ตื่นเต้น

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ได้เป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงนี่มันช่างตื่นเต้นยังกะเด็กน้อยเข้าโรงเรียนวันแรก ดีใจและประหลาดใจที่รู้ว่ามีรุ่นพี่ๆหลายคนที่มีความฝันเดียวกันและได้นำทางไปก่อนแล้ว..ไกลลิบ วันนี้จะได้ลืมตา(จากหน้าจอคอมพิวเตอร์) อ้าปาก(บอกนายว่าไม่ง้องานก็มีกินนะยะ)เพื่อสูดกลิ่นผักและปุ๋ยคอกได้สักที ถนนสายผักผลไม้นี้ยังอีกยาวไกล หวังว่าพี่ๆที่เดินลิ่วไปแล้วจะเหลียวมามองหนูมั่งนะๆๆ

ความเห็น

วันแรกที่เข้ามาอยู่เราก้ตื่นเต้นเหมือนกันแล้วก้ยังทำอะไรไม่ค่อยถูกเลย :sweating:

ตื่นเต้นได้อีก แหะๆๆไม่รู้ว่าอะไรมันอยู่ตรงไหนบ้างน่ะค่ะ พอจะรู้ไม๊คะว่า blog ที่ระบุว่าเก็บไว้อ่านนี่มันไว้อ่านคนเดียว หรือหมายความว่าไงคะ

ยินดีต้อนรับค่ะ บางอย่างเราสามารถที่จะปลูกกินเองได้ เหลื่อก็แบ่งปันหรือนำไปขาย ช่วยประหยัดรายจ่ายไปอีกแรง อยู่อย่างพอเพียงพึ่งพาตนเอง ไม่บริโภคนิยมหรือไปตามกระแสโดยไม่จำเป็น นี่คือความเป็นไทยเรา ส่วนเรื่องการใช้โปรแกรมไม่ต้องไปซีเรียส ใช้ตรงไหนก็กดตรงนั้น ลองดู ไม่ต้องใจร้อน เพราะตนเองก็ไม่รู้ทั้งหมด รู้เท่าทีจะใช้งานค่ะ เป็นกำลังใจสู่ความพอเพียงค่ะ


:cheer3:

ทางสายนี้ไม่ไกลเกินเอื้อมครับ

สวัสดีครับ :bye:สู้ๆครับ

:desperate: เพิ่งเข้ามาเหมือนกันยังหาห้องอาหาร ห้องครัว ห้องน้ำของบ้านหลังนี้ไม่ค่อยถูกเลย :nonono:

ยินดีต้อนรับ สู่ถนนแห่งความพอเพียง และตัวตนของคนไทยเราครับ พี่ๆ ทุกคนจะเป็น GPS. ให้ครับ

ขอบคุณพี่ๆทุกท่านนะคร๊า.. รู้สึกอบอุ่นจิงๆ ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจว่าตัวเองไม่รู้อะไรๆอีกมากเหลือเกิน สองขายืนอยู่บนซุปเปอร์มาร์เก็ตใต้ดินแท้ๆแต่ก็ยังดิ้นรนไปจ่ายเงินในห้างอีก ...เฮ้อ

มาตามทางฝันของตัวเองหรอครับ...สู้ๆครับ:cheer3:

ก็แฟนผมมันเป็นผู้ชายนี่หว่า

ยินดีต้อนรับสู่บ้านสวนพอเพียงค่ะ...ก้าวเดินไปพร้อม ๆ กันนะคะ

หน้า