวบ้านแดงชาวบ้านจะทำเกษตรเชิงเดียวกัน ส่วนใหญ่จะปลูกมันสำปะหลัง ยางพารา ทำนามีบ้างแต่มีน้อย แต่ทุกอย่างที่ทำจะทำเชิงเดี่ยว อย่างตอนนี้ยางพารา ราคากำลังดี ชาวบ้านหลายคน เข้าขั้นรวย เป็นเศรษฐีใหม่ก็หลายราย
" เงาะกิโลละเท่าไหร่ ซื้อกินปีหนึ่งจะกี่กิโล ผลผลิตก็ปีละครั้ง นี่ยิ่งอิสาน จะติดผลเท่าไหร่กัน
ปลูกยางพารา ได้เงินทุกวัน อยากกินอะไรเงินซื้อได้หมด "
สาเหตุที่โดนชาวบ้านว่า ไม่ใช่แดงไม่ได้ปลูกยางพารา แดงปลูกแต่ใม่ใช่ทั้งหมดของพื้นที่ ห้าไร่ทำสวนผสม ตอนเตรียมดินชาวบ้านผ่านไปมาก็นึกว่าคงปลูกยางพาราเพิ่มอีกแน่ แต่พอเห็นลงกล้วย ลงไม้ผล ไม้ใช้สอย โดนเลย บางคนก็ไปแสดงความหวังดีถึงบ้าน ถึงในสวน ก็เข้าใจค่ะ ว่าเขาหวังดี ใช่ถ้าที่ทำสวนผสมในตอนนี้จุดประสงค์คือเงิน เชิงธุรกิจ แค่คิดก็ขาดทุนแล้วค่ะ แต่นี้มันไม่ใช่
แก้วมังกรปลูกแค่สามหลัก ใส่แค่ขี้วัว เหลือกินได้แบ่งปัน
ไม่เกินสองวันก็เก็บได้แล้วค่ะ
แตง ปลูกแค่แปลงเดียว แต่มีให้พี่เวทย์เก็บทุกวัน
" ผลผลิตแห่งมิตรภาพ "
บ่อยครั้งสิ่งที่อยู่บนตะกร้า กลับไม่ถึงบ้าน บางวันชาวบ้านผ่านไปมาแวะเข้ามาทักทาย ไม่มีใครเลยจะไม่มีของฝากกลับไป นอกเสียแต่ว่า บ้านเขาก็มีเหมือนกัน บางครั้งมาถึงบ้านแล้ว แต่ก็ยังแวะออกข้างบ้าน เผื่อแผ่วนเวียน ความสุขที่ได้ให้ ที่ได้แบ่งปัน ชีวิตคนเรามันสั้นนัก จะตายวันตายพรุ่งกำหนดไม่ได้ จะเอาอะไรมากมายกับชีวิต คนเราจะร่ำรวยมีเงินทองมากมายสักเท่าใดก็ตาม ถ้าไม่รู้จักคำว่าพอ มันก็ไม่มีวันรวย
โปรดติดตามตอนต่อไป..................
