ถั่วพู ของพ่อผู้ใหญ่

เขียนโดย จันทร์เจ้า เมื่อ 23 พฤศจิกายน, 2012 - 18:29
หมวดหมู่ของบล็อก: 
พืชผัก
Keywords: 
ถั่วพู

 

สวัสดีค่ะชาวโลกก และ  พ่อผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่าพ่อผู้ใหญ่ยังจำอิฉันได้รึไม่เจ้าคะ อิอิ

อิฉันไปอยู่ต่างบ้าน ต่างเมืองเสียนาน วันนี้เดินทางผ่านมาทางนี้ เลยแวะหาพ่อผู้ใหญ่หน่อยน่ะเจ้าค่ะ 

เอ่อ  พ่อผู้ใหญ่ยังจำได้รึไม่เจ้าคะ ว่าตอนที่อิฉันมาอยู่ที่บ้านสวนใหม่ๆ พ่อผู้ใหญ่ได้แบ่งปัน

เมล็ด ถั่วพู และ เมล็ด ชมจันทร์มาให้อิฉัน

ชมจันทร์ ตอนนี้ อิฉันได้เก็บเมล็ดไปปลูกได้หลายรุ่นแล้ว ส่วนถั่วพู

ที่เห็นในภาพนั่น มันเป็นต้นเก่าๆ ที่อิฉันรดน้ำ แล้วมันงอกขึ้นมาใหม่

มันทำให้อิฉันตื่นเต้นมากๆๆ ว่าทำไม มันจึงไม่ตาย มันเป็นสุดยอดถัวพูจริงๆเจ้าค่ะ

ก็ไม่มีอะไร แค่ตื่นเต้นกับถั่วพูนิดหน่อย

พ่อผู้ใหญ่ และ ท่านประธาน สบายดีนะเจ้าคะ

ส่วนอิฉัน สบายดีเจ้าค่ะ

ไปแระนะเจ้าคะ สวัสดีค่ะ

(^_______^)

 

ความเห็น

ตี๋ ครม.

23 พฤศจิกายน, 2012 - 20:50

พอมาถึง วันศุกร์ สุขจังหู

เมื่อได้เห็น ถั่วพู ของผู้สาว

ต้นกำเนิด จากผู้ใหญ่ ได้ฝักยาว

เม็ดจะขาว หรือดำ ไม่จำเป็น


หากเมื่อไหร่ เม็ดดำ ทำพันธุ์ได้

รอฝักแห้ง แกะเนื้อใน ออกให้เห็น

ส ม ช. คงดูได้ ไม่ยากเย็น

ใครจะเป็น คนเปิด ลุ้นเถิดเอย ฯลฯ


ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ดงดม

23 พฤศจิกายน, 2012 - 22:39

โห แต่ละคนเจ้าบทเจ้ากลอนทั้งน้าน เดี๋ยวแจกซีไรต์ ให้เลย

OOD

23 พฤศจิกายน, 2012 - 22:40

กำลังปลูกถั่วพูเยอะ ๆ เพื่อขุดหัวกินค่ะ เคยเจอขายอยู่ข้างทางแถวอยุธยาราคากิโลละ ๑๐๐ กว่าบาท

ธนนันท์

23 พฤศจิกายน, 2012 - 23:21

อยู่บ้านสวนล้วนดีไม่มีเหงา

มีพวกเราช่วยกันเขียนอักษร

ฝากฝีปากลวดลายจิตกร

วาดอักษรผ่านคีย์บอร์ดยอดจริง...จริง


งั้นขอเชิญเชิญมาร่วมกันแต่ง

ร่วมกันสร้างกลอนไทยภาษาศิลป์

สุนทรภู่ครูกวีท่านได้ยิน

ว่าเมืองไทยเราไม่สิ้นจินต...กวี   

 

 

ใครก็ด้าย.ย..มาลับฝีปากกันหน่อย...เก๋าขอ..ท้า..555555   :love:

 

 

 


