ส่งเสริมการใช้สมุนไพรและผักพื้นบ้านในชีวิตประจำวัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ขอนำกิจกรรมอบอุ่น ๆ น่ารัก มาฝาก อีก 1 กิจกรรมนะคะ...ซึ่งได้แนวคิดในการจัดกิจกรรมครั้งนี้มาจากบ้านสวนพอเพียงอีกเช่นกัน นั่นคือ ช่วยน้องนักศึกษาฝึกงานแพทย์แผนไทย ที่มาฝึกงาน ที่ต้องฝึกเขียนโครงการและปฏิบัติจริง  ซึ่งน้อง ๆ ได้มาขอคำแนะนำว่าควรทำเรื่องใดดี ...เลยแนะนำว่า ลองสำรวจในชุมชนก่อนไหมว่า..มีเรื่องอะไรที่ชาวบ้านยังไม่ค่อยรู้ ..เมื่อลงชุมชน ได้เจอผักและสมุนไพรแปลก ๆที่งอกริมรั้วบ้าน แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่รู้จักชื่อและสรรพคุณ ..เลยกลับมาคิดกันว่า การจัดกิจกรรมส่งเสริมให้ชาวบ้านได้นำสมุนไพรและผักพื้นบ้านที่มอยู่มาใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะเพื่อสุขภาพ..น้อง ๆเลยขอทำโครงการ..สาวน้อยจึงมีหน้าที่ประสานงานกับผู้ใหญ่บ้านและอสม.เรื่องประชาสัมพันธุ์เชิญชวนชาวบ้านที่สนใจเข้าร่วมโครงการ ผู้ใหญ่บ้านก็น่ารัก...เมื่อทราบว่าน้องๆต้องใช้ค่าใช้จ่ายเองในการจัดโครงการ ช่วยสนับสนุนงบในการจัดโครงการมาอีกด้วย...เมื่อเตรียมงานเีรียบร้ิอยก็ถึงวันจัดกิจกรรม...งานนี้สาวน้อยเป็นผู้สังเกตการและเก็บภาพ ปล่อยให้น้อง ๆแสดงฝีมออย่างเต็มที่..ตามมาชมกิจกรรมด้วยกันนะคะ

เริ่มงานด้วยผู้ใหญ่บ้านให้เกียรติเป็นประธานในการเปิดโครงการ

 

ผู้จัดมีของที่ระลึกไม่ใช่สิ..การบ้าน แก่ผู้เข้าอบรม โดยเมล็ดพันธุ์ผักส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุนจากครูเตือน และบางส่วนจากสาวน้อย

 

 ประโยชน์ของการแบ่งปัน..ทำให้ไม่ต้องใช้งบในการซื้อเมล็ดพันธุ์ และก่อให้เกิดการแบ่งปัน ต่อ ๆไปไม่สิ้นสุด

ก่อนเริ่มให้ความรู้ มีแบบสอบถามและสำรวจผักและสมุนไพรในแต่ละครัวเรือน

งานนี้มีครูเตือน มาเป็นวิทยากรในการดูแลสุขภาพตนเองด้วยการปลูกผักกินเอง รวมทั้งการทำผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนใช้เองตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง สาวๆ สนใจวิชาน้ำฝาถังกันใหญ่เลยค่ะ

มีการแอบสัมภาษณ์นอกรอบเรื่อความสวยความงาม

หลังจากให้ความรู้รื่องสมุนไพรแต่ละชนิดแล้ว มีการประเมินว่าแต่ละกลุ่มจำชื่อแและสรรพคุณของสมุนไพรได้มากน้อยแค่ไหน เลยต้องแข่งขันกันหน่อย

ฮั่นแน่ ...มีการแอบเปิดตำรา...แถมพี่เลี้ยงแอบบอกอีก...*-*

แต่ละกลุ่มจำชื่อและสรรพคุณสมุนไพรได้ไม่น้อยกว่า 30 ชนิด ถือใช้ได้ทีเดียวค่ะ

กลุ่มที่ชนะ คือกลุ่มนี้ ได้ 38 ชนิด...สงสัยมีเด็ก ๆจำแม่นเขียนเร็ว

ก่อนเสร็จสิ้นโครงการเก็บภาพที่ระลึกกันหน่อย....สังเกตุในมือแต่ละท่าน...ต้นไม้ที่นำมาจัดสถานที่ติดไม่ติดมือกลับ้านคนละต้นสองต้นแล้วค่ะ

หยิบมาแล้ว ยังไม่ทราบชื่อและสรรพคุณ...เลยต้องเดินกลับมาถามใหม่....แล้วบอกว่า หมอน้อย...อย่าลืมตามไปตรวจการบ้านนะ

แนวคิดนี้...ต้องขอขอบคุณพี่วัชรินทร์ค่ะ ...หลังจากเห็นพี่วัชรินทร์จัดโชร์แล้วแจกต่อเลย เพาะบ้างจากขวดน้ำที่เก็บไว้...

 

สุดท้ายต้องขอขอบคุณครูเตือนที่ช่วยทั้งแบ่งปันเมล็ดพันธุ์และความรู้สู่ชุมชน รวมทั้งน้อง ๆที่มีแนวคิดดี ๆในการจัดกิจกรรมในชุมชนของเรา แม้โครงการน้องน้อง ๆ จะเสร็จสิ้นแล้ว แต่ งานที่สาวน้อยต้องสานต่อคือการส่งเสริมให้ชาวบ้านปลูกผักกินเองเพิ่มขึ้น ลดการใช้สารเคมีในการปลูกผัก รวมทั้งการใช้ยาฆ่าหญ้าในสวนยางที่ยังมีการใช้กันเยอะมาก  งานแรกที่ต้องทำหลังจากนี้คือติดตามการบ้านเมล็ดพันธุ์ผัก..ว่ามีการลงมือกันไปบ้างหรือยัง...แล้วจะมารายงานความคืบหน้านะคะ

ความเห็น

เป็นโครงการณ์ที่ดีมากๆๆเลยค่ะ 

:admire2:

ขยันจริง ๆ พี่หมอน้อย...คนสวยรวยน้ำใจ..น้ำเงินด้วยนะ..:love:

ป๊ะ!..ไปนอน ดึกแล้ว..ง่วง!

นอนดึกทุกคืนนิพวกเรา

ชีวืตที่เพียงพอ..

สวัสดีค่ะ สาวน้อย - ดีมากเลยมีโครงการนี้ให้ชาวบ้าน   :good-job:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

กินอาหารให้เป็นยา...:good-job:

ก็แฟนผมมันเป็นผู้ชายนี่หว่า

:admire2: :admire2: :love: :love: :good-job: :good-job: :cute2: :cute2:

  เข้ามาชื่นชมค่ะ....มี โครงการดีๆ  แบบนี้ ชาวบ้านได้ประโยชน์เยอะเลยนะคะคุณสาวน้อย   :good-job:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

   จากการที่ผมได้เข้ามาเป็นสมาชิกภายใต้ร่มชายคาบ้านสวนฯ ผมได้ชมดครงการและนิทรรศ์การที่น้องน้อยนำมาลงบล็อก ผมชอบมากอยู่เรื่องหนึ่งเป็นพิเศษคือ ไทยพูทธและไทยมุสลิมร่วมแรงร่วมใจกันสร้างสรรค์กิจกรรมต่าง ๆ เป็นอย่างดี ทำต่อไปนะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า