- บล็อกของ แดง อุบล
- อ่าน 14511 ครั้ง

ความเห็น
ลุงพูน
1 กรกฎาคม, 2010 - 15:30
Permalink
คำตอบอยู่ด้านล่าง
คำตอบอยู่ด้านล่าง ที่ตอบคุณป้อมครับ
ฝนหายแล้ว ได้เวลาเข้าสวน จะเอาเกลือไปมดลองใส่สวนยาง ต้นที่หน้ายางตายนึ่งครับ
ค่ำๆจะมาไขข้อข้องใจกันใหม่ครับ ทิ้งคำถามไว้ก่อนก็ได้นะครับ
petlada
1 กรกฎาคม, 2010 - 15:32
Permalink
ขอบคุณ..คุณแดง อุบล...กับ ลุงพูนด้วยนะคะ
เมื่อสักครู่..วิ่งไปดู..คุณพ่อเป็นลมค่ะ..ต้องดูแลคุณพ่อ อายุ 86 ต้องวิ่งหน้า...วิ่งหลัง..ไม่ค่อยจะทันใจทั้งตนเองและคนอื่น ดิดอะไรอาจจะเกินตัว..และเกินอายุคะ คุณแดง และลุงพูน แต่ชอบต้นไม้..หาแนวร่วมอยู่ค่ะ..คือมีที่ดินอยู่ที่จ.ลพบุรี ผืนหนึ่งประมาณ 22 ไร่..ใกล้ ร.พ.อนันทมหิดลอยากทำ..อยากปลูก อยากเก่ง เหมือนสมาชิกหลายคนที่สำเร้จ..และกำลังจะสำเร็จ..ขอขอบคุณผู้หวังดีทุกท่านค่ะ
ลุงพูน
1 กรกฎาคม, 2010 - 15:32
Permalink
ขออภัยคุณแดง
ขออภัยคุณแดงด้วยนะครับที่มาแใช้พื้นที่ตอบปัญหา
pomcob
1 กรกฎาคม, 2010 - 15:48
Permalink
ตัวดูดน้ำ - สืบเนื่องจาก ข้อแนะนำของลุงพูน - ขออณุญาติพี่แดงนะ
จากสารานุกรม ความรู้ วิกิพีเดีย
ตัวดูดน้ำ เป็นของเล่นวิทยาศาสตร์ที่นิยมกันช่วงหนึ่ง โดยเป็นรูปสัตว์ต่างๆ นำมาแช่น้ำแล้วจะมีการขยายตัวใหญ่ขึ้น ซึ่งถูกระงับไม่ให้จำหน่ายเนื่องจากอันตรายถ้าเด็กกินเข้าไป ตัวดูดน้ำทำมาจากวัสดุ 2 ชนิดคือ โพลิอะคริลามีด(polyacrylamide) และไวนิลอะซีเตด-เอทิลีนโคโพลิเมอร์ (vinylacetate-ethylene copolymer)
ข้อมูลต่อไปนี้จาก MTEC นะครับ ( ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ )
http://www.mtec.or.th/index.php?option=com_content&task=view&id=81&Itemid=36
วิทยาศาสตร์ในของเล่น ตอน รู้จักกับตัวดูดน้ำ
หลาย คนคงเคยได้ยินข่าวหรืออาจจะเคยพบเห็นของเล่นชนิดหนึ่งที่เรียกว่า "ตัวดูดน้ำ" ที่มีรูปร่างเป็นสัตว์ต่าง ๆ และมีลักษณะพิเศษ เมื่อนำของเล่นชนิดนี้ไปแช่น้ำ มันสามารถจะพองหรือขยายขนาดใหญ่กว่าเดิมหลายเท่า แต่หลังจากที่ของเล่นชนิดนี้ ถูกนำเข้ามาจำหน่ายได้พักหนึ่งก็ถูกหน่วยงาน ราชการสั่งเก็บสินค้า และห้ามไม่ให้มีการจำหน่าย เพราะกลัวว่าหากเด็กเล็กเผลอกลืนตัวดูดน้ำนี้เข้าไป มันจะขยายตัวจนเต็มกระเพาะอาหาร หรือหากมันหลุดไปถึงลำไส้ก็สามารถขยายตัวอุดทางเดินของลำไส้ได้ เนื่องจาก ดูดซับน้ำย่อยในกระเพาะอาหารและในลำไส้ ซึ่งหากเกิดขึ้นจริงการนำของเล่นชนิดนี้ออกมาจากร่างกาย ก็ต้องพึ่งพาวิธี การผ่าตัดเอาออกอย่างเดียว!
แล้วตัวดูดน้ำทำมาจากอะไร? ทำไมมันจึงสามารถขยายตัวได้มากขนาดนั้น? บทความนี้มีคำตอบให้แล้ว...