อ้อยหวาน

24 พฤศจิกายน, 2012 - 07:40

  ได้ยินเสียงคำท้าอยู่ไหวไหว
สะกิดใจสะกิดมือให้ไหวหวัน
จะขอลองสักตั้งให้เห็นกัน
แล้วก็พลัน จับปากกามาต่อกลอน

  อยู่บ้านสวนล้วนดีจริงจริงหนอ
มีเพื่อนรอส่งสารความคิดถึง
อีกน้ำใจ ส่งให้ชวนคำนึง
ให้ได้พึ่ง เก็บเกี่ยวและเก็บกิน

   แค่มองดูถั่วพู ผู้ใหญ่โส
ฝักโตโต อิ่มเอิบ งามหนักหนา
ก็จะรู้ว่าคนปลูกให้เวลา
หมั่นรักษา ถั่วพลู อยู่คู่ใจ

:love:

ดาวเรือง

23 พฤศจิกายน, 2012 - 23:56

:love: :love: :admire2: :admire2: :cheer3: :cheer3:

Dauphin

24 พฤศจิกายน, 2012 - 01:56

สวัสดีค่ะ คุณจันทร์เจ้า - ดีใจด้วยนะค่ะ มีถั่วพูให้ได้เก็บกินอีกรอบแล้ว  :good-job:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

พุทธรักษา

24 พฤศจิกายน, 2012 - 06:07

 

เข้ามาดู ถั่วพู ของคุณจันทร์    

ตะลึงงัน กับบทกลอน ของน้องพี่
ชาวบ้านสวน ล้วนเป็น ครูกวี   
อึ้งกิมกี่ นี่ฉัน อยู่เว็ปใด
ให้สงสัย ลุงเริน คนเริ่มต้น   
ว่าเริ่มด้น กลอนสด แต่เมื่อไหร
เห็นตอนอ่าน บล็อกคุณนันท์ ผ่านตาไป  
เรื่องไม่ได้ ทำการบ้าน...จนวานพอง
อ่านแล้วฮา น้ำตาเล็ด อยู่พักใหญ่   
พอไล่ไป อีกบล็อก เจอก๊อกสอง
สุดยอดจ้าน ชาวบ้านสวน ล้วนมาลอง 
เขียนคล้องจอง เป็นกลอน ต้อนโต้กัน
น้องมะโหน่ง ครูตี๋ และพี่เสิน  
ทั้งลุงเริน เจ้าเก่า เก๋านะนันท์
เล็กสงขลา ป้าเพ็ญ THENอ้อยหวาน 
สุขสำราญ ชื่นม่วน กันถ้วนหน้า
ทำให้ฉัน คันมือไม้ มั่วเข้ามา 
แต่ปัญหา ตอนนี้คือ จบพรือดี?

สนิทเมืองอุดร

24 พฤศจิกายน, 2012 - 06:09

  แอบมามอง ผองเพื่อน เหมือนนักปราชญ์

กวีวาท ศาตร์ศิลป์ ถิ่นบ้านสวน

แต่ละท่าน ปัญญา พาทบทวน

หวนคืนหลัง นั่งแต่งกลอน ตอนยังเยาว์

  เห็นถั่วพู ดูเถา ยาวแล้วเลื้อย

ถึงจะเอื่อย เมื่อยตอนปลูก ลูกยังเห็น

ดูของเรา เฝ้ามอง จ้องเช้าเย็น

กว่าจะเป็น เช่นท่าน นั้นอีกนาน

  เห็นถั่วพู  ดูงาม อร่ามจิต

เพ่งพนิจ คิดถึง จึงกล่าวเสริม

กับส้มตำ ยามเที่ยง ระเบียงเดิม

เติมข้าวเหนียว เคี้ยวไก่ ใจรัญจวน.....

ถั่วพูน่ากินมากครับพี่จันทร์เจ้า:beg:


ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ป้าต่าย

24 พฤศจิกายน, 2012 - 06:35

ถั่วพูมีหัวใต้ดินเหมือนหัวมัน ต้นตายถ้าไม่ขุดหัวก็จะแตกต้นขึ้นมาใหม่  หลายท่านบอกหัวถั่วพูกินได้  ใครที่ปลูกไว้ลองดู

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

หน้า