บ้านเพื่อน ...
วันนี้จะพาไปเที่ยวบ้านเพื่อนนะคะ อยู่ภูเขาคนละลูกกัน (ฟังแล้วดูยิ่งใหญ่ไป เป็นเนินเขาเล็ก ๆคะ) แต่รับรองความสูง สูงมาก....เพื่อนเพิ่งลาออกจากงานกลับบ้านมาอยู่ป่า.^^.จากที่เคยถามแอนว่าทำอะไร คำตอบที่ได้คือทำสวน สวนอะไร สวนกล้วย..ฟังแค่นี้อาจทำให้หลายชีวิตมีความสุข และมาปลูกกล้วยด้วยกัน.
.............................................................เยี่ยมเยือน...
ขับรถมาสักพัก ขึ้นเนินเขาเล็ก ๆ มาหนึ่งลูก มาถึงตรงนี้ ต้องจอดรถแล้วเดินขึ้นไป .....
สวนหรือป่า...คำตอบที่ได้คือ สวนป่า...
เดินไปสักพักก็เจอ บันไดดิน ทางขึ้น ชันพอสมควร (บันไดดินนี้ ลุงเป็นคนขุด)
ขุดได้งัย ดินแข็งมาก ....
.เดินขึ้น เริ่ม หอบแล้ว.....อย่าหอบ..... ให้วาง...เห้อ....
เดิน ๆ ไม่เท่าไหร ก็ถึงบ้าน...บ้านของลุง....เป็นภูเขา
ขุดดินเพื่อที่จะสร้างบ้านหลังนี้ ลุงขุดดินด้วยจอบเพื่อปรับระดับให้ดินเสมอและสร้างบ้านหลังนี้.....
มองลงไปด้านล่าง เกือบเห็นบ้านแอน...
มองไกลอีก ลุงบอกว่าเมื่อก่อนเห็นทะเล.....
ข้างบ้านอีกฝั่ง ปลูกต้นไม้ให้ไต่หนำ.....
...................
มีน้ำเย็น ๆ ในโอ่งให้กิน เป็นน้ำฝน
กรองด้วยผ้า....
ถามลุงว่าต้นอะไร ลุงบอก ต้นเหรง ถามแอนว่าอยากได้ไปปลูกไหม
ได้กลับบ้้านมา 1 ต้น... หายหอบเลย....
เดินรอบบ้าน ต้นนี้ กระแตไต่ไม้ (เขียนถูกป่าวไม่รู้) แต่อยู่ในกระถาง เป็นแบบนี้
.....................
อยากปลูกพริกให้เป็นแบบนี้ .......
......
ต้น........แอนก็ลืมชื่อ
จำได้ว่ากินแล้วเป็นสมุนไพรช่วยขับถ่าย ถ่ายคล่อง.....
เป็นสวนผลไม้ ที่อร่อยสุด จะเป็นทุเรียนบ้าน ลูกจะดกมาก เกินร้อยลูก.... ต้นหนึ่งนับไม่ไหว ตาลาย
ลมพัดแรง หล่น เป็นเสียงกลอง เลย...... ตุ๊บ ๆ ๆๆๆๆ
สิ่งแรกที่ลูกต้องหัด คือ ขึ้น สะตอ ลุงแก่แล้วยังเก็บไหว แล้ว เด็กๆ อย่างลูกต้องทำได้....
สูงมากกกกกก....จะหนีกลับกรุงเทพฯ หรือเปล่าไม่รู้....
ที่ตรงนี้ เป็นเขต ......อาศัยและทำกินได้....
เจอ ต้นกำไหม
ลูกกำไหม กำลังสุก ต้นสูงมาก....ผลไม้น้องนกในป่า...
ได้มาแค่นี้.................
แล้วถอนต้นเล็ก ๆกลับบ้านมาอีก 4 ต้น....
ต้นเหรง ต้นใหญ่มาก เหมือนกับที่บ้านลุง....
แอนปลูกหวังว่าคงไม่ใหญ่เท่านี้ ไม่งั้นเจ้าบ้านไม่มีที่อยู่....
จุดแรก....น้ำจากภูเขา เย็นและใสมาก
.....ผู้นำทางบอกให้ตามไป คิดอีกที....เสี่ยงนะนั้น...
ตามไปก็ไม่ผิดหวัง น้ำใส ...ข้างบนก็มีแอ่งน้ำ....
หินที่เห็น น่าจะเป็นแร่หิน อะไร สักอย่าง เพราะ หนักกว่าหินปกติ...
(เมื่อก่อนด้านบนเคยเป็นเหมืองแร่)
.....
