ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 2

When the peonies bloomed   ยามเมื่อโบตั๋นบาน

It seemed as though were    ดูราวกับว่า

No flowers around them.      ไม่มีดอกไม้อื่นใด..หาญกล้าเทียบเคียง

บทกวีไฮกุ ของ กิอิซึต (Kiitsu)

วันนี้มาเล่าต่อจากตอนแรก ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ เมืองที่อ้อยหวานเคยไปแบกเป้เที่ยวกับคุณผู้ชาย เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว และไม่เคยลืม เป็นเมืองที่ชอบมากๆ คราวนี้เลยไปเสียสองครั้ง ลืมเธอไม่ลงจริงๆ

อ้อยหวานเอาจักรยานไปปั่นเที่ยวรอบๆ แวะชมวัด ชมศาลเจ้า ชมบ้านเรือน สุขใจจริงๆ นะเธอ อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ปั่นจักรยานเที่ยวชมคามาคุระ ซอกแซกชมเมือง สบายๆ ตามใจฉัน

อีกครั้งไปเดินป่า แต่อ้อยหวานยังไม่ได้เขียนบทความอันนี้เลย ทั้งๆ ที่เส้นทางเดินป่าสวยมาก

วันนี้ยังอยู่ที่วัดฮะเซะ-เดะระ ค่ะ ใช้เวลาที่วัดฮะเซะ-เดะระ เป็นเวลานานเกือบ 2 ชั่วโมง เหมือนได้แปลงกายเป็นผีเสื้อที่มีกล้องถ่ายรูปอยู่ในมือ บินวนเวียน ดอมดมดอกไม้

ช่วงที่อ้อยหวานแวะไปที่สวนของวัดฮะเซะ-เดะระ (ปลายเดือนเมษายน) เต็มไปด้วยดอกไม้ ส่งกลิ่นหอมหวานไปทั่ว ดอกไม้แต่ละชนิดก็สวยงดงามไปคนละแบบ

แต่ตรงนี้คือเวทีของดอกโบตั๋น

ดอกของเธอใหญ่กว่าใครๆ แถมเธอคงเป็นนางงามของสวน เธอมีร่มบังให้ หน้าจะได้ไม่หมองเพราะแดด

ดอกโบตั๋นชนิดนี้ภาษาอังกฤษเรียกว่า Paeonia suffruticosa หรือ ‘tree peony’ มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน มีชื่อภาษาจีนว่า ‘มูดาน’ (Mudan, 牡丹)  ในประเทศจีนใช้เปลือกนอกของรากโบตั๋น เป็นยาแผนโบราณที่เรียกว่า ‘มูดานปิ’ (mudanpi, 牡丹皮)

ขอบคุณ ข้อมูลจาก  WIKIPEDIA

ภาษาญี่ปุ่นเรียกดอกโบตั๋นว่า ‘โบะตัน’ (Botan)

มากันเกือบทุกเฉดสีชมพูเลย หวานสะใจ ความหมายของสีชมพู

สีชมพู คือ การหลอมรวมกันของสีแดงและสีขาว

สีชมพูคือ ความรักและพลังของสีแดง ที่ทำให้นุ่มนวลลง ด้วยความบริสุทธิ์ ความโปร่งใส และความครบถ้วนสมบูรณ์ของสีขาว

About to bloom,             พอเริ่มจะคลี่บาน

And exhale a rainbow,    ก็กลืนกินสายรุ้ง

The peony!                    เลยนะ! เจ้าดอกโบตั๋น

บทกวีไฮกุ ของ บุโซน (Buson)

The peonies do not allow      โบตั๋นหายอมไม่ 

The rain-clouds a hundred leagues round  ให้เมฆครึ้มกว้างร้อยลี้

To approach them.      เข้าบดบังรัศมี…เธอ

บทกวีไฮกุ ของ บุโซน (Buson)

Dear, dear,                โอ้..แม่เจ้า

What a fat, happy face it has,  ใบหน้าช่างกลมและแสนสุข

This peony!               ดอกโบตั๋นดอกนี้

บทกวีไฮกุ ของ อิสสะ (Issa)

The peonies have fallen,   ดอกโบตั๋นได้ร่วงโรยลา

We parted                       เราจากกันแล้วหนอ

Without regret.                แต่ไม่มีความเศร้าโศกใจ

บทกวีไฮกุ ของ โฮะกุชิ (Hokushi)

ที่วัดฮะเซะ-เดะระไม่มีดอกโบตั๋นสีเหลือง แต่ที่บ้านของอ้อยหวานมี ดูได้ที่บล็อกนี้ค่ะ ‘ดอกไม้ให้แม่.. ดอกไม้จากแดนไกล’ และอ้อยหวานยังมีดอกโบตั๋นพันธ์ฝรั่งมากมายในสวน ซึ่งตอนนี้ยังเป็นดอกตูมอยู่ ปลายเดือนคงจะบาน

สวนของวัดฮะเซะ-เดะระ ยังมีดอกไม้อย่างอื่นเช่น วิสทีเรีย

ม่านวิสทีเรียแสนหอม

ดอกโรโดเดนดรอน (Rhododendron) หรือกุหลาบพันปี

ดอกโรโดเดนดรอน (Rhododendron) หรือกุหลาบพันปี

นอกจากนั้นยังอุดมไปด้วยดอกอะเซลเลีย และช่วงปลายเดือนนี้ (มิถุนายน) ก็จะถึงคราวของดอกไฮเดรนเยีย ที่วัดมีไฮเดรนเยียอยู่เต็มเขาเลยละ คงจะบานกันสวยงามเมื่อถึงเวลา

กว่าจะแซะตัวเองออกจากวัดได้ อ้อยหวานต้องใช้เวลานานมาก บล็อกนี้ยังไม่ได้ออกจากวัดฮะเซะ-เดะระ ‘ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ’ ก็ต้องมีตอนต่อไป

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง ‘ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ’ ในตอนต่อไป

 ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน