รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
รับเมล็ดมะค่าพร้อมกับน้ำพริกและอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะๆ ขอบคุณพี่ข้าวโอ๊ต น้องแพรวา คุณแม่ศิรินันท์และคุณพ่อที่เป็นธุระจัดส่งตั้งแต่มิถุนายน พอรับเมล็ดมาก็รีบจัดการตามกรรมวิธีที่ได้รับการแนะนำจากผู้ที่มีประสบการณ์ เพาะเมล็ดจนงอกแต่ก็หวุดหวิดจากหอยทากที่คอยมาแทะจึงโผล่เป็นรูปร่่าง รูปนี้ที่บ้านครับ
ต่อไปเป็นสภาพที่สวนครับ
แต่ยังหาตำแหน่งที่ถูกใจในสวนยังไม่เจอ และสภาพอากาศที่แห้งแล้งจนเพื่อนๆของลุงอินเนียร์ยังต้องลงไปหลบแดดอยู่ใต้พื้นดินที่แห้งผาก
รอจนฝนมาเพื่อนของลุงอินเนียร์มาบอกว่าฝนมาแล้วจ้า ตัวฉันไม่แห้งผากเหมือนรูปข้างบนแล้ว
พอฝนมาลุงอินเนียร์ก็ค่อยๆทะยอยพาต้นข้าวโอ๊ต เอ๊ย! ไม่ใช่ ต้นมะค่าโมงของพี่ข้าวโอ๊ตไปหาตำแหน่งลงดินที่ในสวนที่ต้องหาตำแหน่งเพราะจะได้ไม่ไปบังแดดต้นไม้ที่อยู่ข้างล่างเนื่องจากต้นมะค่าโมงมีกิ่งก้านสาขาแผ่กว้างจึงได้ที่ลงตามรูปครับ
เหนื่อยทั้งวันจากการดายหญ้าถากโคนต้นไม้ ถังที่เห็นคือถังหมักเศษผลไม้
มาดูธรรมชาติสวยๆที่หลายคนไม่สนใจกันดีกว่า
มีกล้วยสุกพอจะตัดได้
ต่อไปก็แนะนำเพื่อน อดีตคือจิ้งกุ่งเดี๋ยวนี้หาดูยากแล้วถูกจับมาทอดกินหมด
ใครๆก็ไม่รักผมขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย เพื่อนตัวนี้เพิ่งเจอครั้งแรก ขึ้นมารอบนระเบียงหน้าบ้านเลย บอกให้ลงไปเล่นข้างล่างก็ลงไป
ลงไปแ้ล้วบอกให้ไปเล่นที่ริมๆสวนแต่ไม่ยอมไปอยู่ข้างล่างจากประมาณ3โมงเช้า จน3โมงเย็นยังอยู่ที่เดิม เวลาลุงอินเนียร์ทำงานแล้วเดินผ่าน มาก้มดูหลายครั้งก็ยังอยู่ที่เดิมดังรูปข้างล่าง
คนมักเกลียดกลัวสัตว์เลื้อยคลานเช่นงู แต่จริงๆแล้วสถิติที่งูทำร้ายคนน้อยมาก ส่วนใหญ่คนฆ่างูโดยความกลัว และงูเป็นส่วนสำคัญของระบบนิเวศ มีอยู่่ช่วงหนึ่งในเมืองไทยมีการรณรงค์กำจัดงู หลังจากนั้นหนูเพิ่มปริมาณขึ้นมากมากินข้าวที่ชาวนาปลูกจนเป็นปัญหาอยู่ทุกวันนี้ โดยเฉพาะในเมื่องหนูเยอะมากเพราะไม่มีงูหรือนกตะกูลนกฮูกมากินหนูซึ่งหายากขึ้นไปกว่างูอีกเพราะคนก็กลัวอีกว่าถ้ามาเกาะบ้านใครแล้วซวย อีแร้งก็เช่นกันตอนลุงอินเนียร์ยังเป็นเด็กจะไม่มีซากสัตว์ตายเน่าเหม็นอยู่นานเพราะอีแร้งจะมาคอยกินซากแต่คนก็กลัวอีกว่าถ้ามาเกาะบ้านใครแล้วซวยจึงพากันฆ่าอีแร้งตายหมด ทุกวันนี้พอมีหมาตายคนก็ปล่อยให้เหม็นไม่มีใครจัดการต่างผลักภาระไปให้คนอื่น เห็นมั๊ย?อีแร้ง นกฮูก และงูมีประโยชน์จริงๆ แต่ไม่ใช่ให้พี่ข้าวโอ๊ตกับน้องแพรวาไปเล่นกับงูตามลำพังนะครับ ต้องถามคุณพ่อคุณแม่เพิ่มเติมว่าเห็นงูแล้วทำอย่างไร ขยันเรียนหนังสือกันทั้งพี่ข้าวโอ๊ตและน้องแพรวานะครับ ท่องสูตรคูณได้แล้วลองหัดท่องจำอย่างอื่นบ้าง ทำการบ้านที่คุณครูให้ทุกครั้งนะครับไม่เข้าใจก็ถามคุณพ่อคุณแม่นะครับ ...//**
ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและขอแสดงความยินดีกับการก้าวขึ้นสู่ปีที่5 ก้าวไปอย่างมั่นคงบนวิถีที่พอเพียง อยากไปร่วมกิจกรรมกับเพื่อนสมาชิกทีได้พบปะพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและรับความรู้และพันธ์ไม้ แต่คงไม่ได้ไป คงต้องคอยชมอยู่ที่บ้านครับ
- อ่าน 8511 ครั้ง
เสิน
9 ตุลาคม, 2012 - 11:08
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
บางครั้งเจอเจ้ากะปะเหมือนกัน แต่เครื่องถางเอาหัวไปซะแล้ว
มะค่าโมงคงได้ลุ้น
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
อินเนียร์
9 ตุลาคม, 2012 - 14:41
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ครับคุณเสิน ผมก็เหมือนกันใบมีดตัดหญ้าฟันเอาท้องมัั่งคอมั่งเห็นแล้วก็ไม่บายใจ บางตัวยังไม่ตายก็สงสาร แต่คนโบราณว่า"ประเพณีตีงูให้หลังหัก งูก็มักย้อนกัดได้เมื่อภายหลัง" ลำบากใจ แต่ตอนหลังพยายามระวัง และบอกเขาว่าให้ไปเล่นที่อื่นก่อนตรงนี้จะตัดหญ้าไม่อยากทำร้ายกันและกันแต่ตัวผมเองก็พยายามไม่ประมาทครับ
ส่วนมะค่าโมงผมว่าไม่น่าจะมีปัญหานะครับจากการสังเกตุการเติบโตตั้งแต่เริ่มปลูกส่วนจะโตช้าหรือเร็วก็อีกเรื่องหนึ่งครับ ขอบคุณ คุุณเสินมากครับที่แวะมา ช่วงหลังนี้ผมไม่ค่อยได้แสดงความเห็นมากนักต้องขอโทษเพื่อนๆด้วยครับ คงมีอะไรดีๆน่าสนใจมาเล่าสู่กันฟังหลัง14ตุลานี้นะครับ จะคอยติดตามครับ
ปลาทูแม่กลอง
9 ตุลาคม, 2012 - 18:00
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ลุงอินเนียร์ค่ะ จะสงเคราะห์รับเด็กๆแถวบ้านไปเลี้ยงดูไหมค่ะ ลายคล้ายๆของลุงอินเนียร์เพียบ ลูกแมวแถวบ้านหายประจำ :uhuhuh:
อินเนียร์
9 ตุลาคม, 2012 - 19:37
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ยินดีต้อนรับเด็กๆแถวบ้านปลาทูแม่กลองมาอยูด้วยครับ แต่ก็ทราบว่าพูดประชด(ไม่ไ้ด้โกรธหนา ใจเย็นๆค่ะ) อยากให้เข้าใจงูบ้าง ผมไม่อยากเกิดมาเป็นงูให้ใครๆเขาเกลียดกลัว แล้วผมไม่ต้องการจะฆ่ามนุษย์เลย ผมทำเพื่อป้องกันตัว ผมก็กลัวคนไม่อยากเจอ แต่ผมไม่มีที่อยู่ ที่ๆผมเคยอยู่คนก็เข้าไปบุกรุก แล้วจะให้ผมไปอยู่ที่ไหน คนก็รักแต่สัตว์สวยๆงามๆไม่ยอมรักงูบ้าง มีแต่จะวิ่งหนีผมเขาไม่รู้ว่าผมก็กลัวพวกเขาเหมือนกัน ผมอยากเกิดเป็นชิดสุจะได้มีคนรักแล้วคอยป้อนอาหารให้กิน @^@ เศร้าจัง
:lonly:
Nopparat9
9 ตุลาคม, 2012 - 18:34
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ต้นนี้เพิ่งเคยเห็น ได้ยินแต่ชื่อ
อินเนียร์
9 ตุลาคม, 2012 - 19:24