ไปเที่ยวน้ำตกสุนันทาบ้านแอน ต่อ.....
เผ็ดหรือเปล่าค่ะ อันนี้ไม่ใส่พริกค่ะ ...
อิ อิ..........คนละน้ำตกก้านนนน
........................................
- บล็อกของ ann
- อ่าน 11044 ครั้ง
ความเห็น
ann
6 กรกฎาคม, 2010 - 22:15
Permalink
คุณ kk
แอนไปถาม พี่ google มาแล้วค่ะ ดูจากภาพ คนละอย่างกัน....
.
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
เจ้โส
6 กรกฎาคม, 2010 - 21:11
Permalink
น้ำตกสุนันทา
เพื่อนเจ้อยู่แถวนั้นหลายคนน่ะน้องแอน
garden_art1139@hotmail.com
ann
6 กรกฎาคม, 2010 - 21:30
Permalink
เพื่อนเจ้....
เพื่อนเจ้...ขยับเข้ามาอีก..อยู่แถวไหนค่ะ..เริ่มจาก.ปากเจา ปลักปลา หรือนาท้อน....ขึ้นไปอีีกนิด เขาซอ บ้านแอน...หรือ ......
บ้านแอนอยู่ไม่ไกลจากน้ำตก เพื่อนมากี่คน แอนก็หลอกไปน้ำตกทุกคนนิ....
บางคนเจอน้ำแห้ง...กลับไปถึงบ้านยังโทรมาด่าอีก ....
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
เจ้โส
7 กรกฎาคม, 2010 - 21:27
Permalink
น้องแอน
อยู่ปร้านั้นช่วยสืบให้เจ้มั่งทิ๊ เพื่อนป๋ารักกันมากไม่ทะกัน 20 กว่าปีแล้ว เมื่อก่อนเค้าไปเป็นครูอยู่ศรีษะเกษ ไม่รู้ว่าย้ายกลับบ้านแล้วหม้าย ชื่อ โสภณ ชวลิต
garden_art1139@hotmail.com
ann
7 กรกฎาคม, 2010 - 21:44
Permalink
เจ้....
เจ้... นามสกุล ใหญ่โต... ร้านถ่ายรูปใกล้ ๆ ชื่อ โฟโต้ ชวลิต ..... ร้านอยู่หน้า บ้านกำนัน เชียร แต่แอนไม่รู้จักชื่อ เดี่ยวไปสืบให้....ร้านเป็นของลูกชาย...
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
โหยหาชนบท
6 กรกฎาคม, 2010 - 21:21
Permalink
น่าอยู่
น่อยู่มากครับ อากาศคงไม่ร้อน
แต่น่าจะเหงาเหมือนกัน
อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติน่าอิจฉานะครับ
...วิถีชีวิตแห่งเกษตรกรรมที่สมบูรณ์ จะหล่อเลี้ยงบุคคลทั้งร่างกายและวิญญาณ เป็นหนทางไปสู่ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์...
ann
6 กรกฎาคม, 2010 - 22:47
Permalink
รูปใหม่
คุณเอ้ มาพร้อมรูปใหม่ เป็นทางการเชียว...
เดินเข้าไปในเขตอุทยานฯ อากาศดีมาก ...
แต่ความจริงก็ต้องออกมาอยู่ที่เดิม :)
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
โหยหาชนบท
6 กรกฎาคม, 2010 - 23:02
Permalink
คุณแอน (ใช่มั๊ยครับ)
ดีใจมากๆ ที่ยังจำชื่อผมได้
ยังจำได้ด้วยว่าเปลี่ยนรูปใหม่
อากาศแถวบ้านผมก็แบบนี้แหละครับ แต่ต้องนั่งรถไป อีก 4 กม.
เป็นเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
แต่อยากมีบ้านติดเขาแบบนี้จัง
...วิถีชีวิตแห่งเกษตรกรรมที่สมบูรณ์ จะหล่อเลี้ยงบุคคลทั้งร่างกายและวิญญาณ เป็นหนทางไปสู่ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์...
ann
6 กรกฎาคม, 2010 - 23:31
Permalink
คนมีฝัน
สำหรับคนมีความฝันคะ....
ซักวันจะเป็นความจริง...
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
บุญพา
6 กรกฎาคม, 2010 - 21:59
Permalink
น้องแอน
อย่าใส่ หมากหลอด(สลอด) มาในน้ำตกนะ
เดี๋ยวพี่น้องบ้านสวน กะ เรียบร้อย ชิงห้องน้ำกันหลาว
ทำไหรให้กินกะกินเพ
หน้า