ตัวอย่างของเล่นที่ทำจากตัวดูดน้ำ
สูตรเคมีของโพลิอะคริลามีด ลักษณะของโพลิเมอร์ก่อนและหลังการดูดน้ำ
วิทยาศาสตร์ของตัวดูดน้ำ
ของเล่นตัวดูดน้ำประกอบด้วยวัสดุ 2 ชนิดคือ สารโพลิอะคริลามีด (polyacrylamide) และสารไวนิลอะซีเตด-เอทิลีนโคโพลิเมอร์ (vinylacetate-ethylene copolymer) สารโพลิอะคริลามีดเป็นโพลิเมอร์ ที่มีสมบัติของการดูดซับน้ำไว้ในโมเลกุลได้ เป็นจำนวนมาก ผลการทดลองในห้องปฏิบัติการพบว่า สารสามารถดูดซับน้ำกลั่นในปริมาณมากกว่าน้ำหนักโพลิเมอร์ถึง 800 เท่า แต่หากทดลองกับน้ำชนิดอื่นอย่างเช่นน้ำประปาแล้ว ความสามารถในการดูดซับน้ำจะลดลง เพราะโดยทั่วไปน้ำประปามีสารต่าง ๆ เจือปนและแขวนลอยอยู่ สารนี้นอกจากถูกนำมาใช้เป็นของเล่นตัวดูดน้ำแล้วยังนิยมใช้เป็นดิน วิทยาศาสตร์ที่มีลักษณะเหมือนวุ้นใสมีสีสันสวยงาม เพราะสามารถเก็บกักน้ำได้มาก ซึ่งช่วยให้ไม่ต้องเสียเวลาในการรดน้ำบ่อย
ใน ทางวิชาการนั้น สารที่มีสมบัติดูดซับน้ำได้ในปริมาณมากจะถูกเรียกว่า สารโพลิเมอร์ดูดซับยิ่งยวด (super absorbent polymer - SAP) นอกจากสารโพลิอะคริลามีดที่ได้กล่าวมาแล้ว ยังมีสารอื่น เช่น สารโพลิอะคริลิกแอซิด (polyacrylic acid) สารโซเดียมโพลิอะคริเลต (sodium polyacrylate) เป็นต้น สารสองชนิดนี้เป็นสารดูดซับยิ่งยวด ที่ถูกนำมาประยุกต์ใช้กับการดูดซับน้ำ เช่นกัน แต่นิยมใช้เป็นสารดูดซับน้ำสำหรับผลิตภัณฑ ์อย่างพวกผ้าอ้อมสำเร็จรูปสำหรับ เด็ก-ผู้ใหญ่ และผ้าอนามัยมากกว่า
สำหรับ วัสดุชนิดที่สองที่เป็นอีกองค์ประกอบหนึ่งของตัวดูดน้ำคือ สารไวนิลอะซีเตด-เอทิลีนโคโพลิเมอร์ซึ่งเป็นโพลิเมอร์ได้จากปฏิกิริยาการ เกิดโพลิเมอร์ระหว่างไวนิลอะซีเตดโมโนเมอร์ กับเอทิลีนโมโนเมอร์ โพลิเมอร์นี้ทำหน้าที่เป็นเสมือนแกนโครงสร้าง ทำให้ตัวดูดน้ำไม่สูญเสียรูปทรงไปเพราะการพองตัว ผู้เล่นจึงสามารถแช่ตัวดูดน้ำจนพอง นำมาผึ่งหรือตากให้น้ำระเหยแห้ง แล้วนำมาแช่น้ำซ้ำใหม่ได้หลายครั้ง โดยไม่ว่าจะแช่น้ำจนพองหรือหลังจากตากแห้งแล้ว รูปลักษณ์ (ไม่ใช่ขนาด) ของตัวดูดน้ำก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
ความลับของการขยายร่าง
