กลับมาแล้ว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

             ไม่ได้เขียนบล็อกหลายวัน เนื่องจากแม่แพ้ยา เข้ารับการรักษา อยู่โรงพยาบาล 4 วัน ตอนนี้ออกจากโรงพยาบาลพักฟื้นอยู่ที่บ้านหลายวันแล้ว อาการดีขึ้นเรื่อย ๆ แม่แพ้ยาแก้อักเสบ หมอที่รักษาแม่บอกว่า ถ้ามาช้าอีกนิด หัวใจอาจหยุดเต้น โชคดีที่แค่มีอาการบวมและคัน แดงกับอ้ายเวทย์ก็รีบนำแม่ส่งโรงพยาบาลทันที ไปถึงหมอก็เอาแม่เข้าห้องฉุกเฉินทันที เพราะมีอาการหายใจติดขัด แม่ไม่เคยมีประวัติการแพ้ยามาก่อน นี่เป็นครั้งแรก ขอบพระคุณหมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลค่ายสรรพสิทธิประสงค์ทุกท่าน ที่ทำการรักษาแม่อย่างทันท่วงที ไม่งั้น ปานนี้แดงคงไม่มีแม่แล้ว

          ไม่ได้มาสวนหลายวัน ลูก ๆดีใจกันใหญ่ที่เห็นแม่ พี่หมีคาบเสื้อพ่อเวทย์วิ่งมารับ อ้วนดำก็โดดกอดแม่ ทั้งกัดทั้งดึง 

          ลูก ๆ ดึง กัดกันเอง สกัดกันไว้ ไม่ให้แม่กอดใครก่อน

                         มะนาวก็ดีใจจนฉี่ราด

                พี่หมีทั้งคาบเสื้อพ่อ ทั้งคาบมะพร้าวมาให้แม่

              ช่วงที่เฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล มีฝนตกลงมาบ้าง

       น้องรามบอกว่า หมาสามตัวจะมานอนรอมองทางทุกวัน

    บางวันพ่อบอกว่า พี่หมีจะไปตามหาถึงในบ้าน ไม่เจอก็กลับมาสวน

                     ได้ไผ่กิมซุงจากน้ามาปลูก

        ลูกอ้วนดำก็ยังเหมือนเดิม ก่อนรดน้ำผัก ต้องรดน้ำอ้วนก่อน

                                   ปลูกไผ่กิมซุง

                              ปลูกมะม่วงแรด

                          อัญชันก็ออกดอกแล้ว

                  ปลูกมันแกวรอบต้นแค การบ้านจากพี่อ๊อด

                               ปลูกย่านางแดง

                      น้ำเต้า การบ้านจากป้าเล็ก

         มะละกอสีทอง การบ้านจาก คุณจำปี  สีนวล ครั้งแรกลูกสีเขียว ลองตัดยอดทิ้ง ลูกออกใหม่สีออกเหลือง ๆ รอดูต่อไป

                               แตงกวา แตงโม

                        สวนป่า หลังจากตัดหญ้าเสร็จ

            น้องบึน พี่ชายน้องรามก็แวะมาหาน้องรามทุกวัน

                  กล้าเริ่มเหลือง เพราะฝนขาดช่วง

         ตอนนี้มีฝนตกลงมาบ้างแล้ว อีกไม่นานคงได้ดำนา

       ต้นยูคาลิปตัส ปีหน้าคงโตขอตัดขาย และคงไม่ปลูกอีก

              ของหวานประจำบ้าน แม่ทำไว้สำหรับทุกคน

กล้วยตาก ฝีมือแม่ ไม่เป็นสองรองใคร เหลือไม่กี่ชิ้นเพราะแม่ป่วย แม่หายดีแม่ก็ทำไว้ให้กินอีก

 

                                                                    โปรดติดตามตอนต่อไป................

ความเห็น

เด็กๆทั้ง ๓ น่ารักจังค่ะรุ้จักประจบพ่อแม่  มะนาวกับน้ำเต้าดกจังเลย ...น้ำเต้าอ่อนๆแบบนี้นึกถึงแกงเลียงเลยเชียว

ขอให้คุณแม่แข็งแรงเร็วๆนะคะ

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

เอาใจช่วย ให้คุณแม่หายเป็นปกติโดยเร็ววันค่ะ

ขอให้คุณแม่หายไวไวนะ เคยแพ้ยาแก้ปวดจนหน้าบวมจำหน้ตัวเองไม่ได้มาเหมือนกัน

กลับมาแล้วดีใจค่ะ ขอให้คุณแม่หายไวไวนะคะ


ต้นไม้งอกงามดีมากเลยนะคะ


 

ขอให้แม่หายไวๆแล้วกลับมาเล่าเรื่องดีๆอีกนะคะSmile

คิดถึง สามทหารพราน ทุกครั้งที่เข้ามา ต้องติดตาม สามทหารพราน อดยิ้มไม่ได้ทุกครั้ง


 

พ่อแม่ทำสวน ฉันเป็นลูกชาวสวน ที่ภาคภูมิใจ

หน้า