ผลไม้ไทบ้าน..วันนัดพบป้าเล็ก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันที่  19  สิงหาคม  2556  ไปดูการนำเสนอผลงาน  การปฏิบัติที่เป็นเลิศอีสานใต้ ป้ายาเป็นคนหนึ่งที่ส่งผลงานเข้าประกวด  แต่ไม่ผ่านการคัดเลือกระดับจังหวัด  วันนี้ทางโรงเรียนให้มาศึกษาดูงานเพื่อต่อยอดในปีต่อไป  ผ่านสองข้างทางมีผลไม้แปลกตา  ขายมองดูสีแดงสดห้อยตามแผงตลาดข้างทาง  ตื่นเต้นดีใจเพราะไม่เห็นไม่ได้กินนานแล้ว

นี่เลยค่ะ  หมากพิพ่วน  สีสวยน่ากินเชียว  เห็นแล้วน่าจะมีการทำน้ำพิพ่วนรับประทาน  ถ้าเปลือกกินได้

ชนิดต่อมา  หมากคายข้าว  มีสองชนิดขนสั้นกับขนยาว  แบบขนยาวไม่ได้ถ่ายกินหมดก่อนค่ะสีสวยน่ากิน  น่าทำน้ำคายข้าว

จะเห็นว่าเนื้อในแตกต่างกันมากสอบถามเพื่อนที่มาด้วยกันบอกว่าเปรี้ยวนิดๆหมากคายข้าวรสออกหวานกว่าหมากพิพ่วน  ส่วนป้ายาไม่กล้าทานกลัวเสียงหายตอนนี้หมอหมอแพ้หลายอย่าง  ต้องถนอมตัวเองไว้

ตามมาด้วย  หมากอีโก่ย  บ้านป้ายาเรียกอย่างนี้จริงๆค่ะ  ภาพนี้ได้มาก่อนหน้าไปสัมนาธรรมะ  5  วัน  รอบๆเป็นป่าหมากอีโก่ยเยอะมากค่ะ

อีกความดีใจสุดๆในการมาอุบลครั้งนี้อยากพบหลายคนค่ะ  แต่ได้พบป้าเล็กคนเดียว  พี่น้องท่านอื่นติดภาระกิจแต่ก็ได้คุยโทรศัพท์แบบใกล้ชิด(ในตัวจังหวัดเดียวกัน)

อาหารเที่ยงวันนั้นโดนใจ  ถ้าเกษียณราชการขอจองอาชีพนี้  ขนมจีนสี่ภาค  อร่อยทุกภาคค่ะ  แต่น้ำปลาร้าวันนั้นขอบายกลัวแพ้ค่ะ  กลัวเสียงหาย  ขนมถ้วยลืมกลัวเบาหวานไปหนึ่งวัน  อร่อยมากๆวันนั้น  ดีใจได้พบป้าเล็กด้วยค่ะ

ไปแวะบ้านป้าเล็กเข้าสวนด้วยเวลาจำกัดไม่ได้เข้าบ้านเสียดายมากๆค่ะ ได้ถ่ายซุ้มฟักข้าวนางเอกของสวนป้าเล็กค่ะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง  ผู้ใหญ่โสทร   น้องประธานแจ้ว พี่น้องสมาชิกทุกท่านค่ะที่ให้โอกาสได้แบ่งปันค่ะ

ความเห็น

หน้าตาคล้ายๆ มะแหง่ว มั้ยคะ เปรี้ยวจี๊ด Laughing

มะแหง่นจะเป็นพวงเหมือนลิ้นจี่ แตพิพ่วนจะเป็นพวงในช่อเดียวค่ะ  ดูแล้วหมากคายข้าวแปลกสุดๆค่ะ

หมากพิพ่วน บ้านพี่เรียก นมควาย ปลูกมาหลายปีแล้วออกลูกครั้งเดียว ใบใช้รูดปลาไหลดีนักแล

ยินดีด้วยกับคนบ้านสวนได้พบกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ต้นของมันเป็นแบบไหนนะไม่เคยเห็นเป็นเถาหรือต้นค่ะ

น้ำลายไหลเลยครับแบบนี้นะ

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

อืม..น่าจะเปรี้ยวนะป้ายายังไม่กล้าลองค่ะ

ผลไม้ไทบ้านเห็นแล้วเปรี้ยวปากไม่ได้กินนานแล้วครับป้ายายินดีกับมิตรภาพที่ได้เจอกันกับป้าเล็กครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

จ้าต้องมีสักวันที่เราต้องได้เจอกันค่ะ

ยินดีด้วยค่ะ ป้ายา ป้าเล็กได้พบกัน ไม่รู้จักซักหมากเลยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะที่นำภาพมาให้ชม


ทางเหนือน่าจะมี ตรงที่มีขายต้นไม้สองข้างทางมีต้นใหญ่ๆทั้งนั้นแสดงว่าป่าอุดมสมบูรณ์ค่ะ

หน้า