โดยทั่วไปการละลายของสาร คือ การที่สารชนิดหนึ่งแพร่กระจาย จนมีความเข้มข้นของสารเท่ากันหมดทั่วทั้งของ เหลว แต่ในตัวดูดน้ำนี้ เนื่องจากมันประกอบขึ้นจากสารโพลิเมอร์ดูดซับยิ่งยวด ซึ่งเป็นสารโพลิเมอร์ ที่โมเลกุลมีขนาดใหญ่มาก อีกทั้งโครงสร้างโมเลกุลก็มีลักษณะคล้ายร่างแห หรือตาข่าย ดังนั้นเมื่อโมเลกุลของน้ำแทรกซึมเข้าไปโมเลกุลของสารแล้ว โมเลกุลของสารโพลิเมอร์จึงเพียงแต่ถูกทำให้คลายตัวออกมา แต่ไม่สามารถแพร่กระจายออกได้ เพราะการยึดติดกันของเส้นสายโพลิเมอร์ใน โมเลกุลเอง จึงทำให้ลักษณะภายนอกหลังจากโพลิเมอร์ดูดน้ำเข้าไปแล้ว มีลักษณะเป็นก้อน คล้ายวุ้น หรือเจลใส และเมื่อนำก้อนโพลิเมอร์ที่อุ้มน้ำนั้นมาตากแดด หรืออบด้วยความร้อนเพื่อไล่น้ำแล้ว ก็จะได้สารโพลิเมอร์กลับคืนมาเหมือนเดิม
ส่วนการที่โมเลกุลของน้ำสามารถยึดเกาะกับ โมเลกุลของสารโพลิเมอร์ได้นั้น เกิดจากหมู่เอมีน (-NH2) ของสารโพลิอะคริลามีดเกิด "พันธะไฮโดรเจน" กับโมเลกุลน้ำ (H2O) แรงนี้เป็นแรงดึงดูดอย่างอ่อน ที่เกิดเฉพาะอะตอมของไฮโดรเจนกับอะตอมของออกซิเจน (O) หรือไนโตรเจน (N) หรือฟลูออรีน (F) เท่านั้น
เมื่อโพลิเมอร์ดูดซับยิ่งยวดกลายเป็นดินวิทยาศาสตร์สีสันสวยงาม
ของเล่นอันตรายและไร้ประโยชน์ ?
ในประเทศไทยมีการสั่งห้ามนำเข้าของเล่นตัวดูดน้ำเข้ามาจำหน่าย อย่างเด็ดขาด เนื่องจากเกรงว่าเด็กเล็กอาจเผลอหยิบของเล่นชนิดนี้ กลืนเข้าไปในร่างกาย แต่ในต่างประเทศ (ที่พัฒนาแล้ว) นั้น ของเล่นชนิดนี้สามารถนำมาใช้เป็นของเล่น และเป็นสื่อการเรียน การสอนทางด้านวิทยาศาสตร์ได้ และแม้ว่าตัวดูดน้ำจะเป็นของเล่นที่ถูกมองว่ามีอันตราย (สำหรับเด็กในประเทศไทย) แต่ในแง่มุมการออกแบบและประยุกต์ใช้แล้ว ต้องถือว่าสิ่งนี้ มีความน่าสนใจในแง่ของการนำสมบัติเฉพาะตัวออกมานำเสนอ ได้อย่างน่าสนใจทีเดียว
แหล่งข้อมูลอ้างอิง
petlada
1 กรกฎาคม, 2010 - 15:50
Permalink
คิดถึงความชุ่มชื้นของฝน..ภาคใต้
คุณแดง อุบลคะ ตอนนี้อยู่จ.อบล หรือคะ การปลูกต้นยางพาราของคุณแดง..ปลูกนานรึยังคะ..แก้วมังกรในภาพ..งามมากๆๆเลยค่ะ..ชื่นใจกับผักที่เห็นในภาพ ชื่นใจแทนค่ะ...เด็ดกินวันละแค่อิ่ม
petlada
1 กรกฎาคม, 2010 - 16:13
Permalink
คุณแดงคะ..ขออนุญาตถาม คุณ pomcob นิดหนึง
คุณpomcob คะ..ตอนนี้ตัวดูดน้ำยังพอมีขายใช่ไหม..เคยเห็น น้องสาวเอามาใช้ในกิจกรรม ร้านดอกไม้น่ะค่ะ...ในบ้านเมืองเรา..จะค่อนข้างมีปัญหา..รัฐบาลป้องกันไว้ก่อน..มีผู้ไม่รู้..หรือหลายเหตุผล..ข้อมูลของคุณ..ละเอียดมากๆค่ะ
pomcob
1 กรกฎาคม, 2010 - 16:31
Permalink
คุณ petlada
ผมเข้าใจว่า ยังมีขายนะครับเรียกว่า ดินวิทยาศาสตร์
