ความมั่นคงทางอาหาร...ใจ

วันนี้วันศุกร์...ต้องอัพคอลัมน์อาหารเย็นวันศุกร์ แต่วันนี้ไม่ได้ทำอาหาร เพราะยุ่ง ๆ อยู่เลยต้องหา...อาหาร...?

เอาบรรดาน้องเป็ด น้องไก่ที่บ้านมาโชว์ค่ะ เพราะเป็นสัตว์เลี้ยงที่เลี้ยงแล้ว...ไม่ได้เป็นเงินเป็นทองนักหรอก เพราะ...ไม่ยอมกิน ไม่ยอมขาย เจ้าของหวงมากกกกกกกก

คอกนี้...ปล่อยให้อยู่ด้วยกันแบบมั่ว ๆ บวบงูเหลือมป้าเล็กก็ปลูกในคอกนี้ค่ะ ได้ปุ๋ยดี บวบเลยงาม มีน้ำเต้าด้วย 3 ต้น

บวบงูเหลือม...แล้วข้าง ๆ น้ำเต้าหรือฟักทอง

หนองน้ำนี้เป็นที่ลุ่มต่ำมาก น้ำจากไหน ๆ ก็ไหลมาที่นี่

บรรดาน้องเป็ด..ตอนนี้มีเท่าไหร่ ขอสารภาพว่า..ไม่ทราบค่ะ อิอิอิ ไม่รู้จริง ๆ ไม่ใช่แผนกให้อาหารเป็ดไก่ ก็เลยไม่รู้จำนวน

ไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน...ก็เลยเดินรอบ ๆ บ้าน หาเรื่องเขียนบล็อก...ไก่พวกนี้ก็เลย..ตกเป็นเหยื่อ นอกจากลูกแล้วก็มีบรรดาสัตว์เลี้ยงพวกนี้แหละ...

เที่ยวนี้เห็นไข่พร้อมกัน 10 กว่าตัว

เขากำลังฟักไข่ก็กวนซะงั้น บางตัวก็กระโดดลงจากรังเลยค่ะ...กำ..เสียงกระต๊ากดังซะ...โดนข้างบ้านด่าเลย 55555

รังพวกนี้ ถ่ายสบาย...แม่ไก่....บินหนี

อัพบล็อกวันนี้ทรหดมาก..ต้องเปิดคอมพ์ 2 เครื่อง เล่าเรื่องกระท่อนกระแท่น 5555 ถ้าใจไม่รักจริง ๆ ทำไม่ได้นะเนี่ย...เครื่องพีซี   แฮงค์ไปแล้ว ดีที่อัพรูปเสร็จส่งบล็อกก่อน..กันเหนียว

มีคนอยากกินไข่เจียวร้อน ๆ ลำบากใจจริงจริ๊ง!..ไข่พวกนี้ ได้รับการผสมแล้วจ้า...ลูกไก่ชนด้วย 

ไข่พวกนี้เจียวไม่หร่อยหรอกจ้าคุณสาวน้อยเจ้าขา..ปล่อย ๆ เขาไปเถอะ...นะ

ไข่ไม่รักดี..

มีรังให้ไข่..ไม่ยอมไข่

ลีลา..ท่วงท่า..สง่างาม...อีก 2 ตัว ไข่ในกองไม้ กับไข่ในรังแม่ไก่ รังเดียวมีทั้งเป็ดทั้งไก่ ลูก ๆ เกิดมาคง..งง ตรู...สายพันธุ์ไหนกันแน่..ว๊ะ!

ลูกเป็ดชุดหลัง ๆ อัตราการฟัก..และการรอด ดีขึ้นมาก เพราะไม่ปล่อยแม่เป็ดลงเล่นน้ำระหว่างที่ไข่และฟักไข่ ไข่ไม่เน่าแล้วค่ะ..ต้องขอบพระคุณพี่วัชรินทร์ที่ให้คำแนะนำ  

ลูกเป็ด ไก่ อายุ 3-7 วัน ก็แยกจากแม่มาเลี้ยงต่างหาก แรก ๆ ก็ใส่ในลังกระดาษ พอแข็งแรง ก็ขังสุ่ม อัตราการรอดสูงกว่าที่ปล่อยให้อยู่กับแม่  และแม่ไก่ก็เตรียมตัวผสมได้ไวด้วยค่ะ ยังไม่ครบเดือนก็เห็นขึ้นรังอีกแล้ว ถ้าให้เลี้ยงลูกเอง หลายเดือนค่ะกว่าจะไข่ชุดใหม่

อาหารที่เลี้ยงก็ไม่สิ้นเปลืองมากมาย ซื้อกากมะพร้าว 20 บาท  (กากที่เขาคั้นน้ำกะทิแล้ว) ต้องวงเล็บไว้ด้วยค่ะ เผื่อมีคนเข้าใจผิด คิดว่าเป็นขุยมะพร้าว อิอิอิ  คนทางโน๊น!...เขาเรียกขุยมะพร้าวว่ากากมะพร้าว..ว่าซั่น..แล้วก็กากถั่วเหลือง ที่เหลือจากการทำน้ำเต้าหู้ วันละ 20 บาท  ผสมน้ำหมัก รำ ไก่แข็งแรง ไม่เป็นโรค ไม่ตายค่ะ

ส่วนไก่เล็ก ก็ปลายข้าว หัวอาหาร ปลายข้าวแช่น้ำหมักก่อนค่ะ ใส่น้ำหมักผสมน้ำให้กินด้วย แข็งแรงมาก โตไวด้วยค่ะ ปัญหาจุกจิกกวนใจ ไม่มีเลย วัคซีนก็เลิกทำแล้ว..น้ำหมักอย่างเดียว..เอาอยู่

ผักจากตลาดได้มาฟรี ก็ต้องล้าง แช่ด้วยน้ำหมักก่อน ให้เป็ดไก่กิน เมื่อก่อนไม่ผสมให้กิน เป็นโรคขาอ่อน ตายทุกวัน เดี่ยวนี้ ขาอ่อนเป็นยังไง ลืมไปแล้วค่ะ  ใครยังไม่มีน้ำหมักเป็นของตัวเอง ก็รีบ ๆ เด้อ..เดี๋ยวไม่ทันใช้ ซื้อเขา..โคตะระ..แพง!

ที่บอกว่าเป็นอาหาร..ใจ...หมายถึง เลี้ยงไว้แล้วไม่เอาไปฆ่าไปแกง  ขายก็ไม่ค่อยอยากขาย เอาไปซ้อมแล้ว ชนะมา มีคนขอซื้อตัวหลายพันยังไม่อยากจะขาย ไม่รู้จะหวงทำไมนักหนา...งึดหลาย...กินก็ไม่กิน ขายก็ไม่ขาย คงเป็นความผูกพันทางใจ...ความชอบของใครก็ของใคร..ว่ากันไม่ได้...ตรุษจีนปีหน้า..จะส่งไก่ไปถวายเจ้า...