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ดีใจครับที่คุณนพรัตน์9ที่ได้เห็นต้นและดอกจริงๆของ มะพร้าวนกขุ้ม มันมีอยู่ในสวนของผมแต่ผมไม่รู้จัก รู้จากเพื่อนในการไปเที่ยวบ้านเขาที่พัทลุง ถามและเรียนรู้ แล้วมาศึกษาในสวนตัวเองแล้วเรียนรู้เพิ่มเติมด้วยตนเองจนเห็นความสวยงามที่เกิดขึ้นในใจตัวเองจึงแบ่งปันเพื่อนๆครับ
Nopparat9
9 ตุลาคม, 2012 - 18:39
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
งู ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่งเห็น ที่เม้นท์ตอนแรกระบบโหลดรูปยังไม่ครบ ตัวใหญ่มากๆเลยอ่ะ น่ากลัว เข้าไปถ่ายได้ไงอ่ะ เก่งเนาะ ไม่กลัวหรือไง นึกภาพหากเราไปเจอจะเป็นยังไง....คงวิ่งแบบไม่คิดชีวิต หรือไม่ก็ติดอยู่ตรงนั้น ประมาณว่า ก้าวขาไม่ออก 55555 ว่าแต่ ตัวมันใหญ่จริงนะนั่น:nonono:
อินเนียร์
10 ตุลาคม, 2012 - 16:13
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ตอนที่ผมทำสวนใหม่ๆผมถามเพื่อน(ที่มีพ่อแม่ทำสวนมาก่อน)ว่าถ้าเจอสัตว์ทีมีพิษร้ายกัดจะทำยังไง เขาบอกว่าธรรมดาโดนกัดจะยิ่งสร้างภูมิต้านทาน ผมอยากโดดถีบมันแต่กลัวมันสวน แต่แล้วสิ่งที่มันพูดคือความจริง เอาสั้นๆให้คุณนพรัตน์เข้าใจง่ายๆคือ ผมไม่ได้เก่ง ผมก็กลัวเหมือนๆคุณหรือออาจมากกว่าด้วยซ้ำไป(จริงๆแล้วผมขี้กลัวมาก) แต่ที่มีคือพยายามเรียนรู้เพราะเราทำสวนเราหนีไม่พ้นสิ่งเหล่านี้แล้วจะทำยังไง? เพื่อนๆเขาทำสวนยุคใหม่แต่ซักวันนึงเขาต้องเจอปัญหา ทำไมหนูเยอะแยะ ทำไมแมลงวันแมลงสาบเยอะจัง คำตอบคือระบนิเวศเสียสมดุล อะไรคือระบบนิเวศ เสียสมดุลอย่างไร ทำไมพื้นดินแห้งแล้ง ทำไมน้ำท่วม ทำไมอย่างนั้น? ทำไมอย่างนี้? สัตว์เหล่านี้ไม่ต้องการมายุ่งกับคน สมัยก่อนไม่เคยมีแต่เดี๋ยวนี้เกิดอะไรขึ้น? เพราะใคร งู ช้าง เสือ หรือสัตว์ป่าประเภทใด? ไอสไตน์พูดว่า "ถ้าวันไหนผึ้งไม่มีอยู่ในโลกนี้ คนก็อยู่ไม่ได้"
ลุงเริน
10 ตุลาคม, 2012 - 06:42
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ
ในสวนของคุณอินเนียร์มีผู้ช่วยมาช่วยดูแลสวนลุยนะ
แสดงว่าเป็นสวนที่น่าอยู่ ผู้ช่วยคงอยากอยู่นาน ๆ ไม่ยอมไปไหน
ยินดีด้วยนะครับ
อินเนียร์
10 ตุลาคม, 2012 - 16:12
Permalink
Re: รายงานความคืบหน้ามะค่าโมงพี่ข้าวโอ๊ต
ผมเคยไปทำงานที่แม่อาย งานที่ผมทำต้องกางเต๊นท์อยู่ในป่า ไม่มีเสียงนก เสียงสัตว์ มันเงียบจนวังเวง เดี๋ยวนี้เวลาเข้าสวนได้เห็นกิ้งก่ามายืนเอียงคอมอง เห็นตุ๊กแก เห็นงู ได้ยินเสียงนกร้องอย่างอิสระมันก็รู้สึกดีครับ แต่ทีมันลุยคงเพราะสวนมันรกและสวนยางบริเวณนั้นเขาฉีดยาฆ่าหญ้ากัน ส่วนผมจะเดินจะหยิบมะพร้าว ทางมะพร้าวก็ระวังๆเพราะรกจริงๆ รกประมาณนี้ครับ
ถ้าตัดหญ้าแล้วจะได้แบบนี้
แต่เพื่อนๆรอบสวนบอกว่าที่เตียนๆนั่นแหละงูชอบอยู่ น่าจะจริง ตอนรกๆไม่ค่อยเจองูหรือเพราะเลื้อยลำบาก? พอตัดเตียนก็มาเลย
ขอบคุณลุงเรินทีแวะมาเยี่ยมครับ
หน้า