ที่มีสีสันสวยงาม น่ะครับ เป็นสี่เหลี่ยมเหล็กๆ ครับ หรือ กลมๆ แล้วแต่
เห็นเยอะเลยครับตามร้านขายพวกไม้ประดับ หรือต้นไ้ม้จะมีขายครับ
ประมาณนี้ครับ
ภาพจาก : http://plaza.ladysquare.com/forum_posts.asp?TID=37750&PN=1&TPN=1
petlada
1 กรกฎาคม, 2010 - 16:46
Permalink
ขอบคุณค่ะ
ขอขอบคุณมากนะคะ คุณpomcob, มีโอกาสจะเข้ามาบ่อยๆ..สีเขียวๆๆ เพลิดเพลินดีค่ะ..และเพื่มพูนความรู้..ตอนนี้ยังไม่ใคร่พร้อมให้เห็นหน้า ตา
satjang
1 กรกฎาคม, 2010 - 17:38
Permalink
เป็นเหมือนกันเลยพี่แดง
พี่สาวก้อย..ทำเกษตรสวนผสม ก่อนหน้านี้ไร่ที่ทำกินอยู่ทุกวัน 3ปีก่อนพี่สาวคนโตที่อยู่บ้านทำนาด้วยสารเคมีแนะนำให้พี่สาวไถสวนใหม่ตัดมะม่วงทิ้ง ลงทุนปลูกข้าว พี่สาวไม่ยอมทัน หากทำก็เสียดายจนบัดนี้.... พี่สาวคนโตยังไม่เลิก ยังแนะนำให้ลงหน่อไม้ฝรั่งที่เค้าทำกันรอบบ้าน โลละ 60 บาท ราคาดีเหมือนยางพาราละแวกบ้านพี่แดง..แต่ 1 ไร่ต้องลงทุนมากโข ประคบประหงมยิ่งกว่าลูกอ่อน... พี่สาวก็บอกว่าไม่
ชั้นเอาสวนผสมแบบนี้แหละ กินได้ตลอดอย่างของพี่แดงเล้ย.... เมือวานโทรหาแม่ แม่บอกว่าแตงไทยเก็บได้แล้ว อยากเก็บไว้ให้ก้อยกินแต่คงรอไม่ไหว ว่าแล้วพรุ่งนี้เผ่นไปราชบุรีก่อนตีไปศรีสะเกษต่อ...
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ลุงพูน
1 กรกฎาคม, 2010 - 17:51
Permalink
ขอบคุณคุณป้อม
เอาเกลือใส่โคต้นยาง หมดไปกระสอบนึง ฝนตก ก็เลยต้องกลับ กินข้าวเสร็จ ก็เลยเข้าบ้านสวนฯ
ขอบคุณคุณป้อมที่ช่วยไว้ รายละเอียดมากมาย ผมเลยไม่ต้องเขียนอะไรมาก
เอาภาคปฏิบัติแล้วกันนะครับ
ใครสนใจก็ลองไปหาดูแถวจตุจักร์ น่าจะมีขาย เขาใส่ถุงพลาสติก ถุงละ 1 กก
หลายปีก่อน ไม่เกิน 300 บาท เป็นเกล็ดใสๆ หรือขุ่นๆ แล้วแต่คุณภาพของสาร
บางร้านก็ปิดผนึกมาเป็นอย่างดี บางร้านเอาเอายางรัดเฉยๆ
ก่อนใช้ต้องเอาไปแช่น้ำก่อน เขาบอกว่าอัตราการดูดซับน้ำ 1 ต่อ 200
ถ้าซื้อมา 1 กก แช่น้ำทั้งถุง ต้องใช้ถัง 200 ลิตร แต่ว่าลองสัก 1 กำมือก็พอ
เอาน้ำสักกาละมังใหญ่ๆ (ใหญ่ๆ นะครับ) ถ้าจะให้สวยๆ บ้านใครมีสีผสมอาหาร
ก็ลองหยดลงไปสักเล็กน้อย พอให้น้ำมีสี รอสักครึ่งชั่วยาม จะเห็น ตัวดูดน้ำลอยเต็ม
กาละมัง หากล้นกาละมังก็ตักใส่ภาชนะอื่น แล้วเติมน้ำลงไปอีก แช่ไว้สักคืน
มันจะพองตัวขึ้นมามาก บางก้อนอาจจะเท่าหัวแม่มือ
คราวนี้ก็เอาไปใช้ได้แล้วครับ
วิธีใช้ก็เขียนบอกไว้แล้ว
หน้า